(۲۲ اسفند ۱۳۹۴ ۱۱:۳۰ ب.ظ)x86 نوشته شده توسط: "اگر به دو راهی انتخاب مقام و ثروت یا علم و دانش رسیدند، راه علم و دانش را انتخاب کنند، چون تمام ثروتها و مقامها زودگذر و از بین رفتنی هستند، در حالی که راه علم و دانش راهی است که تا آخرین لحظه عمر می‌توانید از آن استفاده کنید و لذت ببرید." (
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
)
امسال یکی از دوستام که ۳۰ سالشه اپلای کرد و از دانشگاه های واترلو، آستین، و ایموری پذیرش گرفت و داره میره. از ۲۰ سالگیش هم سر کار بوده و سر کار با هم آشنا شدیم. وقتی دیدم تو این سن داره میره فهمیدم که یه چی هست که داره میره، چون اینجا خیلی بیشتر پول در میاره.
بله، توی این زمینه من کم فکر نکردم، بلکه کچل شدم
ولی به شخصه فعلا اون چیزی که بهم لذت میده توی دکتری خوندن اون ور نیست، اصلا توی دکتری نیست! من اگه یه روزی بخوام برم خارج، که میرم، واسه کار و مهاجرت میرم که حقوقی که میگیرم بالا باشه، هر چند شرایط رفتن اصلا جور نیست.
الان من آشنایانی دارم که اپل و linkedin دارن کار میکنن و درسته که حقوق بالایی میگیرن ولی باز کارمند هستن، من بیزینس خودم رو بتونم راه بندازم خیلی واسم لذت بخشه و اتفاقا این تفکرا هم بیشتر به خاطر این هست که رفتم سر کار و دیدم آدمایی رو که دارن ۳۰۰ نفر رو نون میدن و یه لیسانس دارن.
خلاصه زندگی تا ۳۰ سالگی اونم با پولی که دانشگاه خارج بهت میده(ماکزیمم ۳۰ تا در سال مثلا ) خیلی چیزی ازش بیرون نمیاد و به هزینه ای که اینجا چه مالی و چه روحی باید بدم اصلا نمی ارزه ، حداقل واسه من.
