یه چیز دیگه ای که بنظرم فضا را زنده میکنه خود گلدان هست.
متاسفانه گلدان پلاستیکی ارزونه و در دسترس تر هست. ولی حیفه که یه گل که طبیعی است را بذارید تو پلاستیک.
نشده بریم لالجین یه بار گلدون سفالی بیارم
ولی من هر وقت میرم سمت اصفهان از این سفال فروشهای حوالی سلفچگان میخرم قیمتشون مناسبه. مثلا" گلدانی که تو جاده میخرم ۱۶ تومن را دم خونه ما میده ۴۰ تومن!!!
یه آقای مهندسی تو شبکه آموزش قبلا" در مورد گلها صحبت میکردند و آموزش میدادن (اقای مهندس بهادری) نمیدونم هنوزم هستند یا نه قبلا" یکشنبه ها من مشتریش بودم.یادمه همیشه میگفتند گلها را باعشق آب بدین و خیلی هم اصرار داشت که با عشق اب بدین گلها می فهمند.
نمیدونم شاید می فهمند.
مطمئنم که اگه بغهمند گلدان سفالی را به پلاستیکی ترجیح میدن و خوشحالتر بنظر میرسند.
البته گلدان پلاستیک برای تو گلخونه و هنگام قلمه زدن یا کاشتن یا جداسازی خوبه ولی بعدش که گیاه میخواد مدت طولاتی بمونه سفال یه جور احترام به جناب گل هست.
اگه کسی تو تهران سراغ داره جایی که گلدان سفالی قیمت مناسب میدن اطلاع رسانی کنید لطفا".
راستش من حرفی ندارم گل بکسانی که میخوان بدهم چون فضایم محدوده و تکثیرشون برای فروش که نیست. یه جور سرگرمیه . ولی الان تعداد تقاضا از میزان عرضه زده بالا. ایشالا با توافق ۵+۱ این مشکل حل بشه و تقاضا بیاد پایین یا یه جای بزرگتری باشه بشه تولید را زیاد کرد.
بهر حال من شغل بازنشستگیم را پیدا کردم. شاید بشه برم استرالیا اونجا مشکل دامپروری هم حله. جا هم زیاد میشه تولید میره بالا.
