(۱۲ آذر ۱۳۹۳ ۰۵:۳۷ ب.ظ)BashirXm نوشته شده توسط: (12 آذر ۱۳۹۳ ۰۲:۰۴ ب.ظ)sahar_rostami2 نوشته شده توسط: نمیدونم من زیادی کم توقعم و از کسی انتظار ندارم یا دوستام خیلی پر توقع,,,! چند بار بهش گفتم تنهام میای بریم بیرون؟گفت نه درس دارم! دارم واسه کنکور یه سال دیگم میخونم بیرون نمیرم! من خب باشه! یه ماهه بعد میای بریم خرید؟ مثه همیشه تنهام,,,دوستم：نه هوا سرده خودت برو,من：باشه! چند بار دیگه م تکرار شد! حالا امروز اومده میگه غروب بریم بیرون منم به رسم انتقام گفتم نه درس دارم! قهر کرده و ناراحت که چرا نمیای!!! واقعا انتظار بیجا نیس؟اصن روش میشه ؟! شاید منم باید قهر میکردم که باهام نیومد! نمیدونم واقعا...
به نظر من که حق با شماست، دوست برای دوستش وقت میذاره و به احساساتش احترام میذاره. کسی که فقط به فکر خودشه خوب خودش با خودش دوست باشه 
البته میتونید برای امتحان دوستتون این موضوع رو باهاش بصورت روراست در میون بذارید و براش توضیح بدید بعد ببینید که آیا اشتباهشو قبول میکنه و واکنشش چطوره کلا؟ اگه اشتباهشو قبول کنه و بعدش معذرت خواهی کنه، میشه بهش فرصت داد (تنها قبول اشتباه هم فایده نداره، یه معذرت خواهی کوچبک حتما لازمه به نظرم) وگرنه 
این دوستم کلا اخلاقش همینطوره,حتی اگه حق با خودشم نباشه قهر میکنه! منم چون عادت کردم نه بحث میکنم و کشش میدم نه میرم منت کشی! اما واقعا امروز اعصابم به هم ریخت از کارش,دفعه اولش نیستا ولی امروز بیشتر دلم گرفت شاید چون خواهر ندارم و دوستام مثه خواهرمن...مثلا پارسال یه هفته قبل کنکور من میگه بریم جایی سمینار منم گفتم یه هفته دیگه کنکوره ها کجا بیام,قهر کرد!!!! حالا خودش کنکورش ۱۰ماه بعد بود میگفت بیرون نمیام منم درک کردم!! چقد خوبه آدم اینجا میحرفه سبک میشه! حتی حرفای اینجوری بچگانه! ;-)
