(۲۶ آذر ۱۳۹۵ ۰۴:۳۵ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط: اقایون قبول هم نمی کنن که شکست خوردن.
مطمئن باش هیچ وقت قبول نخواهند کرد و در واقع هیچ وقت به روی خودشون هم نخواهند آورد، چه برسه به قبول کردن. در این مورد استثنائاً علتش این نیست که همیشه صبر میکنیم مشکل بدخیم بشه بعد به فکر چاره بیفتیم، در مورد قضیه‌ی مهاجرت صحبتی نخواهد شد. علتش هم بدیهی هست شاید فقط بهش فکر نکردید؛
۱) بدون شک خیلی از کسانی که رفتند از نظر عقاید سیاسی و فرهنگی، کاملاً در تضاد با بدنه‌ی ۹۹ درصد دستِ راستی (و اغلب افراطی) حکومت هستند.
۲) از طرف دیگه، به حد کافی هم نیروی ارزشی (و اغلب کم‌سوادتر) برای گماردن در رده‌های مدیریتی هست.
۳) هیچ کسی، به جز معدودی که دلشون به حال ممکلت (و نه حال خودشون) میسوزه، بدش نمیاد که رقیبش از صحنه خارج بشه.
۴) نتیجه‌گیری: چه دلیلی داره یکی دلش به حال کسی بسوزه که اگه بمونه جاش رو تنگ میکنه.
و آماده به کار رو دو دستی تقدیم غربیا می کنن.
... دل درد نگرفتین؟؟؟
