من هرچی فکر میکنم چیزی به اسم کارتون "ساعت برنارد" یادم نمیاد!
شاید از کارتونهای دهه پنجاه باشه، فکر نمیکردم انقدر اختلاف سنی وجود داشته باشه تو مانشت!
ای بابا! دوباره نوستالوژی...
چقدر کارتونای سرنتیپیتی، کارگاه گجت، تابالوگا، پوکیمون و زیزیگلو (
) رو دوست داشتم، عاشق وروجک و آقای نجار بودم!
بعد نمیدونم چرا هر وقت میتیکُمان اون علامت "مامور مخصوص حاکم بزرگ" رو نشون میداد و همه تعظیم میکردن و همهجا نورانی میشد من یه حس غروری در وجود خودم حس میکردم که اصلا قابل وصف نیست!
یاد سِگارو و اون سگه (زُمبِه) هم به خیر!