انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[moslem73421]

......

[sss]

(۱۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۶:۳۴ ب.ظ)Skyrim نوشته شده توسط:  این خارجی سبک زندگی خوبی دارن، بعد ۱۷-۱۸ سالگی، حتی زودتر جوونشون میره دنبال زندگی خودش بدون اینکه هیچ حساسیت خاصی پیش بیاد. حالا میخاد بره درس بخونه، کار کنه یا هرچی. خودش میدونه و خودش هم مسئولیتش رو مجبور میشه قبول کنه. ولی ایرانی ها نسبت به فرزندشون حس تملک بیش از حد دارن، جزو دارایی هاشون حسابش میکنن. خیلی مسخره است که برای هر تصمیمی که برای زندگی شخصی مون میگیریم باید به فکر توضیح مناسب برای خانواده، فک فامیل، دوست آشنا و سایر وابستگان باشیم
اگه دلگرمی دهنده و اطمینان بخش نیستیم؛ حداقل توو دل خالی کن نباشیم . . .

متاسفانه این مدل خانواده ایرانیه، من بچه دارم, پس باید خودمو فدای بچه کنم؛ من خودمو فدای بچه کردم پس اونم باید تابع من باشه.
وقتی بچه دار میشی مسئولیت بچه به مسولیت در قبال خوداضافه میشه نه جایگزینش. از اون طرف هم به خیال لطف به بچه، انقدر دست و پاشو میبندن که خودش نتونه از پس هیچ کار و تصمیمگیری بربیاد، یا انقدر پر و بال بیخود میدن که وقتی رفت تو جامعه، سرخورده بشه.
چیزی که من در سبک زندگی غربی دوست دارم مستقل بارآوردن بچه هاست.

[naser.71]

تو ماجرای کنکور ارشد چندتا از صمیمی ترین دوستامو کنار گذاشتم. و چندتا دوست صمیمی و واقعی پیدا کردم.
پارسال بود رفیقم شهریور که جوابا اومد بهم پیام داده من بهت دروغ گفتم کنکور خراب دادم ۸۴۰ شدم و روزانه شیراز اوردم منم بی رو دروایسی گفتم تو رشتت مواده چه فکر پیش خودت کردی که منو با خودت مقایسه کردی. ازطرفی هرروز باید غر غرای خانوادمو بشنوم که چرا همش پا لپ تاپی. اصلا برام مهم نیست کاری که دوس دارم یاد میگیرم . حالا پسر فلانی دم دست پدرش کار میکنه زندگی خودشه من میخوام تو رشته خودم برم جلو. کلا جواب خیلیارو نباید داد وقتی دارن سد راهت میشن حالا میخواد پدرت باشه یا خانواده یا هرکس. تازگیا انقد بی احساس شدم که راحت دور خیلی دوستامو خط میکشم. دوستی که از شکستت خوشحال شه رفیق نیست دشمنه.

[delete4all]

(۱۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۷:۴۷ ب.ظ)naser.71 نوشته شده توسط:  تو ماجرای کنکور ارشد چندتا از صمیمی ترین دوستامو کنار گذاشتم. و چندتا دوست صمیمی و واقعی پیدا کردم.
پارسال بود رفیقم شهریور که جوابا اومد بهم پیام داده من بهت دروغ گفتم کنکور خراب دادم ۸۴۰ شدم و روزانه شیراز اوردم منم بی رو دروایسی گفتم تو رشتت مواده چه فکر پیش خودت کردی که منو با خودت مقایسه کردی. ازطرفی هرروز باید غر غرای خانوادمو بشنوم که چرا همش پا لپ تاپی. اصلا برام مهم نیست کاری که دوس دارم یاد میگیرم . حالا پسر فلانی دم دست پدرش کار میکنه زندگی خودشه من میخوام تو رشته خودم برم جلو. کلا جواب خیلیارو نباید داد وقتی دارن سد راهت میشن حالا میخواد پدرت باشه یا خانواده یا هرکس. تازگیا انقد بی احساس شدم که راحت دور خیلی دوستامو خط میکشم. دوستی که از شکستت خوشحال شه رفیق نیست دشمنه.

دقیق میفهمم چی میگی
راه حلت بنظر من فقط یه شغله
یه شغل نسبی هم باشه جور بشه برات دیگه هیشکی کاریت نداره همه شادو خوشحال ک سرگرمی و ...
در کنارشم برس به عشقو حال خودت با کامپیوتر یا درس یا هرچی

[همیلا]

بوفون جان منتظرم جام بالا ببری

[codin]

(۱۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۹:۱۱ ب.ظ)delete4all نوشته شده توسط:  

(13 خرداد ۱۳۹۶ ۰۷:۴۷ ب.ظ)naser.71 نوشته شده توسط:  تو ماجرای کنکور ارشد چندتا از صمیمی ترین دوستامو کنار گذاشتم. و چندتا دوست صمیمی و واقعی پیدا کردم.
پارسال بود رفیقم شهریور که جوابا اومد بهم پیام داده من بهت دروغ گفتم کنکور خراب دادم ۸۴۰ شدم و روزانه شیراز اوردم منم بی رو دروایسی گفتم تو رشتت مواده چه فکر پیش خودت کردی که منو با خودت مقایسه کردی. ازطرفی هرروز باید غر غرای خانوادمو بشنوم که چرا همش پا لپ تاپی. اصلا برام مهم نیست کاری که دوس دارم یاد میگیرم . حالا پسر فلانی دم دست پدرش کار میکنه زندگی خودشه من میخوام تو رشته خودم برم جلو. کلا جواب خیلیارو نباید داد وقتی دارن سد راهت میشن حالا میخواد پدرت باشه یا خانواده یا هرکس. تازگیا انقد بی احساس شدم که راحت دور خیلی دوستامو خط میکشم. دوستی که از شکستت خوشحال شه رفیق نیست دشمنه.

دقیق میفهمم چی میگی
راه حلت بنظر من فقط یه شغله
یه شغل نسبی هم باشه جور بشه برات دیگه هیشکی کاریت نداره همه شادو خوشحال ک سرگرمی و ...
در کنارشم برس به عشقو حال خودت با کامپیوتر یا درس یا هرچی

شغلو که بگیری یه یک سالی ولت میکنن بعد شروع میکنن شغلم که داری باید زن بگیری )

[salam5]

هالا مادرید

جای کاربر بلک خالی

[fo-eng]

(۱۳ خرداد ۱۳۹۶ ۰۷:۱۹ ب.ظ)sss نوشته شده توسط:  

(13 خرداد ۱۳۹۶ ۰۶:۳۴ ب.ظ)Skyrim نوشته شده توسط:  این خارجی سبک زندگی خوبی دارن، بعد ۱۷-۱۸ سالگی، حتی زودتر جوونشون میره دنبال زندگی خودش بدون اینکه هیچ حساسیت خاصی پیش بیاد. حالا میخاد بره درس بخونه، کار کنه یا هرچی. خودش میدونه و خودش هم مسئولیتش رو مجبور میشه قبول کنه. ولی ایرانی ها نسبت به فرزندشون حس تملک بیش از حد دارن، جزو دارایی هاشون حسابش میکنن. خیلی مسخره است که برای هر تصمیمی که برای زندگی شخصی مون میگیریم باید به فکر توضیح مناسب برای خانواده، فک فامیل، دوست آشنا و سایر وابستگان باشیم
اگه دلگرمی دهنده و اطمینان بخش نیستیم؛ حداقل توو دل خالی کن نباشیم . . .

متاسفانه این مدل خانواده ایرانیه، من بچه دارم, پس باید خودمو فدای بچه کنم؛ من خودمو فدای بچه کردم پس اونم باید تابع من باشه.
وقتی بچه دار میشی مسئولیت بچه به مسولیت در قبال خوداضافه میشه نه جایگزینش. از اون طرف هم به خیال لطف به بچه، انقدر دست و پاشو میبندن که خودش نتونه از پس هیچ کار و تصمیمگیری بربیاد، یا انقدر پر و بال بیخود میدن که وقتی رفت تو جامعه، سرخورده بشه.
چیزی که من در سبک زندگی غربی دوست دارم مستقل بارآوردن بچه هاست.

من این متن جبران خلیل جبران که در کتاب پیامبر گفته رو بسیار دوست دارم:
فرزندان شما به حقیقت فرزندان شما نیستند؛ آنها دختران و پسران زندگی اند در سودای خویش....
آنها از کوچه وجود شما گذر می کنند اما از شما نیستند، اگرچه با شمایند، به شما تعلق ندارند.
عشق خود را بر آنها نثار کنید، اما اندیشه هایتان را برای خود نگه دارید. زیرا آنها را نیز برای خود اندیشه ای دیگر است.
جسم آنها را در خانهٔ خود مسکن دهید اما روح آنان را آزاد گذارید زیرا روح آنان در خانهٔ فردا زیست خواهد کرد که شما حتی در رویا نمی توانید به دیدار آن فردا بروید، ممکن است تلاش کنید که شبیه آنها باشید اما مکوشید که آنان را مانند خود بار بیاورید زیرا زمان به عقب باز نخواهد گشت و با دیروز درنگ نخواهد کرد...



جامعه ما متاسفانه به دلایل متعدد از جمله نخواندن کتاب، آپدیت نیست و روش تربیتی این نسل رو به مثابه سال های قبل پیش می برند ولی بالاخره یه جایی خودش و کمبودش رو نشون میده. البته خانواده در مرحله ای دچار مشکلات در زندگی میشن که واقعا توقع خوندن جدیدترین اصول تربیتی چیز خنده داری بیش نیست ...

[Pure Liveliness]

سه باور بنیادی بیمارساز از نظر آلبرت الیس :
- پذیرش مشروط خود
- پذیرش مشروط دیگران
- پذیرش مشروط زندگی

* من باید حتما … باشم تا دوست داشتنی و ارزشمند باشم.
* دیگران باید حتما … باشند تا دوست داشتنی و ارزشمند باشند.
* زندگی باید حتما … باشد تا دوست داشتنی و ارزشمند باشد.

تامل برانگیز بود!

[naghmeh70]

چقدر اینجا حرفاش , حرف دل مشترک همه ی ماست.
غم انگیزه...

[kilookiloo]

ذهنم برای پیشرفت بسته شده دلیلشم بی انگیزه بودنه
حس میکنم بدست آوردن خیلی از هدف هامم نمیتونه خوشحالم کنه . باید بشینم هدف های کهنه ی چندسال پیش خودمو پاک کنم چون دیگه اون آدم سابق نیستم که هدف هام همون قبلیا باشه و به جاش ی سری هدف جدید بزارم بلکه خدا هم انگیزش رو بهم داد .
آدم دلمرده مردنش بهتره تا زنده بودنش. وقتی نمیتونی خوشحال باشی و نمیتونی خوشحالی به وجود بیاری چرا زنده باشی؟
قبلا هدف که میزاشتم تا تهش میرفتم و هدف های بزرگم هم موازی با هدفای کوچیک پیش میبردم و با اینکه میدونستم شاید ۵ سال دیگه به هدفم برسم تلاشمو میکردم! الآن همین هدف های کوچیک هم زیاد دنبالش نمیرم و ی ذره که باب میل ام پیش نمیره میگم که چی ؟ تهش میخوام چی کنم ؟ تنبلی نیست بی انگیزه شدم
دوره کنکور حال و هوام عوض شده بود و به خاطر هدفی که گذاشته بودم و براش تلاش میکردم (هرچند کم) زندگی خیلی بیشتر مزه میداد ولی الآن دارم میشم مثل ۴ ماه پیش
باید بشینم و هدف هامو update کنم ...

[naser.71]

(۱۴ خرداد ۱۳۹۶ ۰۲:۳۳ ب.ظ)Pure Liveliness نوشته شده توسط:  سه باور بنیادی بیمارساز از نظر آلبرت الیس :
- پذیرش مشروط خود
- پذیرش مشروط دیگران
- پذیرش مشروط زندگی

* من باید حتما … باشم تا دوست داشتنی و ارزشمند باشم.
* دیگران باید حتما … باشند تا دوست داشتنی و ارزشمند باشند.
* زندگی باید حتما … باشد تا دوست داشتنی و ارزشمند باشد.

تامل برانگیز بود!

اما من حس میکنم این باورهارو همه دارن هرچی بهش فکر میکنم همیشه حتی برای دوست داشتن خودمون گذشتمونو و کارهامونو به یاد میاریم و بعد با توجه به اونا خودمونو دوس داریم

[moslem73421]

......

[فاطمه سلیمانی]

خدا همیشه به فکر ماست اما ادم وقتی که یه هدف بزرگی را که احساس می کنه خارج از توانش هست و ترس و تردید وجود ادم را فرا می گیره تنها کسی که به ادم ارامش لازم و انگیزه شروع را میده خداست..........

[RASPINA]

یه فال زدم برا کنکورم
خوش خبر باشی ای نسیم شمال که به ما می‌رسد زمان وصال