انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[codin]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۹:۵۴ ق.ظ)stateless نوشته شده توسط:  انتخاب و تصمیم قطعی گرفتن خیلی سخته. موضوعش زیاد مهم نیست.

اگه حرفِ بعضی از این کارشناسان رو گوش بدیم که میگن ببین دلت چی میگه، همه چی خوب و خوشحال پیش میره. حداقل وقتی رسیدیم به میانسالی کلی حسرت تو دلمون نیست که چرا نرفتیم دنبال علاقه مون. ولی باید کفش آهنین که هیچی زرهِ آهنی داشته باشیم، دربرابر مشکلاتِ احتمالی که رفته رفته به خاطرِ منطقی عمل نکردن میاد سراغمون. دنبالِ حرفِ دل رفتن معمولا همراهه با طعنه و سرزنش های اونایی که منطقی عمل میکنن و دردسرهایی که ممکنه حتی فکرش رو هم نکرده باشیم.

اگر هم به هزار و یک دلیلی که عقل میاره گوش بدیم و تصمیمِ منطقی بگیریم، احتمالا" زندگیِ آروم تر و کم ریسک تری خواهیم داشت و همه تاییدمون میکنن که به به چقدر کارش درسته. همه چی رو روی اصول پیش میبره. ولی نتیجه اش میشه اینکه بعد از یه مدت بی انگیزه میشیم و کار که از کار بگذره پشیمونی از اینکه چرا یه کم جرئت نداشتیم که خلاف جهت رودخانه حرکت کنیم. و مگه این همه آدم که رفتن دنبالِ راهِ عادی و بی دغدغه، الان خوشحال و راضی اند یا هیچ مشکلی ندارن؟

خلاصه که تصمیم گرفتن خیلی خیلی سخته، تو هر موضوعی هم که باشه. از کوچکترین مسائل روزمره مثل اینکه امروز با ماشین بریم که زودتر و راحت تر به مقصد برسیم یا پیاده بریم که هم هوا بخوریم و روحیه بگیریم و هم هوا رو آلوده نکنیم... تا بزرگترین و حساس ترین تصمیمات زندگی.

واقعا کسی هست که جواب قطعی برای این سوالات داشته باشه؟

تصمیمات وقتی سخت میشه که آدم خودشو و زندگیو بیش از حد جدی میگیره. من خودم از سخت تصمیم گیرنده ترین آدما بودم تا همین چند وقت پیش. اما به این فکر کن که آخرش میمیری میری زیر خاک هر تصمیم درست و غلطی هم که گرفتی میره هوا!! تنها چیزی که میمونه نیت ها هست نه نتایج تصمیمات. خدا کنه نیت هامون درست باشه در زندگی (حتی اگر به خدا معتقد نباشیم اگر خدا رو قبول داشته باشین که حرف خودشه روش بحثی نیست)

[so@]

آنچه نیروها را خسته می کند کار نیست

بلکه گیجی و بی برنامگی است.

شهید حسن باقری

+پیشنهادم برای کتابخون ها خوندن زندگی نامه شهداست مخصوصا شهید همت و شهید باقری و شهید ابراهیم هادی، از نظر من شهید همت واقعا از لحظه تولد تا لحظه شهادت خاص بودن...

[Behnam‌]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۱۲:۵۷ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:  تصمیمات وقتی سخت میشه که آدم خودشو و زندگیو بیش از حد جدی میگیره. من خودم از سخت تصمیم گیرنده ترین آدما بودم تا همین چند وقت پیش. اما به این فکر کن که آخرش میمیری میری زیر خاک هر تصمیم درست و غلطی هم که گرفتی میره هوا!! تنها چیزی که میمونه نیت ها هست نه نتایج تصمیمات. خدا کنه نیت هامون درست باشه در زندگی (حتی اگر به خدا معتقد نباشیم اگر خدا رو قبول داشته باشین که حرف خودشه روش بحثی نیست)

ممکنه قبل از اینکه بری زیر خاک و تصمیمت بره هوا، طی اون مدت، نتیجه‌ی تصمیم غلطت زندگیِ خودت و یه عده‌ی دیگه رو ببره هوا.

بعد من و شمای نوعی مثلاً میخوایم ادامه‌ی تحصیل بدیم و هدفمون اینه که یه تکونی به علم بدیم! الان نیت شما درست هست، فرقی نمی‌کنه به مالزی بری، در ایران بمونی، اروپا بری یا آمریکا؟ در این حالت مثلاً چه نیتی از رفتن به مالزی و هند خواهد موند؟ آخر عمری این نیت خودش رو چجوری نشون میده؟ این نیت به درد کی خورده؟
حرف‌های بالای منبری بود.

[blackhalo1989]

برای آدم های ایده آل گرایی مثل من پذیرش اینکه هر مسیری مزایا و معایب خودش رو داره و نمیشه همه چیز رو با هم داشت خودش پیشرفت خوبیه.

[Behnam‌]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۵:۵۶ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:  برای آدم های ایده آل گرایی مثل من پذیرش اینکه هر مسیری مزایا و معایب خودش رو داره و نمیشه همه چیز رو با هم داشت خودش پیشرفت خوبیه.

!again, you should "think hard" to find the best trade-off

[blackhalo1989]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۶:۰۲ ب.ظ)Behnam‌ نوشته شده توسط:  

(10 آذر ۱۳۹۵ ۰۵:۵۶ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:  برای آدم های ایده آل گرایی مثل من پذیرش اینکه هر مسیری مزایا و معایب خودش رو داره و نمیشه همه چیز رو با هم داشت خودش پیشرفت خوبیه.

!again, you should "think hard" to find the best trade-off

آره اما هر چیزی یه حدی داره. اگه کم مشورت و فکر کنی یه تصمیم عجولانه میشه. اگه بیش از حد مشورت و فکر کنی ممکنه بایاس بشی یا نتونی جمع بندی کنی.
یه مشکل دیگه هم اینه که آدم انقدر دنبال بهترین مسیر میگرده که از عمل باز میمونه. انتخاب یه مسیر sub optimal و عمل کردن به همون از هیچ کاری نکردن بهتره.

[zarisa]

بیشتر سختی تصمیمها به خاطر اینه که هنوز نمیدونیم خودمون کی هستیم و چی میخوایم.
اگه بتونیم تعیین کنیم که واقعا چی میخوایم، پیدا کردن مسیر بخش راحت کار هست و با کمی مشورت با افراد خبره میشه اون رو پیدا کرد.
زندگی فقط به اندازه ای طول میکشه که بتونی توی یک کار خبره و بهترین بشی، خوش به حال اونها که زود فهمیدن از زندگی چی می خوان.

[codin]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۵:۵۰ ب.ظ)Behnam‌ نوشته شده توسط:  

(10 آذر ۱۳۹۵ ۱۲:۵۷ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:  تصمیمات وقتی سخت میشه که آدم خودشو و زندگیو بیش از حد جدی میگیره. من خودم از سخت تصمیم گیرنده ترین آدما بودم تا همین چند وقت پیش. اما به این فکر کن که آخرش میمیری میری زیر خاک هر تصمیم درست و غلطی هم که گرفتی میره هوا!! تنها چیزی که میمونه نیت ها هست نه نتایج تصمیمات. خدا کنه نیت هامون درست باشه در زندگی (حتی اگر به خدا معتقد نباشیم اگر خدا رو قبول داشته باشین که حرف خودشه روش بحثی نیست)

ممکنه قبل از اینکه بری زیر خاک و تصمیمت بره هوا، طی اون مدت، نتیجه‌ی تصمیم غلطت زندگیِ خودت و یه عده‌ی دیگه رو ببره هوا.

بعد من و شمای نوعی مثلاً میخوایم ادامه‌ی تحصیل بدیم و هدفمون اینه که یه تکونی به علم بدیم! الان نیت شما درست هست، فرقی نمی‌کنه به مالزی بری، در ایران بمونی، اروپا بری یا آمریکا؟ در این حالت مثلاً چه نیتی از رفتن به مالزی و هند خواهد موند؟ آخر عمری این نیت خودش رو چجوری نشون میده؟ این نیت به درد کی خورده؟
حرف‌های بالای منبری بود.

اول این که منظورم از تصمیم، تصمیم در حوزه آزادی های فردی هست نه این که تصمیم بگیرم مثلا خودمو منفجر کنم کلی آدم رو ببرم هوا ) واضح بود دیگه :-؟ بلی من اگر همسر و فرزند داشته باشم نباید تصمیماتم اونا رو بیشتر از آزادی های من تحت تاثیر قرار بده. بدیهیه این خب.

ولی کلا بد منظورمو رسوندم یا بد داشت کردی. در مورد همین موضوع خاصی که گفتی یک مثال برات میزنم. من بعد مدت ها فکر کردن با خودم به این نتیجه رسیدم که با توجه به ویژگی های فکری و جسمی ام! توی زیست شناسی احتمالا بهتر میتونم به آدما کمک کنم. خب این باعث شد کلی فرصت عالی اپلای را از دست بدم و مثلا ادامه تحصیلم به تعویق بیفته و تازه بیفتم توی یک رشته ای که بازار کارش حتی توی آمریکا هم تعریفی نداره نسبت به مثلا مهندسی نرم افزار!
خب این تصمیم ریسکی که سرانجامش معلوم نیست ممکنه نه تنها منجر به خدمتی به بشر نشه خودمم آخرش در فقر بمیرم ) ولی من میگم این که آخرش چی میشه نه برای خدا و نه برای خودم اهمیتی نداره و اون چیزی که قدر دانسته میشه نیت کار (خدمت به بشر) و میزان عزم و تلاش و تدبیر خواهد بود.

خلاصه کلام حرف سعدی :
مرا مگوی که سعدی، طریق عشق رها کن
سخن چه فایده گفتن چو پند می ننیوشم؟
به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل
وگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم

[stateless]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۶:۰۷ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:  یه مشکل دیگه هم اینه که آدم انقدر دنبال بهترین مسیر میگرده که از عمل باز میمونه. انتخاب یه مسیر sub optimal و عمل کردن به همون از هیچ کاری نکردن بهتره.

اینکه یه راهی رو انتخاب کنیم که فعلا به نظرمون بهترینه برای اینکه از هیچ کاری نکردن بهتره میشه همونی که من بهش میگم: "داریم سر خودمون رو گرم میکنیم." خودمون هم میدونیم راههایی که میریم نه تنها بهترین نیستن بلکه ممکنه به ناکجاآباد (کاش آباد باشه حداقل) برسن. البته اصل صحبتتون رو قبول دارم که نباید بیکار نشست.

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۶:۲۵ ب.ظ)zarisa نوشته شده توسط:  بیشتر سختی تصمیمها به خاطر اینه که هنوز نمیدونیم خودمون کی هستیم و چی میخوایم.
اگه بتونیم تعیین کنیم که واقعا چی میخوایم،

این که شد یه مسئله ی بنیادی تر و سخت تر و مهم تر...


پی نوشت: یه اعترافی هم بکنم: صحبت یکی از دوستان در یه تاپیک دیگه باعث شد این بحث رو شروع کنم. امیدوارم باز آخرش به ناراحتی کسی ختم نشه.

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۵:۱۹ ب.ظ)so@ نوشته شده توسط:  آنچه نیروها را خسته می کند کار نیست

بلکه گیجی و بی برنامگی است.

شهید حسن باقری

+پیشنهادم برای کتابخون ها خوندن زندگی نامه شهداست مخصوصا شهید همت و شهید باقری و شهید ابراهیم هادی، از نظر من شهید همت واقعا از لحظه تولد تا لحظه شهادت خاص بودن...

خیلی ممنون بابت معرفی کتاب.
بعضی وقتها سن و سال شهدا رو که میبینم از خودم شرمم میشه... هم سن و سال ما بودن ولی معرفتشون هزار برابر بیشتر از امثال من.

[fo-eng]

باید جهان را بهتر از آنچه تحویل گرفته ای، تحویل بدهی،
با فرزندی خوب، باغچه ای سرسبز یا اندکی بهبود شرایط اجتماعی. اگر فقط یک نفر بابودن تو ساده ترنفس کشید، توموفق شده ای!

مارکز

[blackhalo1989]

ربیع الاول مبارک باشه. باشد که بخت تنی چند از کاربران به همین زودی باز بشه.

[zarisa]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۰۸:۲۴ ب.ظ)stateless نوشته شده توسط:  

(10 آذر ۱۳۹۵ ۰۶:۲۵ ب.ظ)zarisa نوشته شده توسط:  بیشتر سختی تصمیمها به خاطر اینه که هنوز نمیدونیم خودمون کی هستیم و چی میخوایم.
اگه بتونیم تعیین کنیم که واقعا چی میخوایم،

این که شد یه مسئله ی بنیادی تر و سخت تر و مهم تر...

صد البته این بنیادی ترین و مهم ترین مساله هست اما میشه در صد خطا در این مورد خطیر رو به حداقل رسوند. نارضایتی های آدمها اکثرا جنبه ی مادی داره ، یا از شغلش راضی نیست یا رشته ی تحصیلیش یا شرایط اقتصادی و ... که همه ی اینها زنجیره ای بهم وابسته هم میشن. مسائل معنوی که سختی نداره چون شخص فقط خودش رو بین خودش و آرمانهاش حائل میبینه پس کافیه اراده کنه تا مشکلش حل بشه. در زنجیره ی مادی هم از آموزش و پرورش گرفته تا خانواده و اطرافیان و اجتماعی که شخص باهاش در ارتباطه در شناخت شخص دخیل هستند و اگر همه ی اینها وظایفشون رو بدرستی انجام بدن، خب قطعا این میزان نارضایتی از زندگی در بین مردم ایجاد نمیشه. میتونم شرح وظایف این گروهها، ایراداتشون و راهکار برای حل هم بدم اگر بخواهید، هر چند که نقصان عملکرد این گروههای اجتماعی بر همگان آشکار هست.
ضمنا هیچ کس به صد در صد مطلق رضایت نمیرسه، کافر و مسلمون و ... نداره. هر آدمی تو زندگیش حداقل دو بار ایست میکنه و به سوالهایی که دارم چیکار کنم و کجا میرم و ... مشغول میشه. مهم نحوه ی برخورد منطقی با دلایل نارضایتی ها هست، نمونه ی بسیار بارزش "مایکل فلپس" اسطوره ی شنا هست، حتما شرح زندگیش تا الان رو اگه وقت کردید یه نگاه بندازید، قطعا تعجب میکنید که چند ماه قبل از المپیک ریو تو چه شرایطی بوده و چطوری برگشته به زندگی و از خودتون میپرسید مایکل فلپس هم؟!

[arshad_95]

بدون شرح



الان یک سوال ذهنمو مشغول کرده : وزیر شدن و مدیر عامل شدن راحت تره یا برنامه نویسی ؟!

[Behnam‌]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۱۱:۴۷ ب.ظ)arshad_95 نوشته شده توسط:  چیزی کم و کسر اگر هست بفرمایید...

به نظرتون به جای برنامه نویس شدن ، مستقیم هدفمون رو بذاریم برای وزیر شدن، مدیرعامل شدن، و ... راحت تر نیستیم؟

این کارفرماها هم رسماً دارن پرچم بی‌حیایی رو با حد نهایت زورشون بالا می‌برن.
اون روز توو برد دانشکده، برق منطقه‌ای خراسان رضوی! آگهی زده که یه نفر از دانشگاه‌های تهران (یادم نیست دقیقاً چی نوشته بود ولی منظورش رو به شریف و دانشگاه تهران محدود کرده بود بود) که جزو ۲ نفر برتر از فارغ‌التحصیلان ارشد باشه رو استخدام رسمی می‌کنه!
این جور اداره‌جات هم روحیه‌ی کارمندی می‌خواد و هم فقط اولش حقوقش یه مقدار بالا هست (متوسط در واقع) و بعدش هیچ جای پیشرفتی نداره. نمیدونم چند نفر پیدا میشه که اهل اون منطقه باشه، نخواد اپلای کنه و یا دکتری داخل بخونه، کار بهتری نداشته باشه و حتما هم بخواد برگرده شهرشون و اینکه رنک ۱ یا ۲ هم باشه پیدا میشه.

[hatame]

(۱۰ آذر ۱۳۹۵ ۱۱:۴۷ ب.ظ)arshad_95 نوشته شده توسط:  بدون شرح



الان یک سوال ذهنمو مشغول کرده : وزیر شدن و مدیر عامل شدن راحت تره یا برنامه نویسی ؟!

بستگی داره پسره یا دختر کی باشی???