انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[yaser_ilam_com]

نوروز در احادیث و روایات

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :

فَنَیرِزُوا إن قَدَرتُم کُلَّ یَومٍ یَعنی تَهادَوا و تَواصَلُوا فِی اللّه‏ِ؛
اگر مى توانید هر روز را نوروز کنید؛ یعنى در راه خدا به یکدیگر هدیه بدهید و با یکدیگر پیوند داشته باشید.

(دعائم الإسلام: ج۲، ص۳۲۶ )

______________________________________________
مُعلی‌ می‌گوید:‌ « روزی‌ خدمت امام‌ صادق(ع) مشرف شدم، امام فرمودند:‹آیا می‌دانی امروز چه روزی است؟› عرض کردم یابن‌رسول‌الله امروز را عجم بزرگ می‌دارند و برای یکدیگر هدیه می‌فرستند.

امام (ع) فرمود: ‹به بیت عتیق (کعبه) سوگند می‌ خورم که نوروز از قدیم بوده، آیا می‌خواهی که تاریخ آن را برایت بگویم؟ عرض کردم خیلی مشتاقم بشنوم.
فرمود: نوروز روزی است که خداوند آن روز از بندگانش در عالم ذرع پیمان گرفت که او را بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران و اولیا آ‌ن‌ها ایمان بیاورند و آن نخستین روزی است که زمین خلق شد و حیات به وجود آمد.

همچنین روزی است که کشتی حضرت‌ نوح(ع) بر سرزمینی به نام جُود می‌نشیند.
و روزی است که حضرت ابراهیم(ع) بت‌ها را شکست.
در همین روز جبرائیل بر پیامبر(ص) نازل شد.

باز در این روز پیامبر(ص)، علی(ع) را به دوش گرفت و بلند کرد تا بت‌های قریش را از فراز کعبه فرو ریخت و خُرد کرد. و نیز روزی است که پیامبر(ص) به اصحابش در حَجهُ‌الوداع دستور داد که با علی بیعت کـرده ولایت او را قبول کنند. همچنین نوروز روزی است که امیرالمومنین(ع) و وَلاه ظاهر می‌شوند و در این روز بر دَجال پیروز می‌شوند و او را در کناسه کوفه به دار می‌زنند›».

________________________________________________


امام صادق(ع) به مُعلی فرمود: «در روز نوروز، پاکیزه‌ترین لباس خود را بپوش و با بهترین عطر خود را معطر نما و این روز را روزه بگیر و بعد از نوافل ظهر و عصر، چهاررکعت با دوسلام نماز بخوان».


________________________________________________

معلّى گوید: امام صادق(علیه السلام) این سخنان را بر من املا کرد و من نوشتم.
علاّمه مجلسى در «بحارالأنوار» آورده است:
مُعلّى پسر خُنَیس گوید: در روز نوروز، بر امام صادق(علیه السلام) وارد شدم. فرمود: «آیا این روز را مى شناسى؟». گفتم: قربانت گردم! این روز را فارسیانْ گرامى مى دارند و به یکدیگر هدیه مى دهند. فرمود: «سوگند به خانه کعبه که این، رمزى دیرینه دارد و برایت روشن مى سازم تا آگاه گردى». گفتم: سرورم !آموختن این امر از شما برایم بهتر از آن است که مردگان زنده شوند و دشمنانم بمیرند.
آن گاه فرمود: «اى معلّى! روز نوروز، همان روز است که خداوند از بندگان پیمان گرفت او را بپرستند و به او شرک نورزند، به پیامبران و حجت هایش بگروند و به امامان ایمان آورند. این همان روز است که خورشید طلوع کرد، بادها وزیدن گرفت و گل هاى زمین روییدند. این همان روزى است که کشتى نوح(علیه السلام) بر ساحل جودى آرامش یافت و همان روزى است که خداوند، گروهى چند هزار نفره را که از ترس مرگ از خانه ها بیرون رفته بودند زنده ساخت، پس از آن که آنان را میرانده بود. این، روز فرود جبرئیل بر پیامبر اسلام است و روزى است که پیامبر(ص) امام على(علیه السلام) بر دوش گرفت تا بت هاى قریش را در مسجد الحرام شکست و در همین روز، ابراهیم، بت ها را شکست. این همان روزى است که پیامبر به یارانش دستور داد با على(علیه السلام) بیعت کنند و در همین روز، على را براى بیعت گرفتن از جنیان فرستاد. در همین روز، دومین بیعت با امیرالمؤمنین انجام شد. در همین روز بر نهروانیان پیروز شد و ذوالثدیه (صاحب پستان) را به قتل رساند. در این روز، قائم ما و صاحبان حکومتْ قیام کنند و در همین روز، قائم ما بر دجّال پیروز گردد و او را در زباله دان کوفه به دار آویزد. در هر روز نوروزى، ما آرزوى فرج داریم؛ چرا که آن از روزهاى ما و شیعیان ماست. فارسیان، آن را گرامى داشتند و شما آن را ضایع کردید.»
گفتم: آیا نام هاى روزهاى فارسى را به من تعلیم نمى‏دهى؟ فرمود: اى معلّى! اینها روزهایى کهن از ماه هایى کهن است. هر ماه، سى روز است، بدون کم و کاست.

________________________________________________

رسول گرامی اسلام« ص» فرموده است:
« آن کس که با تغییر دنیا از وضعی به وضع دیگر آگاه نشود، از غافلترین مردمان است. »

________________________________________________

حضرت امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند :

( نوروز ) نخست روز است که خورشید تابید ٬

باد وزید ٬ گل شکفت در زمین ٬ روزی که خدا در آن

هزارها که از ترس مرگ گریخته و مرده بودند زنده کرد .

بحار الانوار ج۵۴

[yaser_ilam_com]

معجزات پیامبر

پیامبر اکرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ علاوه بر قرآن معجزه‎های فراوان دیگری داشته است که برای اطلاع کامل می‎توان به کتابهایی که در این زمینه نگارش یافته است، رجوع کرد. در این جا به ذکر چند معجزه بسنده می‎کنیم:
۱/ حرکت درخت به خواست پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ چنان که شرح آن در نهج البلاغه (خطبه قاصعه) آمده است.
۲/ در سفر تبوک، اصحاب از تشنگی شکایت کردند، حضرت دست مبارک را در آب ظرفی که حتی یک نفر با آن سیراب نمی‎شد، گذاشت و آب آن افزایش یافت به گونه‎ای که همگی از آن آب خورده و حتی چهارپایان را نیز سیراب نمودند.
۳/ به هنگام هجرت از مکه به مدینه در میان راه به خیمه زنی به نام «ام معبد» رسید، در خیمه گوسفند لاغری با پستان‎های خشکیده بود. پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمود: اگر رخصت دهی شیر آن را من بدوشم. آن‎گاه با دست کشیدن به پستان‎های گوسفند و خواندن دعا، آن قدر شیر از پستان گوسفند دوشید که «ام معبد» و همه اصحاب از آن نوشیدند و سیر شدند و در آخر نیز خود نوشید.
۴/ ستونی از درخت خرما در مسجد مدینه بود که پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ به هنگام خواندن خطبه به آن تکیه می‎داد. و آن گاه که منبر ساختند و پیامبر از ستون مفارقت کرد، به ناله درآمد (مانند نالیدن کودک برای مادر مهربان، یا مثل نالة ناقه برای بچه خود) تا آن که آن حضرت از منبر به زیر آمد و آن را در بر گرفت و تسلی داد.
۵/ به هنگام هجرت از مکه، یکی از مشرکان به نام «سراقه بن مالک» که در تعقیب آن حضرت بود به وی رسید، پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ در آن حال دعا فرمود که: «الهی، به هر صورت که خود می‎دانی، شر او را از من دفع کن»، به ناگاه دست و پای اسب سراقه در زمین هموار و بی‎گل و لای، فرو رفت و به کلی از حرکت باز ایستاد!
سراقه گفت: ای محمد، دانستم که این کار توست. اکنون دعا کن تا از این ورطه رهایی یابیم و من عهد می‎کنم که باز گردم و هر کس را که از عقب آید باز گردانم. حضرت در این هنگام دوباره دعا فرمود و زمین اسب او را رها کرد و او باز گردید.
۶/ به هنگام هجرت به مدینه، وقتی آن حضرت وارد غار گردید کبوتری بر در غار آشیانه ساخت و عنکبوتی تار کشید، به طوری که وقتی مشرکان به در غار رسیدند، گفتند ممکن نیست در این سال کسی به این جا در آمده باشد.
۷/ در جنگ خیبر، وقتی زینب بنت حارث ـ که یهودی بود ـ گوسفند زهرآلودی را به رسم هدیه نزد پیامبر ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرستاد و آن حضرت از پاچة آن گوسفند لقمه‎ای در دهان مبارک نهاد، آن لقمه به سخن آمد و گفت: از من مخور، زیرا من به زهر آلوده شده‎ام. و آن حضرت لقمه را بینداخت

[diligent]

فکر کنم از امام جعفر صادق (ع) باشه :

" آنچه را برای خود می پسندی برای دیگزان هم بپسند و آنچه را برای خود نمی پسندی برای دیگران هم مپسند " .

ولی اگه دقت کنید ما بیشتر بر عکس عمل می کنیم !

[Eternal]

من از این حدیث حضرت علی (ع) خیلی خوشم میاد و و وقتی تنبلی میکنم این حدیث یادم میافته

بـــــر تــــو بـــاد بــــه کـــــوشـــش و جــــدیـــــــت ، اگـــــر چـه پیــکــــرت همــــراهـــی نکــــند.


ولی ما چی...... پیکرمون هم همراهی کنه میزنیم تو ذوقش و خودمون رو میزنیم به اون راه ...........

[neilabak]

اما صادق (ع):
به هر کسی فرصتی دست دهد و او به انتظار رسیدن فرصت کامل و مطلوب آن را به تاخیر بیندازد روزگار همان فرصت را نیز از او برباید زیرا کار ایام بردن است و روش زمان از دست رفتن.
میزان الحکمه ج ۱۰
(این حدیث به شدت تو دوره کنکور روی من تاثیر گذاشت .مواقعی که میخواستم بیخیال شم به امید اینکه سال بعد بخونم)

[yaser_ilam_com]

حدیث (۱) امام رضا علیه السلام فرمودند:

تزاوَرُوا تحـابـوا و تصـافحُـوا و لا تحـاشمـوا؛
به دیدن یکدیگر روید تا یکدیگر را دوست داشته باشید و دست یکدیگر را بفشارید و به هم خشم نگیرید.

(بحارالانوار،ج۷۸،ص ۳۴۷)

حدیث (۲) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

من اصعد الی الله خالص عبادته اهبط الله عزوجل الیه افضل مصلحته؛
کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

(بحار الانوار ، ج ۷۰، ص ۲۴۹ )

حدیث (۳) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

ان السعید، کل السعید، حق السعید من أحب علیا فی حیاته و بعد موته؛
همانا سعادتمند(به معنای) کامل و حقیقی کسی است که امام علی(ع) را در دوران زندگی و پس از مرگش دوست داشته باشد.

(مجمع‌ الزوائد علامه‌ هیثمى‌ ، ج‌ ۹ ، ص‌ ۱۳۲)

حدیث (۴) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه و نحن ورثه أنبیائه؛
ما اهل بیت رسول خدا(ص) وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم ما برگزیدگان خداییم و جایگاه پاکی ها، ما دلیل های روشن خداییم و وارث پیامران الهی

(شرح‌ نهج‌ البلاغه‌ لابن‌ ابی‌ الحدید ، ج‌ ۱۶ ، ص‌ ۲۱۱)

حدیث (۵) حضرت زهرا سلام الله علیها فرمودند:

قاریءُ الحدید، و اذا وقعت، و الرحمن، یدعی فی السموات و الارض، ساکن الفردوس؛
تلاوت کننده سوره حدید و واقعه و الرحمن در آسمانها و زمین اهل بهشت خوانده می شوند

(کنزالعمال ، ج‌ ۱ ، ص۵۸۲)

[mohammad_13690]

قسمتی از خطبه ۲۰۲ نهج البلاغه
[ای پیامبر] امانتی که به من سپرده بودی هم اکنون بازداده شده، و آن امانت را بازپس دادم اما اندوهم همیشگی است و شبهایم همراه بیداری * تا آندم که خداوند سرمنزل تو را که در آن اقامت گزیده ای برایم انتخاب کند * به زودی دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امتت در ستم کردن به وی اجتماع کرده بودند سرگذشت وی را از او بی پرده بپرس * و چگونگی را از وی خبر گیر وضع این چنین است در حالیکه هنوز فاصله ای با زمان حیات تو نیفتاده و یادت فراموش نگردیده *
"فلقد استرجعت الودیعه ، و اخذت الرهینه اما حزنی فسرمد ، و اما لیلی فمسهد * ، الی ان یختار الله لی دارک التی انت بها مقیم * و ستنبئک ابنتک بتضافر امتک علی هضمها فاحفها السؤال *، واستخبرها الحال ، هذا و لم یطل العهد ، و لم یخل منک الذکر"

[Lantern]

سه حدیث از امام حسن عسکری (ع)

اندیشه در کار خدا
«لَیْسَتِ الْعِبادَةُ کَثْرَةَ الصِّیامِ وَ الصَّلوةِ وَ إِنَّما الْعِبادَةُ کَثْرَةُ التَّفَکُّرِ فى أَمْرِ اللّهِ.»:
عبادت کردن به زیادى روزه و نماز نیست، بلکه [حقیقتِ] عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است.

پارساترین مردم
«أَوْرَعُ النّاسِ مَنْ وَقَفَ عِنْدَ الشُّبْهَةِ، أَعْبَدُ النّاسِ مَنْ أَقامَ عَلَى الْفَرائِضِ أَزْهَدُ النّاسِ مَنْ تَرَکَ الْحَرامَ، أَشَدُّ النّاسِ اجْتَهادًا مَنْ تَرَکَ الذُّنُوبَ.»:
پارساترین مردم کسى است که در هنگام شبهه توقّف کند. عابدترین مردم کسى است که واجبات را انجام دهد. زاهدترین مردم کسى است که حرام را ترک نماید. کوشننده ترین مردم کسى است که گناهان را رها سازد.

کلید تمام گناهان
«جُعِلَتِ الْخَبائِثُ فى بَیْت وَ جُعِلَ مِفْتاحُهُ الْکَذِبَ.»:
تمام پلیدى ها در خانه اى قرار داده شده و کلید آن دروغگویى است.

[Eternal]

قال علی علیه السلام:

شایسته است که انسان عاقل خود را از مستی مال و ثروت و از مستی تمجید و تعریف و از مستی جوانی حفظ کند. زیرا هر یک از این مستی ها بادهای مسموم و پلیدی دارد که عقل را از بین می برد و انسان را بی شخصیت می کند.

[Mina_J]

چند وقت پیش که خسته و بی حوصله توی مترو بودم بالای در نگاه کردم ببینم چندتا ایستگاه مونده برسم
نقشه نبود ولی یه جمله جالب نصب کرده بودن نوشته بود : بهترین راحتی و آسودگی بی توقّعی از مردم است .امام صادق (ع)
خیلی راجع به این جمله فکر کردم و به نتایج مهمی رسیدم
گاهی دلخوری ها فقط دلیلش توقع داشتن و براورده نشدن توقعاتمونه..انگار رضای خدارو فراموش میکنم و چشم توقع از بنده هاش داریم..واسه همینه که غمگین و خسته میشیم از دست جماعت قدرنشناس..خوب معلومه وقتی امیدمون به کسی و چیزی غیر از خدا باشه همین میشه دیگه
احساس کردم با خوندن این حدیث خدا میخواسته یه راه حل طلایی بهم بده
شما هم امتحانش کنین

[Mina_J]

پیامبر (ص) دست حسن و حسین(ع) را گرفته و فرمودند: «هر که مرا و این دو و پدر و مادر آنها را دوست بدارد؛ فردای قیامت کنار من خواهد بود.»
صحیح مسلم-(از کتب معروف اهل تسنن)
کتاب المناقب مجلد ۵ باب ۲۱ - حدیث ۳۷۳۳ - ص ۵۹۹ و ۶۰۰ - دارالکتب العلمیه بیروت

[good-wishes]

امام صادق (ع) به نقل از امیرالمومنین(ع) می فرمایند:
« به آنچه امید نداری امیدوارتر باش از آنچه که بدان امید داری.
چرا که موسی بن عمران رفت تا برای خانواده خود آتش تهیه کند اما به سوی ایشان برگشت در حالی که برگزیده و رسول خدا بود »

امام علی (ع) :
« از کسانی مباش که بدون عمل به آخرت امیدوارند و به خاطر آرزوهای دراز توبه را به تأخیر می اندازند »

امام علی (ع) :
« بهای شما جز بهشت نیست پس خود را به کمتر از آن نفروشید »

[انرژی مثبت]

در روز قیامت ندایی می آید و همسایگان خدا رو صدا می زند؟ عده ای بلند می شوند. از آنها سوال می شود که چه چیزی سبب شد که شما به این مقام برسید. گفته می شود که ما نسبت به مومنین بخشنده بودیم.

روایت زیر در این مورد جالب است :

راوی ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ، اﻣﺎم ﺣﺴﻦ ﻣﺠﺘﺒﯽ(ع) در ﺣﺎل اﻋﺘﮑﺎف در ﻣﺴﺠﺪ اﻟﺤﺮام ﺑﻮد ، ﻣﺮدی ﻧﺰد او آﻣﺪ و ﻋﺮض ﮐﺮد ﻓﻼن ﺷﺨﺺ طﻠﺒﯽ از ﻣﻦ دارد و ﭼﻮن ﺗﻮان ﭘﺮداﺧﺖ را ﻧﺪارم ﻣﯽ ﺧﻮاھﺪ ﻣﺮا به زﻧﺪان ﺑﯿﻨﺪازد ، ﺣﻀﺮت ﻓﺮﻣﻮد : ﺑﺨﺪا ﺳﻮﮔﻨﺪ ﻣﺎﻟﯽ ﻧﺪارم ﮐﮫ ﺑﺘﻮاﻧﻢ دﯾﻦ ﺗﻮ را ﭘﺮداﺧﺖ ﮐﻨﻢ. ﻋﺮض ﮐﺮد ﭘﺲ ﺣﺪاﻗﻞ ﺑﺎ او ﺻﺤﺒﺖ ﮐﻨﯿﺪ و ﻣﮭﻠﺘﯽ ﺑﺨﻮاھﯿﺪ.

ﭘﺲ آن ﺣﻀﺮت ﮐﻔﺶ ھﺎی ﺧﻮد را ﭘﻮﺷﯿﺪ و آﻣﺎده رﻓﺘﻦ ﺷﺪ راوی ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ ، ﮔﻔﺘﻢ ﯾﺎﺑﻦ رﺳﻮل ﷲ آﯾﺎ اﻋﺘﮑﺎف را ﻓﺮاﻣﻮش ﮐﺮدی ، ﻓﺮﻣﻮد نه اﻣﺎ از ﭘﺪرم ﺷﻨﯿﺪم که از رﺳﻮل ﺧﺪا (ص) رواﯾﺖ ﻧﻤﻮد :

"ﻣﻦ ﺳﻌﯽ ﻓﯽ ﺣﺎجه اﺧﯿه اﻟﻤﺴﻠﻢ ﻓﮑﺎﻧّﻤﺎ ﻋﺒﺪﷲ ﻋﺰ و ﺟﻞ ﺗﺴﻌﮫ اﻻف ﺳﻨﮫ ﺻﺎﺋﻤﺎ ﻧﮭﺎره و ﻗﺎﺋﻤﺎ ﻟﯿﻠﮫ(وﺳﺎﺋﻞ اﻟﺸﯿﻌﮫ ج۷ ص۴۰۹)"
ھﺮ ﮐﺲ ﺑﺮای رﻓﻊ ﻧﯿﺎز ﺑﺮادر ﻣﺴﻠﻤﺎﻧﺶ ﺗﻼش ﮐﻨﺪ ﭼﻨﺎن اﺳﺖ ﮐﮫ ﮔﻮﯾﺎ ﻧﮫ ھﺰار ﺳﺎل ﺑﮫ ﻋﺒﺎدت ﺧﺪا ﭘﺮداﺧته اﺳﺖ . در ﺣﺎﻟﯿکه ھﻤه روزھﺎ را روزه و ھﻤه ﺷﺒﮭﺎ ﺑﮫ ﻧﻤﺎز اﯾﺴﺘﺎده اﺳﺖ ."

[Mina_J]

چقدر تاثیر گذار و تکان دهنده است این حدیث:
رسول الله (ص) : بر هر دلی که به شهوت ها آرام گرفته، حرام است در ملکوت آسمانها سیر کند. مجموعة ورام ج ۲ ص ۱۲۱