الهی، اگر گلم یا خارم از آن بوستان یارم.
الهی، راز دل با تو چه گویم که تو خود راز دلی ...
الهی، توانگران به آزاد کردن بندگان رستگارند، این تهیدست را به بنده کردن آزادان سرفراز فرما!
الهی، از تو شرمنده‌ام که بندگی نکردم، و از خودم شرمنده‌ام که زندگی نکردم، و از مردم شرمنده‌ام که اثر وجودی‌ام برای ایشان چه بود.
الهی، جز تو از انسان بزرگتر کیست و در پیشگاهت از من کوچکتر کیست؟
الهی، در راهم و همراه درد و آهم، آهم ده و راهم ده.
الهی، خروس را در شب خروش باشد و من خاموش باشم!
الهی، شنیدم که فرمودی: چه کنم با مشتی خاک مگر بیامرزم.
الهی، اگر من بنده نیستم، تو که مولای من هستی.
الهی، بهشت شیرین است، بهشت آفرین شیرینتر است.
الهی، بسیار ما اندک است و اندک تو بسیار، و فرموده ای: گر چه بسیار تو اندک بود، ز اندکت تو را می دهم بسیار.
الهی، اگر جز این در، در دیگری هست نشانم ده.
الهی، اگر مردم لذت علم را بدانند کجا اهل علم را سر آسوده و وقت فراغ خواهد بود.
الهی، اصطلاحات انباشته را دانش پنداشته ایم.« یا نور السموات و الأرض»، قلب ما را مورد مشیت « العلمُ نورٌ یَقذِفُهُ الله فی قلبِ من یشاء» قرار ده!
الهی، جان به لب رسید تا جام به لب رسید.
الهی، هر که رسیده است خاموش است و انسان نارسیده در جوش و خروش است.
الهی، نان دادی دندان دادی، جان دادی جانان ده!
(۱۳ دى ۱۳۹۰ ۰۶:۱۹ ب.ظ)pos نوشته شده توسط: پرچما داره میاد پایین.
قوی باش برادر ؛ طاقت بیار ...
و چه خوش فرمود:
(* إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِی کُنتُمْ تُوعَدُونَ *)
