(۲۶ خرداد ۱۳۹۹ ۰۲:۳۲ ب.ظ)RASPINA نوشته شده توسط: من چندماهه کد بورسی گرفتم
ولی رغبت نمی کنم شروع کنم
یکی اش همین حس قمار بودن را برام داره چون مطمئنم پول من وارد صنعت و تولید نمیشه
انگار فقط ی مسابقه است
اگه قرار باشه اسم هر ریسکی رو در زندگی بزاریم قمار که دیگه دنیا یه قمارکده بیشتر نیست!
زندگی در ایران خودش فینفسه قماره
قمار قائم به شانسه ولی ریسک قائم به شهامت
شهامتی که اگه چاشنیش دانش باشه نونشو میخوری, هیجان باشه چوبشو میخوری.
شما باید در تناسب با ریسکپذیری شخصیت خودتون وارد هزارتوی اقتصاد بشید.
اگر ریسک پذیر نیستید یا دانش کافی ندارید حتماً لازم نیست خودتون معامله کنید و تریدر بشید. می تونید عضو صندوقهای سرمایهگذاری بشید تا اونا سرمایتون رو در بورس مدیریت کنن؛ اتفاقاً پارسال گویا سود سالیانه ۴۰۰% هم داشتن. اگر ریسک پذیری کمتری دارید صندوق درآمد ثابت برید. اگه بازم کمتر سپردههای بانکی, اگه کمتر قُلک پول. شما تو این مملکت اگه پولتو قلکم بندازی از ریسک مبرا نیست. یه قلک سفالی بخری پرشم کنی تراول, وقتی شکستیش و تیکه شکستش پاتو زخم کرد مطمئن باش کل اون پول ارزشش به ارزش ۴ تا بخیه رسیده! یه بخیهشم باس قرض بگیری! اینجا باید پارو بزنی که غرق نشی نه اینکه به ساحل برسی
هیچکس نمیتونه منکر تبانی و بیلان ناقص و دله دزدی های رایج بشه, اما اتفاقاً بورس زمانی از این کثافات تزکیه میشه که شلوغ بشه و توده های مردم واردش بشن, مردم که بیان پشتبندش رسانه و تحلیلگر و قاضی و گزمه هم میاد و کار واسه تخلف سخت و سخت تر میشه. هزار تا دوربین زوم میشه, هزار و یک میکروفون روشن
از طرفی نقدینگی هم باید کنترل بشه, این سرمایه های وِل اگه برن سمت دلار مستقیماً بر توان خرید ملت تاثیر منفی میزاره اما اگه بره سمت بورس به طور مستقیم تاثیر نمیزاره و وارد سازندگی میشه, مقدمات پیشرفت استارتاپها رو فراهم میکنه. فراتر از اینها به نظر من اینه که مردم خودشون درگیر جزر و مد های اقتصادی میشن, کم کم با اون منش طلبکاری و غر زدن محض که سوغات نفتِ مفته فاصله میگیرن. خیلی از خودزنی های بی منطق کم میشه.
هیشکی شیشهی کارخونه ای رو نمیشکنه که ازش سهم داره
به نظر من کورسوی امیدی هم از اقتصاد این مملکت مونده باشه اونم رونق گرفن بورسه
پ.ن: در پایان باید عرض کنم از بورس و معامله و کلاً دنیای اقتصاد متنفر بوده و هستم؛ لکن چاره چیست!؟