(۲۸ مرداد ۱۳۹۸ ۱۲:۰۰ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط: استرالیا الان مدت زمان پروسه ی لاج کردن تا گرنت شدن بدلیل کرکتر چک رفتن رشته های مهندسی ویزاش طولانی شده (حدود ۵ تا ۶ ماه). اما اگر موضوع پروپوزالتون حساس باشه که عموم موضوعات کامپیوتری حساس نیست به sub-list check میره که اونموقع زمان گرنت شدن میره روی ۲۰ ماه به بالا... وگرنه ریت ریجکتشون بسیار کمه و یا میتونم بگم زیر ده تا در ساله.
آمریکا خوبی ای که داره شما حضوری میری سفارت و اکثر کسایی که قراره ریجکت شن زود ریجکت میشن.. ولی باز ممکنه بعد از چند ماه ریجکت شید.
اگر دنبال اقامتید، شرق آسیا و پرتقال رو ول کنید و تمرکز بزارید روی همون کانادا، آمریکا، استرالیا و خوبای اروپا. دانشگاههای استرالیا معدل ارشد واسشون مهمه و یکسر دانشگاههای امریکا و کانادا هم معدل دوسال تحصیل اخیرتون.
یکسری دانشگاه تاپ استرالیا مثل دانشگاه ملبورن صرفا با داشتن معدل خود (بالای ۱۸/۵) و ریکام خوب راحت اسکالرشیپو میشه برد به شرطی که سوپروایزرتون ظرفیتش پر نشه. ولی بقیه ی دانشگاههای جی ۸ نیاز به مقاله ی خوب Q1 داره. کلا استرالیا معدل ارشد خیلی واسش مهمه.
آمریکا بیشتر وسوسه ام میکنه اما یکم دردسره. یکی از اساتید مطرح ایرانی تو آمریکا از آشنایان ما هستن و ایشون هم خیلی تشویق میکنن که آمریکا رو برای دکترا انتخاب کنم اما مشکل ویزا و دردسرهای بعدش رو هم انکار نکردن و معدل لیسانسم هم از نظرشون اصلا جالب نبود و گفتن برای دانشگاه های خوب آمریکا شانسی ندارم و همین باعث شد زیاد جدی به آمریکا فکر نکنم و به کانادا یا شرق فکر کنم.
معدل ارشدم خیلی خوبه و همین شاید تنها نقطه قوتیه که دارم. چقدر خوب که هنوز هم میتونم امیدوار بمونم و معدل ارشد مهمتره برای خیلی از دانشگاه های خوب. واقعا امیدوار شدم.
پس دور شرق یه خط قرمز میکشیم چون هنوز شانس دارم برای جاهای بهتر : )
و چقدر اطلاعات خوبی دارید در این مورد.. چقدر الکی این مدت اینترنت رو زیرورو کردم اطلاعات جمع کنم کاش از همون اول از شما میپرسم. با اجازتون تو این یه سال در ادامه هم هر سوالی داشتم از شما میپرسم... اصلا هم پررو نیستم
ممنون واقعا. خیلی کمک کردید
=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-=-
و چقدر ترس و استرس داره شروعش
هنوز هیچی جدی نشده .. هنوز اول راهم و با این حال میترسم و سوالای خیلی ساده و پیش پاافتاده ای تو ذهنمه و همین مسائل پیش پاافتاده هم استرس رو چند برابر میکنه
گاهی میگم میخوام برم گاهی میگم نمیخوام برم وقتی میگم میخوام برم به همه جا فکر میکنم وقتی میگم نمیخوام برم هم کلی تصمیم دیگه میگیرم.
میدونم باید سریع فکر کنم و بدونم چیکار میخوام بکنم که قدم های بعدی رو بتونم بردارم
خیلی بده .. هرلحظه یه فکری میکنم و یه تصمیمی میگیرم که همش هم دلیلش ترس و استرسه.
برا همه اولش همینقدر سخته یا من انقدر دارم سخت میگیرم و میترسم.