(۰۳ شهریور ۱۳۹۵ ۱۱:۳۹ ب.ظ)codin نوشته شده توسط: (03 شهریور ۱۳۹۵ ۱۱:۳۴ ب.ظ)Milestone نوشته شده توسط: (03 شهریور ۱۳۹۵ ۱۱:۱۴ ب.ظ)codin نوشته شده توسط: استادی که براش رزومه فرستادم چند ساعت پیش اسممو توی گوگل سرچ کرده ... استرس گرفتم :|
از کجا می‌فهمین که اسمتون Search شده؟ از طریق بررسی آمار کلیدواژه‌های ورودی Web Page اختصاصی خودتون؟ ولی از طرفی شاید شما Page ای نداشته باشید و جستجو خروجی نداشته باشه، اون موقع چطوری میشه فهمید؟ دارم به Google Trends فکر میکنم ولی بعیده برای جستجوهای محدود پاسخی بده، شاید امکان جدیدش باشه.
بله web page دارم و از statcounter.com استفاده میکنم.
-------------------
اخه دیروز یک جایی آلمان ایمیل فرستادم الان دیدم آیپی مربوط به همون شهر در آلمانه. خب به احتمال ۹۹ درصد همون استاده باشه دیگه.
ببخشید یه سوال.. اپلای گرفتن از آلمان سخت تره یا کشورهای حوزه اسکاندیناوی مثل سوئد و ... ؟
به نظرتون تحصیل توی کدومش بهتره آلمان یا سوئد؟
(۰۴ شهریور ۱۳۹۵ ۰۲:۴۶ ق.ظ)tanhayetanha نوشته شده توسط: سلام عزیزان
نمیدونم چرا دارم اینارو اینجا مینویسم شاید به خاطر اینه که جای دیگه ای رو سراغ ندارم
من یکی از کاربرای مانشتم ولی الان با یه اکانت جدید دارم این پست رو مینویسم بنابه به دلایلی
هیچوقت حالم توی دنیا به این بدی نبوده.خیلی سخته عزیز دلت کسی ، که از بچگی واسش جون دادی و همیشه پشتوانت بوده جلوی چشات ذره ذره در حال آب شدن باشه و تو نتونی براش کاری کنی
برادرم
کسی که از بچگی تمام حامی و پشتیبانم بود و همیشه پشتم بهش گرم بوده الان چند وقته فهمیدم که اعتیاد پیدا کرده و فقط منو و خواهرم میدونیم
نه میتونم به کسی چیزی بگم چون از آبرویی که این همه سال پدرم با کارگری و مشقت به دست آورده میترسم و نه میتونم توی دلم نگهش دارم چون واقعا دارم نابود میشم
الان که دارم این متن رو واسه شما مینویسم به خدا قسم گریه از چشمام سرازیره
آخه چرا این اتفاق باید واسه خانواده ما بیفته؟از بچگی تا حالا بدترین چیزای دنیارو تجربه کردیم
فقر رو تجربه کردیم گفتیم اشکالی نداره همین که آبرو داریم کافیه.بیماری رو تجربه کردیم گفتیم اشکال نداره خدا داده خودش هم درست میکنه.ظلم مردم رو تجربه کردیم گفتیم اشکال نداره واگذارشون به خدا اما واقعا این تجربه خیلی بدی هست
خانواده ما هیچکدوم لب به سیگار هم نمیزنیم و حالا باید بار سنگین اعتیاد به بدترین ماده مخدر رو به دوش بکشیم
خدایا انصافت کجاست؟
خدایا من به این دنیایی که ساختی برام ناراضی ام.خدایا جواب اشک های شب و روز منو کی میده؟خدایا خواهرم توی جوانی داره پیر میشه کی جواب میده؟خدایا پدرم اگه بفهمه سکته میکنه کی جواب میده؟خدایا مادرم با این غم کمرش میشکنه کی جواب میده؟
خدای من آیا واقعا تو وجود داری؟اگه هستی چرا باید این همه سال نماز و روزه نتیجش بشه این!عدالتت کجاست خدا
چند روز دیگه نتایج ارشد امسال میاد و من قطعا روزانه تهران قبولم اما حالا دیگه هیچ خوشحالی از قبول شدنم ندارم و هیچ ذوقی واسه درس خوندن ندارم چون قرار نیست من پاییز امسال وارد دانشگاهی بشم و تمام امیدها و آرزوهام به باد رفت
الان که داشتم پست های شماهارو میخوندم راستشو بخواین بهتون حسودیم شد،به خودم گفتم کاش من بدترین بیماری دنیارو داشتم کاش فقیرترین آدم روی زمین بودم اما دلم خوش بود
قدر خودتونو بدونید و ببخشید که ناراحتتون کردم
یا علی مدد...
سلام چرا اینقد ناامید هستید میتونم بفهمم الان چقد ناراحت هستین و براتون سخته هضم این موضوع اما به قول مامانم تنها چیزی که چاره نداره مرگه.. خب مشکل اعتیاد هم چیزی نیس که قابل حل نباشه درسته ک سخت هست خیلی اما غیرممکن نیست و کلی راه حل داره که ایشالا برادرتون خودشون متوجه میشن و با اراده و پشتکار باهاش مبارزه میکنن و شکستش میدن.. سعی کنید قوی باشید تا بتونید به اون کمک کنید اگه خودتونم داغون و مایوس باشید روحیه ای براتون نمی مونه ک بخواید به اون کمک کنید.. از خدا طلب یاری کنید و مطمئن باشید همه چیز درست میشه مشکل بدی هست اما نه اونقدر که راه حل نداشته باشه.. ناسپاسی نکنید و خدا رو همیشه شاکر باشید چون در هر کار خدا حکمتی هست که ما از درک و فهمیدنش عاجز هستیم.. منم برای برادرتون دعا میکنم که این بیماری رو شکست بدن..
درباره ی آخرین حرفتون ک گفتین ای کاش یه مریضی بد داشتم اما دلم خوش بود هم تجدید نظر کنید آخه چنین آرزویی خوب نیس و کسی ک خدایی نکرده بیماری بدی داشته باشه هم کلی دردسر داره و بیچاره نمیتونه ک دلش خوش باشه، هرچند میدونم الان غمگین هستین و شرایط سختی دارین اما امیدتون رو از دست ندین..
روبروی دانشگاه تهران و اون کتاب‌فروشی‌های دست دوم زیرزمینی‌ش تنگ شده! واسه پیاده‌روی‌های حدفاصل میدان انقلاب و چهار راه ولی‌عصر... واسه تئاتر شهر، واسه بازار کامپیوتر، واسه پاساژ پلاسکو، واسه درخت‌های بلند خیابون ولی‌عصر، حتی دلم برای دلال‌های دلار و ادکلن‌فروش‌های میدان فردوسی هم تنگ شده... با اینکه یک بار یه عطر قلابی رو به جای اصلی بهم انداختن... 
)))
![[تصویر: undecided.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/undecided.gif)
ولی همه‌ی اینا برای وقتیه که حالِ آدم خوب باشه. برای وقتیه که ببینی حالِ تمامِ آدمهایی که از کنارت رد میشن هم خوبه. یا به قولِ خانمِ Aurora اگه آدمهایی که میشناسیم نباشن همش میشه دلتنگی...
