چقدر تاسفآوره! قبلا فهرست فحاشی مجازی ایرانیهارو تو
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
داشتیم، الان اینفوگرافیکش هم در اومد!
شخصا جز برای موارد خاص موقتی هیچ پروفایلی در هیچ شبکهای نداشتم و ندارم اما گاهی با گوشی این و اون میرم، یعنی برام باور نکردنیه که کمتر پستی حالا چه شخصی، خبری، ورزشی و... وجود داره که زیرش دو نفر رکیکترین فحشهای ممکن رو به هم نداده باشن، قومیت خاصی رو تمسخر نکرده باشن یا اینکه تو پروفایل شخصی طرف در راستای نهی از منکر (!) به ظاهر و سبک زندگی خودش و جد و آبادش گیر نداده باشن!
قبلا به این قبیل از اوباش توی استادیومها تماشاگرنما گفته میشد، اما از سر کنجکاوی آدم یه سری هم که به پروفایلشون میزنه میبینه خیلی هم قیافشون عجیب نیست! نه! اتفاقا شاخ و دم هم ندارن! خیلی طبیعی مثل همه مردم این شهر؛ عکسهای خودش و خانوادش مشخصه، حتی اسم مدرسه و دانشگاهش هم مشخصه، هویت کاملا واضحه و با همه این موارد هیچ ترسی از بر زبان آوردن این واژهها و ترویج این سبک ادبیات ندارن! این نشون میده قبح فحاشی و بیفرهنگی تو کشور ما شکسته شده...
نکته دردآورتر اما اینجاست که میبینی طرف توی پستهاش پوستر I LOVE MUHAMMAD هم پیدا میشه (پیامبری که اصلیترین رسالتش رو به اوج رسوندن ویژگیهای اخلاقی دونسته)، توش طیف وسیعی از سخنان طلایی بزرگان و روشنفکران و احادیث امامان و پیامبران هم دیده میشه! و نهایتا اینکه عکس پروفایلش رو هم به نشانه همدردی به تصویر عباس کیارستمی تغییر داده! هنرمندی که تمام عمرش رو مشغول افزایش اعتبار سرمایههای فرهنگی کشورش بوده، بعد از همون طرف میره تو صفحه دیمیتری پایت فرانسوی به جرم مصدوم کردم رونالدو؛ همون فرهنگ رو در کسری از زمان با گفتن فاجعهبارترین توهینهای خانوادگی و نژادپرستانه با خاک یکسان میکنه! همون رونالدویی که معلوم نیست اصلا میدونه ایران کجای نقشهست یا نه و بعید میدونم حتی یک بار یک پیام خشک و خالی تشکر هم برای معشوقین ایرانیش فرستاده باشه؛
این دوگانگی شخصیتی به نظرم یه بیماری خیلی جدیه که ناشی از سرخوردگیهای اجتماعی و نوعی حقارت درونی از طرف انسانهایی هست که نمیدونند باید کی، کجا و به چه چیزی اعتراض کنند و چون توی اجتماع واقعی هیچ حرفی برای گفتن ندارند، جایی بهتر رو برای گفتن حرفاشون پیدا نمیکنند، کاش بخشی از اون بودجههای کلان فرهنگی که صرف فعالیتهای موسسات ناشناخته یا نصب بیلبوردهای حقوق بشر آمریکایی میشه رو به حل همین مشکلات عمیق فرهنگی اختصاص میدادند اما گویا در اولویت نیست! فکر نکنم ما نیاز ضروری داشته باشیم تا بدونیم "هر ۹ ثانیه یک زن در آمریکا کتک میخورد" ولی خیلی بهتره اگه چارهای بیندیشیم که هر ثانیه به زن و مرد ایرانی تو شبکههای اجتماعی (نه از سوی دشمن (!) که از سوی خودمان) توهین نشود!