انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[fo-eng]

لازم است گاهی از خود بیرون آمده و از فاصله ای دورتر به خودت بنگری
و از خود بپرسی که سالها سپری شد تا آن بشوم که اکنون هستم...
آیا ارزشش را داشت ...؟

[Parva]

دستمو بگیر نزار اشتباه برم، جز در خونــــــــت تو بگو کجا برم

بی قرارتم ای همه قرار من، تو بی کسی‌ام عشق تو تبار من

عشق اول وآخر من سایه ی تو رو سر من

ای همه ی باور من ای کس و کارم ،آه

به تو مدیونم به نگات به همه عاشق کشیات

میزنه دل سر به هوات، تا تو رو دارم

جای تو توی دل شکسته‌ست، اسمت کلید همه ی درای بسته‌ست

وقتی دلـــــــــــم از زندگی سیره، یاد تو هر وقت واسه ی دلای خسته‌ست

من سرگردنو ببین، اشکای پنهونو ببین، غربت مهمونو ببین، تو پناهـــــــــــم باش

دستای خالیمو ببین، بی‌پر و بالی‌مو ببین، گرفتاری‌هامو ببین، تکیــــــــه گاهم باش

[پروفسور]

شکستن دل، به شکستن استخوان دنده می‌ماند؛ از بیرون همه‌چیز روبه‌راه است، اما هر نفس، درد ا‌ست که می‌کشی...

[SaMiRa.e]

هیچکس آنقدر فقیر نیست که نتواند لبخندی را به دیگران هدیه کند و
هیچکس آنقدر ثروتمند نیست که به لبخنددیگران نیاز نداشته باشد.......

[- rasool -]

خدایا :

به من توفیق تلاش ، در شکست؛

صبر ، در نومیدی؛

رفتن ، بی همراه؛

جهاد ، بی سلاح؛

کار ، بی پاداش؛

فداکاری ، درسکوت؛

دین ، بی دنیا؛

مذهب ، بی عوام؛

عظمت ، بی نام؛

خدمت ، بی نان؛

ایمان ، بی ریا؛

خوبی ، بی نمود؛

گستاخی ، بی خامی؛

قناعت ، بی غرور؛

عشق ، بی هوس؛

تنهایی ، در انبوه جمعیت؛

دوست داشتن ، بی آنکه دوست بداند؛

روزی کن


(دکتر علی شریعتی)

[hnarghani]

آنان که به من بدی کردند
مراهوشیار کردند،
آنان که از من انتقادکردندبه من راه و رسم زندگی آموختند ،
آنان که به من بی اعتنایی کردند
به من صبر و تحمل آموختند ،
آنان که به من خوبی کردند به من مهر و وفا و دوستی آموختند .
پس خدایا به همه اینان که باعث تعالی دنیوی و اُخروی من شدند
خیر نیکی دنیا و آخرت عطا فرما .
شهید مصطفی چمران

[Xilinx]

هرکس مرا طلب کند ،مرا می یابد .
هر کس مرا یافت ،مرا میشناسد.و هر کس مرا شناخت مرا دوست
دارد و هر کس مرا دوست داشت،عاشق من میشود
و هر کس عاشق من شد،من عاشق او میشوم
و هر کس من عاشقش بشوم،او را میکشم و کسیکه او را بکشم ،
بر من دیه اش واجب و کسیکه دیه
اش بر من واجب شد ،پس خودم خون بهای او میشوم
(حدیث قدسی )

[Parva]

پس شاخه های یاس و مریم فرق دارند؟!
آری!اگر بسیار، اگر کم، فرق دارند

شادم تصور میکنی، وقتی ندانی
لبخندهای شادی و غم فرق دارند

برعکس میگردم طواف خانه ات را
دیوانه ها، آدم به آدم فرق دارند

من با یقین کافر,جهان با شک مسلمان
با این حساب اهل جهنم فرق دارند

بر من به چشم کشته ی عشقت نظر کن
پروانه های مرده با هم فرق دارند

[Sunshine Off]

پس چرا امروز اینقدرطولانی شده،خیلی دلم میخوادصدای ربنا رابشنوم ویک تنگ آب بخورم

[fo-eng]

روی پـــــرده کعــبه

این آیه حک شده اســت :

نَبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُــورُ الرَّحِـــیمُ


و مـــن . . .

هنــــوز و تا همیشــه

به همین یک آیــه دلخــوشــــم

" بندگانم را آگاه کن که من بخشنده ی مهــــربانم ! "

[farazin]

دبیرستانی که بودیم یه رفیقی داشتیم که هیچ وقت همراه ما ساندویچ نمی خورد. حتی اگه براش می خریدیم هم نمی خورد. توی دوران دانشجویی فهمیدم که چرا رفیقمون این کار رو می کرد؟! نمی خورد تا نوبتش نشه که برای ما بخره! میدونی! بالا بالا نمی پرید چون نداشت. دانشجو که شدم فهمیدم یه ساندویچ هزار تومنی هم میتونه لقمه گنده تر از دهنم باشه

---

ساعت از نیمه شب گذشته بود که خوابیدم. خوابم نبرد. گفتم این صدای ساعت دیواری ام را بنویسم و بعد دوباره بخوابم. بدون اینکه به عقربه ثانیه شمار نگاه کنم میتوانم حدس بزنم که حدودا کجاست؟ از عدد دوازده که رد می شود انگار افتاده در یک سراشیبی غیر قابل کنترل. به قدری سنگین که به انتهای هر ثانیه ضربه ای میزند تا بتواند بایستد. به عدد شش که می رسد، ۲۹ ثانیه سخت را گذرانده. فقط یک ثانیه با آرامش می گذرد آنهم با عدد شش است. و بعد دچار یک گرفتاری پیش بینی نشده می شود. یک سربالایی کشنده. چاره ای نیست راه رفتنی را یابد رفت. عقربه خودش را از جدار زمان بالا می کشد. ثانیه به ثانیه بدتر می شود. وقتی به عدد دوازده می رسد من دقیقا بی تعادلی اش را حس میکنم. انگار که می خواهد به عقب پس بیفتد. یک بهت پرتردید! اما به عقب بر نمی گردد. بر خلاف آرزوی همه انسانها! وبلا فاصله سراشیبی. هر شب همین داستان است. و آن عقربه که از بقیه کوچکتر است! حاصل دسترنج عقربه نحیف ولاغر را می بلعد. کند وبی خیال جلو می رود. و با همین آهنگ همه را پیر می کند.چه آرزوی تند رفتنش را داشته باشیم چه آرزوی کند رفتن ویا حتی مرگش را، او کار خودش را میکند. کند وبی خیال...
فقط همین را میدانم که آنقدر لجباز است که بر وفق مراد هیچکس حرکت نمی کند. یا آنقدر تند می رود که سفید شدن موهایت را میبینی یا آنقدر کند که فکر می کنی تاریخ متوقف شده است.

[mosaferkuchulu]

چقدر انتظار کشیدن برای کسی که نمی دونه...یا می دونه و به روی خودش نمی اره سخته...!

[Parva]

وای بلاخره موفق شدم بیام مانشت
مشکل سرور داره لابد.

چقدر سخته بی مانشتی

[SaMiRa.e]

من که انگشتم چسبید به موس ازبس try again زدم

[انرژی مثبت]

من فکر کردم مشکل اینترنت ماست!!!! چقدر دیر بالا میاد.