(۲۷ آذر ۱۳۹۳ ۰۹:۴۱ ب.ظ)ldns0098 نوشته شده توسط: چند سال پیش میگفتم خدایا میشه این زندگی ما رو بزنی رو دور تند؟ میشه چشامو باز کنم و ببینم دو سه سال گذشته؟ اون آرزو برای این بود که اون روزا نمیدونستم هدفم چیه تو زندگی! میدونستم بهتره هدفم فلان باشه اما با تموم وجود نمیخواستمش! و تا زمانی که چیزی رو با تموم وجود نخوای بهش نمیرسی، این چیزیه که عمیقاً بش معتقدم. حالا این روزا همش حس میکنم این روزا همون روزاییه که آرزوشو داشتم. واسه اینکه حداقل این روزا میدونم چی رو و برای چی از ته دل میخوام. این خواستنه به اندازه رسیدن برام ارزش داره...
دقیقا حالی که من الان دارم. کم و بیش میدونم هدفم چیه اما با تمام وجودم دنبالش نیستم.هم حس بدیه هم خوب. بد به خاطر حیران بودن و معلق بودن. اینکه احساس میکنی انرژیت و جوونیت داره به اتلاف میگذره. ولی خوب ... چون تو مسیر کشف هدف، خودت و دنیای اطرافت رو هم کشف میکنی سخته لحظه به لحظه میخوای از اون شرایط نجات پیدا کنی. امیدوارم همه ی کسانی که این مشکل رو دارند، یک اتفاق بزرگ تو مسیر درست قرارشون بده.
از حالی که دارید لذت ببرید چون تو بهترین موقعیت هستید. این که با تمام وجود از ته دل خواسته ای دارید. مسیر رسیدن خیلی خیلی زیباتر از مقصد هست. البته که به مقصد هم خواهید رسید.