(۰۳ مرداد ۱۳۹۳ ۰۹:۱۶ ب.ظ)Ava.arshad94 نوشته شده توسط: (03 مرداد ۱۳۹۳ ۰۹:۰۰ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط: (03 مرداد ۱۳۹۳ ۰۴:۳۷ ب.ظ)Ava.arshad94 نوشته شده توسط: خوراک لوبیا
???? (۰۳ مرداد ۱۳۹۳ ۰۴:۳۷ ب.ظ)Ava.arshad94 نوشته شده توسط: عدسی
??? (۰۳ مرداد ۱۳۹۳ ۰۴:۳۷ ب.ظ)Ava.arshad94 نوشته شده توسط: ماکارونی
rly?
یه همچین مدرسه ای داشتیم ما
شما هم خیلی با کلاس بودید
و مایه دار
" دانش کم چیز خطرناکی است "
دانش مختصر چیز خطرناکی است؛
باید که از " چشمۀ پاپریَن "، که همان چشمۀ حکمت است،
یا هیچ ننوشی یا خود را سیراب کنی.
در این چشمه، جرعه های کوچک و رقیق آدمی را مست و بی خبر می کند
اما نوشیدن ساغرهای پربار شخص را به هوشیاری باز می گرداند.
الکساندر پوپ
□ پایریَن، منسوب به پایریا، نام چشمه ای است در مقدونیه
که الهگان نُه گانۀ هنر از آن می نوشیده اند.
خاصیت این چشمه، بنا بر روایات اساطیری، این بوده است که
هرکس از آن جرعه ای می نوشید مست می شد،
اما اگر بیشتر و کامل تر می نوشید از مستی به هوش می آمد.
ظاهراً علم و فلسفه و حکمت چنین چشمه ای است که
هرکس چند کلمه ای بیاموزد و به صورتی و اصطلاحاتی قناعت کند
کافر می شود و بد مستی می کند؛
اما چون در ساحتی ژرف تر به آموختن ادامه دهد به ایمان باز می گردد.
□ هایزنبرگ، از فیزیکدانان طراز اول قرن بیستم
با اشاره به همین نکته گفته است:
کسانی که یکی دو جرعه از جام شراب طبیعت می نوشند
خدا را منکر می شوند
اما خداوند در انتهای جام منتظر آنهاست.
برگرفته از کتاب " در قلمرو زرّین "
ترجمه و توضیحات حسین الهی قمشه ای