تالار گفتمان مانشت

(27 تير 1395 12:29 ق.ظ)Menrva نوشته شده توسط: [ -> ]اگ همینطوری باشه که میگین که خیلی خوبه...
اگه خواستگاری رفتین تعریف کنیین... ...

بله رفتم
به قول سرهنگ علیفر تنها برتری که نسبت به ما داشتن برتری عددی بود تعدادشون از ما بیشتر بود!! دعوا میشد ما کتک میخوردیم
از نظر دارایی، درآمد خانواده و کلا شرایط مالی هم تقریبا مثل خودمون بودند و حتی کمی پایین تر. این موضوع برای من خیلی مهمه. اگر بدونم خانواده طرف مقابلم از نظر مالی از ما بالاتر هستن اصلا دیگه به خواستگاری رفتن فکر هم نمیکنم.

(27 تير 1395 12:41 ق.ظ)Menrva نوشته شده توسط: [ -> ]عجب...
اقایون اینو بگن خواستگاریه چه دختری و چه خانواده ایی رفتین که جواب رد شنیدین.....و خواستگاریه چه دختری و چ خانواده ای رفتین که اونا خوششون اومدو شما نپسندیدین...

خانواده دختر که لو نمیدن خوششون اومده.

---

(27 تير 1395 12:42 ق.ظ)reza.kh نوشته شده توسط: [ -> ]بله رفتم
به قول سرهنگ علیفر تنها برتری که نسبت به ما داشتن برتری عددی بود تعدادشون از ما بیشتر بود!! دعوا میشد ما کتک میخوردیم
از نظر دارایی، درآمد خانواده و کلا شرایط مالی هم تقریبا مثل خودمون بودند و حتی کمی پایین تر. این موضوع برای من خیلی مهمه. اگر بدونم خانواده طرف مقابلم از نظر مالی از ما بالاتر هستن اصلا دیگه به خواستگاری رفتن فکر هم نمیکنم.

اگه دفاعشون خطی بود ردشون می کردی.

(27 تير 1395 12:42 ق.ظ)reza.kh نوشته شده توسط: [ -> ]بله رفتم
به قول سرهنگ علیفر تنها برتری که نسبت به ما داشتن برتری عددی بود تعدادشون از ما بیشتر بود!! دعوا میشد ما کتک میخوردیم
از نظر دارایی، درآمد خانواده و کلا شرایط مالی هم تقریبا مثل خودمون بودند و حتی کمی پایین تر. این موضوع برای من خیلی مهمه. اگر بدونم خانواده طرف مقابلم از نظر مالی از ما بالاتر هستن اصلا دیگه به خواستگاری رفتن فکر هم نمیکنم.

آخیش چه عجب یه پسری پیدا شد تعریف کنه..
ینی فقط بخاطر جمعیت زیاد وصلت نشد؟

---

(27 تير 1395 12:44 ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: [ -> ]خانواده دختر که لو نمیدن خوششون اومده.

ای بابا شما همش یه چیزدیگه میگینا من جواب درست و کامل میخوام

(27 تير 1395 12:46 ق.ظ)Menrva نوشته شده توسط: [ -> ]ای بابا شما همش یه چیزدیگه میگینا من جواب درست و کامل میخوام

خوب جواب درست و کامل رو خود ما هم اکثرا نمی دونیم.

زندگی خانمها سه مرحله داره:
۱-کودکی
۲-جوانی
۳-چقدر خوب موندی

(27 تير 1395 12:46 ق.ظ)Menrva نوشته شده توسط: [ -> ]ینی فقط بخاطر جمعیت زیاد وصلت نشد؟

اینو که ما از قبل میدونستیم. با برنامه رفته بودیم تو زمین !! یعنی از طرف ما مشکلی نبود که بخایم رد کنیم. دفاعشون هم خطی نبود

نقل قول: خوب جواب درست و کامل رو خود ما هم اکثرا نمی دونیم.

جواب واضح و کاملی ندادن، بهانه هایی مثل اینکه هنوز زوده، داره درس میخونه و ...

شما دختر جوونا یادتون نمیاد؛ ولی یه زمانى دخترا خواستگاراشونو رد میکردن

جای یه دوستی که تو تاپیک بغلیه، خیلی خالیه

(27 تير 1395 01:02 ق.ظ)pezhman.m-AI نوشته شده توسط: [ -> ]شما دختر جوونا یادتون نمیاد؛ ولی یه زمانى دخترا خواستگاراشونو رد میکردن

جای یه دوستی که تو تاپیک بغلیه، خیلی خالیه

عه؟
از صفحه اول این تاپیک تا همین صفحه آخر آقایون دارن از رد شدنشون میگن
احتمالا اون پست ها رو شما یادتون نمیاد

جای ایشون رو شما تو این تاپیک پر کردید خیالتون راحت

چطوری شما تحصیلات براتون مهم نیست. من دوست دارم با یک محقق ازدواج کنم با هم بحث های علمی کنیم مرزهای علمو بشکافیم
پول دار بودنش مهم نیست ولی این مهمه که فقر موجب ایجاد عقده در طرف نشده باشه که با صحبت حضوری احتمالا قابل تشخیصه

(26 تير 1395 11:27 ب.ظ)Menrva نوشته شده توسط: [ -> ]{]] راستیییی دلیجنت دلیجنتتت دلیجنتتت آواتارتُ دوز دالم : ))(ب قول یکی از دوستای خوب وباحالم ک خیلی دوسش دارم) " پروفت بستی ایجا گفتم "

مرسی عزیزم. دیگه دوستان همه دم دستن، پروف میخوام چیکار :-)

(27 تير 1395 12:06 ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: [ -> ]

(26 تير 1395 10:19 ب.ظ)karbar نوشته شده توسط: [ -> ]واقعا دیدتون در مورد خانم ها اینه؟!! خیلی خواستگارای پول دار هست ولی فیلتر اول اعتقادات و اخلاق و فرهنگ و تحصیلاته. اینا نباشه، تلفنی رد میشه. مخصوصا فرهنگ و تحصیلات از تلفن معلومه.
آقایونی که پول ندارن ناامید نباشند، اگر از خودشون سابقه دست و پا زدن برای کار نشون بدن، خانواده خانم هایی هستند که می پذیرند.(اگر احساس هم کفو بودن بکنند)
البته یکی نکته ظریفی هست که بعضی وقتا طرف پول نداره ولی یکم روش رو زیاد می کنه و به خانواده خانم حس آویزون بودن رو انتقال میده، یا اینکه من چقدر خفنم که اینا منو قبول کردن. نه الظاهر بلکه قلبا اینجوری نباشید

اصل سوالات مربوط به شرایط انتخاب بین معیار های مختلفه. یعنی کدوم معیار ها مهم تر هستن و چقدر مهم ترن. وگرنه برای همه دخترا همه معیار ها مهمن. کسی نیست که بگه از پول بدم میاد. باید دید وقتی در شرایط انتخاب قرار میگیره کدوم معیار ها رو تو عمل ترجیح میده.
خوب باید دید کدوم ها شرط لازمه و کدوم ها شرط کافی. بعد این پول که میگن دخترا یعنی چقدر پول؟ (طبیعتا پول زیاد از طرف پدر پسر میاد)
سوال دیگه اینه که وزن هر کدوم از این معیار چقدره؟ مثلا اگه قرار باشه فقط از بین این دو حالت یکی رو انتخاب کنید (هم خود دختر و هم خانواده اش) کدوم رو انتخاب می کنید (بدون رو در بایستی):
۱- پسری که اخلاقش خوبه اما پولش در حد زندگی قناعت کارانه است.
۲- پسری که اخلاقش خیلی خوب نیست اما پولش در حد زندگی مفرحه.

شروط برای هر کسی فرق می کنه.
وقتی من میگم به خاطر فرهنگ و تحصیلات پسر خیلی پول دار رو راحت رد می کنیم، بعد بیام سر اخلاق کوتاه بیام؟ به طور قطع گزینه یک
فقط دو تا مشکل اینجور مواقع وجود داره، یکیشو دوستان قبلا اشاره کردن ولی چون یه مدل تعمیم دادنه و کلا تعمیم دادن کار درستی نیست و یه حق الناس سیاه نمایی روی دوشم می افته نمیگم. ولی در کل مربوط به درک و جو گرفتگی آقایونه. یکی هم هرچقدر طرف کم پول داشته باشه باید خیلی برادریشو ثابت کنه و امتیازات فکری و اخلاقیش به تناسب بالا باشه. اگر قرار باشه گرسنگی بکشم و اخلاق و شعور رو (و مثلا یکسری معیارایی که برای هر شخصی مهمه)، نداشته باشه که به چه درد می خوره.
و منظورم هم از پول اینه که اول زندگی در حد بدبختی و اینا نباشه. و به حد فاجعه ایی از زندگی پدریم فاصله نداشته باشه، چون حتی بگم قبول می کنم از نظر منطقی مبرهنه که کسی بیست و خرده ایی سال با یه امکاناتی زندگی کرده اساسا نمی تونه فاصله خیلییی زیاد رو تحمل کنه. من یسری آقایون رو دیدم خیال پردازی می کنند و بش میگن توکل. در صورتی که به نظر من (که می تونه اشتباه باشه) لازمه قبلىِ توکل استفاده از عقله. زندگی fairy tale نیست، بذر عشق رو میکاری باید بتونی بش آب بدی، آب و نگهداری از خاک یه عمله، قبل از عمل "وجود" آب و خاک الزامیه.
لطفا نقل قول نکنید.

(26 تير 1395 11:27 ب.ظ)Menrva نوشته شده توسط: [ -> ]{] از الان ب مامانم میگم من چای نمیارم مامانم چپ چپ نگام میکنه. میگما موقع چای تعارف کردن توچشمای داماد نگا کنم یانکنم؟ : ))))

مینروا جوون دفعه ی اول چای میبره عروس؟
دفعه ی اول و دوم و سوم و ... برادر عروس یا مادرش چای میبرن. بعد که بله رو گرفتن عروس یه چای میبره.
به آقای داماد هم تعارف نکن یهو هول میشی شوخی میکنم. انشاالله به سلامتی

پی نوشت: بعضی آدما یه ویژگی هایی دارن که شاید حتی بعد از چند سال هم کلاس بودن توی مدرسه آدم متوجهش نشه ولی توی بیرون و به اصطلاح گردش و سفر بفهمه.مواظب باشید موقع انتخاب شریک زندگی که سرتون گول مالیده نشه. مادر و خواهر پسرا و برادر و پدر دخترا قطعا هم جنس خودشون رو بهتر میشناسن توی معاشرت دقیق. یه چیز عجیبی مشاهده کردم که این طوری شدم دیروز: :| :| :-؟

(27 تير 1395 01:45 ق.ظ)karbar نوشته شده توسط: [ -> ]شروط برای هر کسی فرق می کنه.
وقتی من میگم به خاطر فرهنگ و تحصیلات پسر خیلی پول دار رو راحت رد می کنیم، بعد بیام سر اخلاق کوتاه بیام؟ به طور قطع گزینه یک
فقط دو تا مشکل اینجور مواقع وجود داره، یکیشو دوستان قبلا اشاره کردن ولی چون یه مدل تعمیم دادنه و کلا تعمیم دادن کار درستی نیست و یه حق الناس سیاه نمایی روی دوشم می افته نمیگم. ولی در کل مربوط به درک و جو گرفتگی آقایونه. یکی هم هرچقدر طرف کم پول داشته باشه باید خیلی برادریشو ثابت کنه و امتیازات فکری و اخلاقیش به تناسب بالا باشه. اگر قرار باشه گرسنگی بکشم و اخلاق و شعور رو (و مثلا یکسری معیارایی که برای هر شخصی مهمه)، نداشته باشه که به چه درد می خوره.
و منظورم هم از پول اینه که اول زندگی در حد بدبختی و اینا نباشه. و به حد فاجعه ایی از زندگی پدریم فاصله نداشته باشه، چون حتی بگم قبول می کنم از نظر منطقی مبرهنه که کسی بیست و خرده ایی سال با یه امکاناتی زندگی کرده اساسا نمی تونه فاصله خیلییی زیاد رو تحمل کنه. من یسری آقایون رو دیدم خیال پردازی می کنند و بش میگن توکل. در صورتی که به نظر من (که می تونه اشتباه باشه) لازمه قبلىِ توکل استفاده از عقله. زندگی fairy tale نیست، بذر عشق رو میکاری باید بتونی بش آب بدی، آب و نگهداری از خاک یه عمله، قبل از عمل "وجود" آب و خاک الزامیه.
لطفا نقل قول نکنید.

خوب دو تا سوال پیش میاد:
۱- «به حد فاجعه ایی از زندگی پدریم فاصله نداشته باشه» این یعنی چی؟ خیلی کیفی جواب دادید و میشه هرجور میخوام برداشت کنم. منظورم حالت های واضح نیست که برید تو چادر در حاشیه اتوبان زندگی کنید بلکه منظورم مثال های عملیه که الان پسرهای معمولی هستن. الان یه پسر ممکنه تا چند سال ماشین نداشته باشه و خونه هم که معلومه نمیتونه سال های اول داشته باشه و باید اجاره نشین بود. یه پسر با حقوق معمولی تو یه شرکت خصوصی با ۱ سال سابقه کار رو در نظر بگیرید. میتونید با این شرایط کنار بیاید یا توقع شرایط خیلی بهتری رو دارید؟ این شرایط خیلی از پسر های الانه.
۲- در شرایط واقعی قرار نیست اخلاق پسر در حد پیامبر باشه بلکه قطعا نقاط منفی هم داره. همچنین شناخت شما محدود و در حد معاشرت چند جلسه ای برای خواستگاری خواهد بود. به نظرم این شرایطی هست که معمولا پیش میاد. با این شرایط و در صورتی که ببینید اخلاق پسر خوبه و پسر از لحاظ مالی در حد سوال اول باشه آیا شرایط پسر رو قبول می کنید؟ (به نظرم این سوال مثال واقعی جامعه ماست که در اون اخلاق خوب در حد معقولی خوبه و شرایط مالی هم در حد معمول شرایط فعلی یه پسره).
پ.ن: چون جوابتون برام ابهام داشت پرسیدم. چون بعضیا هستن که میگن برای ما اخلاق مهم تره اما وقتی بیشتر صحبت می کنن «میگن از کجا مطمین باشیم اخلاقش خوبه؟» یا توقع اخلاق در حد خیلی خیلی بالایی رو دارن. این آدم ها غیر مستقیم دارن میگن براشون پول مهم تر از اخلاقه چون دارن شرایطی رو میذارن که عملا سوق پیدا می کنه به همون.

من داشتم از اینجا رد میشدم گفتم نظرم رو بگم (البته من نظرات صفحات قبلی رو نخوندم و نمیدونم بحث های قبلی راجب چی هست ولی حدس میزنم همه جا تحت عنوان ازدواج چه بحث هایی صورت میگیره):

من کلا به برابری اعتقاد دارم.
در طول پروسه ازدواج از هزینه های جشن عروسی گرفته تا خانه، خرج و خانه، خرج و زحمت بچه، خرج وسایل خانه، خرج تعمیرات، خرج خورد و خوراک، و ... کلا همیشه 50-50 بین دختر پسر تقسیم بشه! چون الان دخترا هم درس میخونن و احتمالا کار هم میکنن! در آخر اگر خدای نکرده طلاق هم گرفتن هرچی تو خونه دارن رو 50-50 تقصیم میکنن!

اینطوری نه پسرا میگن ما چطوری خرج عروسی، خونه، مهریه و ... بدیم
و نه دخترا میگن جهیزیه و... میدیم.

برابری کامل!

اینطوری هر دو طرف همدیگر رو درک میکنن چون دارن برابر میبینن همه چی رو!

دیگه اونوقت دختر هیچ وقت نمیاد خونه متاهلی ش رو با خونه مجردی مقایسه کنه! چون هیچ وقت رفاهی که یه مرد 60 ساله برای همسر و بچه ها تامین میکنه یه مرد 30 ساله نمیتونه برای همسرش تامین کنه!

دیگه همه مقایسه ها تموم میشه.
همه با خانواده های هم سطح خودشون ازدواج میکنن چون قراره به یک میزان در این مسیر خرج کنن!
دختر جیب خود یا باباش رو میبینه میره زندگی رو شروع میکنه متناسب با جیب ش و پسر هم همینطور!

من اگه یه وقت بخوام زندگی مشترک تشکیل بدم اینطوری تشکیل میدم یا هیچ وقت تشکییل نمیدم.

(27 تير 1395 07:23 ق.ظ)Potential نوشته شده توسط: [ -> ]من داشتم از اینجا رد میشدم گفتم نظرم رو بگم (البته من نظرات صفحات قبلی رو نخوندم و نمیدونم بحث های قبلی راجب چی هست ولی حدس میزنم همه جا تحت عنوان ازدواج چه بحث هایی صورت میگیره):

من کلا به برابری اعتقاد دارم.
در طول پروسه ازدواج از هزینه های جشن عروسی گرفته تا خانه، خرج و خانه، خرج و زحمت بچه، خرج وسایل خانه، خرج تعمیرات، خرج خورد و خوراک، و ... کلا همیشه ۵۰-۵۰ بین دختر پسر تقسیم بشه! چون الان دخترا هم درس میخونن و احتمالا کار هم میکنن! در آخر اگر خدای نکرده طلاق هم گرفتن هرچی تو خونه دارن رو ۵۰-۵۰ تقصیم میکنن!

اینطوری نه پسرا میگن ما چطوری خرج عروسی، خونه، مهریه و ... بدیم
و نه دخترا میگن جهیزیه و... میدیم.

برابری کامل!

اینطوری هر دو طرف همدیگر رو درک میکنن چون دارن برابر میبینن همه چی رو!

دیگه اونوقت دختر هیچ وقت نمیاد خونه متاهلی ش رو با خونه مجردی مقایسه کنه! چون هیچ وقت رفاهی که یه مرد ۶۰ ساله برای همسر و بچه ها تامین میکنه یه مرد ۳۰ ساله نمیتونه برای همسرش تامین کنه!

دیگه همه مقایسه ها تموم میشه.
همه با خانواده های هم سطح خودشون ازدواج میکنن چون قراره به یک میزان در این مسیر خرج کنن!
دختر جیب خود یا باباش رو میبینه میره زندگی رو شروع میکنه متناسب با جیب ش و پسر هم همینطور!

من اگه یه وقت بخوام زندگی مشترک تشکیل بدم اینطوری تشکیل میدم یا هیچ وقت تشکییل نمیدم.

این روش رو من خیلی بش فکر کردم و قبلا مذاکره شده روش. ولی در عمل چه در مذاکره و چه با نگاه به زندگی دیگران دیدم جواب نمیده، به دو دلیل:
حمل و به دنیا آوردن بچه و بزرگ کردنش (با تربیت اشتباه نگیرید) در نهایت برعهده مادره که کار واااقعا سختیه.
از نظر فرهنگی و عرفی خیلییییی با اون روز فاصله داریم که کارهای خونه کاااملا نصف شه. و اساسا از اونجایی که متاسفانه درصد خوبی از آقایون ایرانی از اونجایی که به سختی کار خونه واقف نیستند و اساسا شغل به حسابش نمیارن، اینو از محاسباتشون از قلم می اندازند. و این وسط فقط خانم ضرر می کنه و پیر میشه.