(۲۷ تیر ۱۳۹۵ ۱۲:۰۶ ق.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: (26 تیر ۱۳۹۵ ۱۰:۱۹ ب.ظ)karbar نوشته شده توسط: واقعا دیدتون در مورد خانم ها اینه؟!! خیلی خواستگارای پول دار هست ولی فیلتر اول اعتقادات و اخلاق و فرهنگ و تحصیلاته. اینا نباشه، تلفنی رد میشه. مخصوصا فرهنگ و تحصیلات از تلفن معلومه.
آقایونی که پول ندارن ناامید نباشند، اگر از خودشون سابقه دست و پا زدن برای کار نشون بدن، خانواده خانم هایی هستند که می پذیرند.(اگر احساس هم کفو بودن بکنند)
البته یکی نکته ظریفی هست که بعضی وقتا طرف پول نداره ولی یکم روش رو زیاد می کنه و به خانواده خانم حس آویزون بودن رو انتقال میده، یا اینکه من چقدر خفنم که اینا منو قبول کردن. نه الظاهر بلکه قلبا اینجوری نباشید
اصل سوالات مربوط به شرایط انتخاب بین معیار های مختلفه. یعنی کدوم معیار ها مهم تر هستن و چقدر مهم ترن. وگرنه برای همه دخترا همه معیار ها مهمن. کسی نیست که بگه از پول بدم میاد. باید دید وقتی در شرایط انتخاب قرار میگیره کدوم معیار ها رو تو عمل ترجیح میده.
خوب باید دید کدوم ها شرط لازمه و کدوم ها شرط کافی. بعد این پول که میگن دخترا یعنی چقدر پول؟ (طبیعتا پول زیاد از طرف پدر پسر میاد)
سوال دیگه اینه که وزن هر کدوم از این معیار چقدره؟ مثلا اگه قرار باشه فقط از بین این دو حالت یکی رو انتخاب کنید (هم خود دختر و هم خانواده اش) کدوم رو انتخاب می کنید (بدون رو در بایستی):
۱- پسری که اخلاقش خوبه اما پولش در حد زندگی قناعت کارانه است.
۲- پسری که اخلاقش خیلی خوب نیست اما پولش در حد زندگی مفرحه.
شروط برای هر کسی فرق می کنه.
وقتی من میگم به خاطر فرهنگ و تحصیلات پسر خیلی پول دار رو راحت رد می کنیم، بعد بیام سر اخلاق کوتاه بیام؟
به طور قطع گزینه یک
فقط دو تا مشکل اینجور مواقع وجود داره، یکیشو دوستان قبلا اشاره کردن ولی چون یه مدل تعمیم دادنه و کلا تعمیم دادن کار درستی نیست و یه حق الناس سیاه نمایی روی دوشم می افته نمیگم. ولی در کل مربوط به درک و جو گرفتگی آقایونه. یکی هم هرچقدر طرف کم پول داشته باشه باید خیلی برادریشو ثابت کنه و امتیازات فکری و اخلاقیش به تناسب بالا باشه. اگر قرار باشه گرسنگی بکشم و اخلاق و شعور رو (و مثلا یکسری معیارایی که برای هر شخصی مهمه)، نداشته باشه که به چه درد می خوره.
و منظورم هم از پول اینه که اول زندگی در حد بدبختی و اینا نباشه. و به حد فاجعه ایی از زندگی پدریم فاصله نداشته باشه، چون حتی بگم قبول می کنم از نظر منطقی مبرهنه که کسی بیست و خرده ایی سال با یه امکاناتی زندگی کرده اساسا نمی تونه فاصله خیلییی زیاد رو تحمل کنه. من یسری آقایون رو دیدم خیال پردازی می کنند و بش میگن توکل. در صورتی که به نظر من (که می تونه اشتباه باشه) لازمه قبلىِ توکل استفاده از عقله. زندگی fairy tale نیست، بذر عشق رو میکاری باید بتونی بش آب بدی، آب و نگهداری از خاک یه عمله، قبل از عمل "وجود" آب و خاک الزامیه.
لطفا نقل قول نکنید.