انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[khayyam]

(۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ ۰۳:۲۳ ق.ظ)majidnourirad10 نوشته شده توسط:  

(30 اردیبهشت ۱۳۹۹ ۰۸:۱۲ ق.ظ)codin نوشته شده توسط:  دلم بچه میخواد ...

چند نفر می شناسم که فرزند خونده - فقط حامی مالی - کسی شده بودن . و ماهیانه مبلغی رو ( که میشه هر مقدار حتی خیلی خیلی کم مثله ماهی پنجاه یا ماهی بیست هزار تومان حتی ) براش کارت به کارت می کردن ؛ بدونه این که حتی اون بچه متوجه بشه. مثلا اگه دانش اموزه ابتدایی باشه میشه برای عید ها چند تا لباس قشنگ براش بگیریم کادو کنیم و بفرستیم . یا چند تا کتاب کمک درسی بفرستیم .و توی همه ی رده های سنی بهزیستی ها از این مورد ها دارن.

یک حسی مثله " بابا لنگ دراز " بودن داره . هر چند وقت هم میشه از دور نگاش کرد . یا اگه بخواید از نزدیک ( که البته توصیه نمیشه ؛ چون هم اون بچه معذب میشه و احساس داره و دوست نداره بهش ترحم بشه و یا دوست داره که با بابا لنگ درازش از اون جا بره )
البته شرایط منطقه ی مکانی شما رو نمی دونم و با قوانین اونجا اشنایی ندارم .

بحث بچه خواستن با بحث کمک کردن به یتیم یا نیازمند فرق داره

[Amir V]

ما تنها کشوری هستیم که مردمش مسلمانتر از اعراب، مارکسیست‌تر از شوروی، غربی‌تر از اروپا، و دشمن‌ تر از انگلیس به فرهنگ و تمدن ایرانی هستند.
این افراط‌گرایی حاصل چیست؟!

[isoa]

میدانی گاهی باید
حتی بی دلیل شاد باشی
گاهی باید در هجوم مشکلات
آرام ترین فرد زمین باشی
امید همیشه هست
و سختی،بخشی گذرا از زندگی
امیدت فقط به خدا باشه

[عزیز دادخواه]

(۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ ۱۱:۵۸ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط:  اگ با بقیه مهربون باشیم، اونوقت یاد میگیریم با خودمون هم مهربون باشیم

به شدت معتقدم که برعکسش درسته. و البته مهربونی اصیل بی قید و شرط، همگی، بدون تبعض و بدون توقع جبران هست.

[codin]

(۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ ۱۰:۱۰ ق.ظ)khayyam نوشته شده توسط:  

(31 اردیبهشت ۱۳۹۹ ۰۳:۲۳ ق.ظ)majidnourirad10 نوشته شده توسط:  

(30 اردیبهشت ۱۳۹۹ ۰۸:۱۲ ق.ظ)codin نوشته شده توسط:  دلم بچه میخواد ...

چند نفر می شناسم که فرزند خونده - فقط حامی مالی - کسی شده بودن . و ماهیانه مبلغی رو ( که میشه هر مقدار حتی خیلی خیلی کم مثله ماهی پنجاه یا ماهی بیست هزار تومان حتی ) براش کارت به کارت می کردن ؛ بدونه این که حتی اون بچه متوجه بشه. مثلا اگه دانش اموزه ابتدایی باشه میشه برای عید ها چند تا لباس قشنگ براش بگیریم کادو کنیم و بفرستیم . یا چند تا کتاب کمک درسی بفرستیم .و توی همه ی رده های سنی بهزیستی ها از این مورد ها دارن.

یک حسی مثله " بابا لنگ دراز " بودن داره . هر چند وقت هم میشه از دور نگاش کرد . یا اگه بخواید از نزدیک ( که البته توصیه نمیشه ؛ چون هم اون بچه معذب میشه و احساس داره و دوست نداره بهش ترحم بشه و یا دوست داره که با بابا لنگ درازش از اون جا بره )
البته شرایط منطقه ی مکانی شما رو نمی دونم و با قوانین اونجا اشنایی ندارم .

بحث بچه خواستن با بحث کمک کردن به یتیم یا نیازمند فرق داره

منم همینطور فکر میکنم. مث این میمونه به جای این که ازدواج کنی بری کمک کنی به جهیزیه تازه عروس داماد ها.... هر کدوم جای خودشونو دارن به نظرم. هرچند این چیزا خیلی بستگی به هر فرد و ذهنیتش و خانواده ای که توش بزرگ شده داره. برای من شخصا بچه بایولوژیک با کسی که دوسش داری متفاوته حتی با به سرپرستی گرفتن یک بچه دیگه

[big cloud]

اجاره خونه ها در تهران دوبرابر شده + ۱۰ تا ۱۰۰ تومن بسته به منطقه رفته روی پول پیش

[kilookiloo]

(۲۹ اردیبهشت ۱۳۹۹ ۰۷:۲۰ ب.ظ)sss نوشته شده توسط:  قدرت کلمات را دست کم نگیرید:
کلمه میتواند،
تو را مشتاق کند مثل "دوستت دارم"
تو را ویران کند مثل "از تو بیزارم"
تو را تلخ کند مثل "خسته ام"
تو را سبز کند مثل "خوشحالم"
تو را زیبا کند مثل "سپاسگزارم"
تو را سست کند مثل "نمی‌توانم"
تو را پیش ببرد مثل "ایمان دارم"
تو را خاموش کند مثل "شانس ندارم"
...

بله بله، منکر قدرت کلمات نیستم. چون این جمله رو از توی کانتکسش کشیدم بیرون و اینجا پست کردم این شکلی نشون میده
این جمله از کتاب It's Ok that you're not ok خانم مگان دیواین آورده شده. موضوع کتاب در رابطه با مرهم گذاشتن بر درد فقدان و از دست دادن عزیزان هست.
این جمله هم در همین راستاست و میگه کلمات نمی‌تونن فقدان عزیزان رو جبران کنند، هیچ چیزی نمیتونه فقدان عزیزان رو جبران کنه و ما باید بپذیریم که دیگه هیچوقت دنیا برای ما مثل قبل نمیشه. پس راه حل چیه؟ به جای تلاش برای فراموش کردن اون عزیز یا فراموش کردن اصل مشکل، بیایم روی مشکل مرهم بزاریم و مسیر جدید زندگی رو در پیش بگیریم

[kilookiloo]

میخوام ی میز و صندلی برای کار بگیرم. برای برنامه‌نویسی و مطالعه میخوام. حتما ۲ سه تا گلدون باید روش جا شه کسی پیشنهادی داره؟ بودجم هم زیاد نیست رو هم ۵ تومن

[khayyam]

(۰۱ خرداد ۱۳۹۹ ۰۸:۴۳ ق.ظ)big cloud نوشته شده توسط:  اجاره خونه ها در تهران دوبرابر شده + ۱۰ تا ۱۰۰ تومن بسته به منطقه رفته روی پول پیش

اینو گفتی گلوم خشک شد ! ۱۵ تیر قرارداد خونم تموم میشه فعلا هیچ صحبتی با صاحب خونه نکردم با خودم فکر کردم به خاطر کرونا امسال با من کنار میاد ولی دلیل نداره حق خودشه می تونه به یکی دیگه اجاره بده .
نمی دونم والا روزگار سختی شده دیگه حوصله همخونه گرفتن برای کمتر شدن هزینه ندارم
+ تنهایی هم مشکلات خاص خودش رو داره از جمله هزینه
+ نه می تونی بجنگی نه می تونی درجا بزنی و بزنی زیر همه چی
+ یه بنده خدایی به من گفت همخونه دختر پیدا کن خخخ هر چند به این مسئله می گن ازدواج سفید ولی این مسئله تو ایران جایی نداره و اگر فرض کنیم حتی ادم مذهبی هم نباشی ( که هستم ) هیچ خانواده ای راضی نمیشه دخترش با یه پسر بدون عقد رسمی همخونه بشه !
+ دوستم چند وقت پیش جمله سنگینی گفت ، " نهایت تلاش تو هر سال اینه هر سال یه ۱۰ الی ۲۰ میلیون پس انداز کنی بزاری روی پول پیش روز از نو روزی از نو " ))

[Riemann]

واقعا خیلی باید نفهم باشی که یه نفر بعد از یک ماه بهت زنگ زده و احوالت رو بپرسه، و اول مکالمه بگی که میخواستم کارای شخصیم رو انجام بدم که زنگ زدی!
و تعجب میکنم از خودم که باز به چنین گوسفند‌هایی زنگ میزنم.

[big cloud]

(۰۱ خرداد ۱۳۹۹ ۰۶:۵۶ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط:  اینو گفتی گلوم خشک شد ! ۱۵ تیر قرارداد خونم تموم میشه فعلا هیچ صحبتی با صاحب خونه نکردم با خودم فکر کردم به خاطر کرونا امسال با من کنار میاد ولی دلیل نداره حق خودشه می تونه به یکی دیگه اجاره بده....

حتما زنگ بزن بهش ببین برنامش چطوریه. یعنی وضع مملکت روز به روز داره بغرنج تر میشه

[Milad_Hosseini]

اگه اینا مارو به عنوان سلطان توت فرنگی نمی‌گیرن و‌اعدام نمیکنن که ما بریم یه ده کیلو توت بخریم مربا بریزیم : )

[raam]

.............

[crevice]

امسال دومین سالیه ک ب طور کامل نتونستم روزه بگیرم. هر چند روزه هام همیشه شاید فقط «غذا و آب نخوردن» بوده! ولی حس جالبی نبود که حال و هوای ماه رمضونو امسال تجربه نکردم.
دلم واسه با لگد از خواب بیدار کردن داداش کوچیکه م واسه سحری و کشتی گرفتنامون روی فرش یه ساعت مونده به افطار و پیرو اون مث سگ تشنه و زخم و زیلی شدنمون تنگ شده... دلم واسه سفره افطاری ک مامانم واس من تنهایی پهن میکرد و خودش واس نماز میرفت مسجد خیلی خیلی خیلی تنگ شده.

[khayyam]

(۰۲ خرداد ۱۳۹۹ ۰۴:۰۲ ق.ظ)crevice نوشته شده توسط:  امسال دومین سالیه ک ب طور کامل نتونستم روزه بگیرم. هر چند روزه هام همیشه شاید فقط «غذا و آب نخوردن» بوده! ولی حس جالبی نبود که حال و هوای ماه رمضونو امسال تجربه نکردم.
دلم واسه با لگد از خواب بیدار کردن داداش کوچیکه م واسه سحری و کشتی گرفتنامون روی فرش یه ساعت مونده به افطار و پیرو اون مث سگ تشنه و زخم و زیلی شدنمون تنگ شده... دلم واسه سفره افطاری ک مامانم واس من تنهایی پهن میکرد و خودش واس نماز میرفت مسجد خیلی خیلی خیلی تنگ شده.

دیگه خارج این مشکلات رو هم داره