انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[blackhalo1989]

سیری نباشد این اژدها را!

[s90211006]

چقدر خوبه این lmx

[Riemann]

(۳۱ تیر ۱۳۹۵ ۱۱:۰۱ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط:  یکی از بزرگترین مشکلات کامپیوتر کارا دقیقا همینه.

همه‌ی درسا لازم هست به نظر من.

[jazana]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۱۲:۴۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  همه‌ی درسا لازم هست به نظر من.

معتقدم میشه استدلال کرد که چنین کاری نه لازمه، نه ممکن و نه حتی مفید. بعد از تقسیم بندی وظایف گرایش های مختلف کامپیوتر (بر اساس نیاز جامعه) می تونیم نتیجه بگیریم که درصد دانش مورد نیاز از سخت افزار واسه فارغ التحصیلان رشته نرم افزار خیلی خیلی کمتر از سرفصلای کنونیه. (البته منهای نرم افزار کاران فعال در حوزه embedded systems)

در حال حاضر خیلی سرفصل ها از مباحث نرم افزار پوشش داده نمیشه، به عبارتی در ۱۴۰واحد درسی نمیشه هم الکترونیک و ده ها واحد سخت افزاری به مهندس نرم افزار یاد داد هم اصول/متد/تکنولوژی های نرم افزار. اصلا تو چارت جا نمیشه. حتی اگر اثبات بشه که مهندس نرم افزار نیاز به چنین دروس داره در اون صورت اسم رشته ها رو باید تغییر و یا رشته ها رو در هم ترکیب کرد.(این یعنی جامعه ما هنوز اونقدر رشد نکرده و حرفه ای نشده که گرایش مهندسی نرم افزار براش طراحی بشه و نیازی به ریز شدن در مباحث نیست و مثلا یک رشته کامپیوتر به طول کلی کافیه)

جالبه در تمام گرایش های کامپیوترمون(حتی‌ IT !!! ) مباحث سخت افزاری/الکترونیکی سهم بزرگی به خودش اختصاص میده و در انتها کارمون میشه تولید کیس کامپیوتر و سماق مکیدن.

[blackhalo1989]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۱۵ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط:  جالبه در تمام گرایش های کامپیوترمون(حتی‌ IT !!! ) مباحث سخت افزاری/الکترونیکی سهم بزرگی به خودش اختصاص میده و در انتها کارمون میشه تولید کیس کامپیوتر و سماق مکیدن.

تو درس های سخت افزاری به شما تولید کیس رو یاد دادن؟!

[jazana]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۲۷ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:  تو درس های سخت افزاری به شما تولید کیس رو یاد دادن؟!

اون جمله کنایه از پیچیدگی تولیدات کشور در بخش رایانه بود.(مونتاژ و تولید قطعات اولیه)

سرفصل دروس باید در راستای رفع نیازهای جامعه طراحی بشه.

[karbar]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۱۵ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط:  

(01 مرداد ۱۳۹۵ ۱۲:۴۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  همه‌ی درسا لازم هست به نظر من.

معتقدم میشه استدلال کرد که چنین کاری نه لازمه، نه ممکن و نه حتی مفید. بعد از تقسیم بندی وظایف گرایش های مختلف کامپیوتر (بر اساس نیاز جامعه) می تونیم نتیجه بگیریم که درصد دانش مورد نیاز از سخت افزار واسه فارغ التحصیلان رشته نرم افزار خیلی خیلی کمتر از سرفصلای کنونیه. (البته منهای نرم افزار کاران فعال در حوزه embedded systems)

در حال حاضر خیلی سرفصل ها از مباحث نرم افزار پوشش داده نمیشه، به عبارتی در ۱۴۰واحد درسی نمیشه هم الکترونیک و ده ها واحد سخت افزاری به مهندس نرم افزار یاد داد هم اصول/متد/تکنولوژی های نرم افزار. اصلا تو چارت جا نمیشه. حتی اگر اثبات بشه که مهندس نرم افزار نیاز به چنین دروس داره در اون صورت اسم رشته ها رو باید تغییر و یا رشته ها رو در هم ترکیب کرد.(این یعنی جامعه ما هنوز اونقدر رشد نکرده و حرفه ای نشده که گرایش مهندسی نرم افزار براش طراحی بشه و نیازی به ریز شدن در مباحث نیست و مثلا یک رشته کامپیوتر به طول کلی کافیه)

جالبه در تمام گرایش های کامپیوترمون(حتی‌ IT !!! ) مباحث سخت افزاری/الکترونیکی سهم بزرگی به خودش اختصاص میده و در انتها کارمون میشه تولید کیس کامپیوتر و سماق مکیدن.

راستشو بخواهید این دید از اینجا معمولا ناشی میشه که به نظر من اکثرا افراد تفکیکی بین تحصیلات آکادمیک (و پیشرفته ترش، تولید علم) و آموزشگاه در راستای تربیت دانشجو برای بازار کار قائل نمیشند. زیاد می بینیم که همه شاکی هستند که دانشگاه چیزی به ما یاد نداده. وظیفه اصلی دانشگاه در مقطع لیسانس ایجاد بستری برای یادگیری اطلاعات عمومی در یک رشته هست، که با استفاده از این فرصت و وسیع شدن حیطه دانش در دوره کارشناسی، دانشجو بتونه در مقطع ارشد و دکتری به تولید علم بپردازه. اگر هم خواست جذب بازار کار بشه، باز هم با اطلاعات عمومی که از اون رشته بدست آورده علاقه شو پیدا کنه و بره تو اون حیطه خاص (حالا اینجا با استفاده از آموزشگاه یا سلف ستادی) جذب بازار کار بشه.
بعضی موقع ها خیلی تعجب می کنم که دوستان شکایت می کنند که چرا ریاضی و فیزیک یا زبان ماشین تو ترم های اول می خونیم!
برداشت شخصیم اینه که اکثرا باید می رفتن آموزشگاه تا دانشگاه. یا حداقل خودشونو توجیه کنند که چرا دانشگاه.
بعد به نظرم یه حقیقته که وقتی اطلاعات شما کلا بالا باشه خلاقیت و حتی الگوی فکر آدم تغییر می کنه. حتی اطلاعات بی ربط مثل جامعه شناسی و یا زیست! دیگه چه برسه به اطلاعات عمومی مربوط به رشته تخصصی آدم.

[khayyam]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۳۹ ب.ظ)karbar نوشته شده توسط:  

(01 مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۱۵ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط:  

(01 مرداد ۱۳۹۵ ۱۲:۴۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  همه‌ی درسا لازم هست به نظر من.

معتقدم میشه استدلال کرد که چنین کاری نه لازمه، نه ممکن و نه حتی مفید. بعد از تقسیم بندی وظایف گرایش های مختلف کامپیوتر (بر اساس نیاز جامعه) می تونیم نتیجه بگیریم که درصد دانش مورد نیاز از سخت افزار واسه فارغ التحصیلان رشته نرم افزار خیلی خیلی کمتر از سرفصلای کنونیه. (البته منهای نرم افزار کاران فعال در حوزه embedded systems)

در حال حاضر خیلی سرفصل ها از مباحث نرم افزار پوشش داده نمیشه، به عبارتی در ۱۴۰واحد درسی نمیشه هم الکترونیک و ده ها واحد سخت افزاری به مهندس نرم افزار یاد داد هم اصول/متد/تکنولوژی های نرم افزار. اصلا تو چارت جا نمیشه. حتی اگر اثبات بشه که مهندس نرم افزار نیاز به چنین دروس داره در اون صورت اسم رشته ها رو باید تغییر و یا رشته ها رو در هم ترکیب کرد.(این یعنی جامعه ما هنوز اونقدر رشد نکرده و حرفه ای نشده که گرایش مهندسی نرم افزار براش طراحی بشه و نیازی به ریز شدن در مباحث نیست و مثلا یک رشته کامپیوتر به طول کلی کافیه)

جالبه در تمام گرایش های کامپیوترمون(حتی‌ IT !!! ) مباحث سخت افزاری/الکترونیکی سهم بزرگی به خودش اختصاص میده و در انتها کارمون میشه تولید کیس کامپیوتر و سماق مکیدن.

راستشو بخواهید این دید از اینجا معمولا ناشی میشه که به نظر من اکثرا افراد تفکیکی بین تحصیلات آکادمیک (و پیشرفته ترش، تولید علم) و آموزشگاه در راستای تربیت دانشجو برای بازار کار قائل نمیشند. زیاد می بینیم که همه شاکی هستند که دانشگاه چیزی به ما یاد نداده. وظیفه اصلی دانشگاه در مقطع لیسانس ایجاد بستری برای یادگیری اطلاعات عمومی در یک رشته هست، که با استفاده از این فرصت و وسیع شدن حیطه دانش در دوره کارشناسی، دانشجو بتونه در مقطع ارشد و دکتری به تولید علم بپردازه. اگر هم خواست جذب بازار کار بشه، باز هم با اطلاعات عمومی که از اون رشته بدست آورده علاقه شو پیدا کنه و بره تو اون حیطه خاص (حالا اینجا با استفاده از آموزشگاه یا سلف ستادی) جذب بازار کار بشه.
بعضی موقع ها خیلی تعجب می کنم که دوستان شکایت می کنند که چرا ریاضی و فیزیک یا زبان ماشین تو ترم های اول می خونیم!
برداشت شخصیم اینه که اکثرا باید می رفتن آموزشگاه تا دانشگاه. یا حداقل خودشونو توجیه کنند که چرا دانشگاه.
بعد به نظرم یه حقیقته که وقتی اطلاعات شما کلا بالا باشه خلاقیت و حتی الگوی فکر آدم تغییر می کنه. حتی اطلاعات بی ربط مثل جامعه شناسی و یا زیست! دیگه چه برسه به اطلاعات عمومی مربوط به رشته تخصصی آدم.

درس های دانشگاه زمانی خوب می تونن باشن که آدم اونا رو حس کنه اینو من ندیدم اگرم هدف تولید علمه باید پشتش پول درآوردن هم معنی داشته باشه مگر نه تو همین تایپیک بغلی این همه جنگ و دعوا نمیشد

[jazana]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۳۹ ب.ظ)karbar نوشته شده توسط:  راستشو بخواهید این دید از اینجا معمولا ناشی میشه که به نظر من اکثرا افراد تفکیکی بین تحصیلات آکادمیک (و پیشرفته ترش، تولید علم) و آموزشگاه در راستای تربیت دانشجو برای بازار کار قائل نمیشند.

فکر کنم بحث سوویچ کرد، حرف اصلی من گنجاندن دروس سخت افزاری در رشته نرم افزار بود، رسالت دانشگاه بحث فرعی بود. ۱۸۰ درجه نظرمان فرق داره، من معتقدم دانشگاه نباید در خدمت دانشگاه باشه.

باید ببینیم منظور از تولید علم چیست، چطور این علوم انتخاب بشن، اولویت با کدوم علوم هست. باز یک بحث فرعی دیگه پیش میاد که آیا تولید علمی که در عمل به درد کشور نخواهد خورد لازمه یا خیر. یعنی تحقیق و پژوهش با پول مردم در زمینه ای که سودی برای همین مردم نخواهد داشت(به جز خود پژوهشگر و کشورای دیگه که استفاده عملی خواهند برد) درسته یا نه. اگر کسی می خواد با پول شخصی یا در دانشگاه خصوصی در مورد مباحثی کار کنه که استفاده کاربردی نخواهند داشت نوش جونش. (همون حرف سخت افزاری/الکترونیکی کردن رشته های غیر سخت افزاری مثل نرم افزار، فناوری اطلاعات و ...)

---------------------------------------------------

احتمالا پیش فرض ذهنی تو اینه که دانشگاه تولید علم کنه بعد این مباحث در اختیار آموزشگاه قرار بگیره و آموزشگاه اونارو به دانشجوهاش آموزش بده. به شخصه مخالفتی با این روش ندارم احتمالا خیلی هم مفید باشه( در برخی کشورای غربی در کنار دانشگاه ها یک سری موسسات Applied science هست که رویکرد عملی دارند)

این شیوه نه تنها در ایران پیاده نشده بلکه آموزشگاه ها و علمی کاربردی ها حتی نیم درصد کار applied science ای ها رو انجام نمیدن. الان تو ایران، اگر جامعه نیاز به مهندس نرم افزار داره، کدوم بخش باید چنین متخصصی تحویل جامعه بده؟ آموزشگاه؟ در صورتی آموزشگاه مفید واقع میشه که دانشجو سرفصل دروس مورد نیاز رو به طور علمی و استاندارد و با رویکرد عملی یاد بگیره. آموزشگاه های ما چنین تعاریفی واسشون نشده و فله ای هستن.

نمیشه انتظار داشت که یک فرد اطلاعات عمومی از مهندسی نرم افزار رو در کارشناسی یاد بگیری بعد بره تخصصی بیرون کار کنه، وای به حال پروژه نرم افزاری/وبسایت/startup ای که با دانش آموزشگاهی/شخصی انجام شده.

مثل این میمونه که به دانشجوی عمران که در دانشگاه ساخت برج ۱۰۰طبقه خونده و هیچ کار عملی نکرده، بعد از فارغ التحصیلی و چهار تا مقاله دادن در مورد افزایش استحکام پل های متحرک فوق پیشرفته با فلان ماده، بگیم حالا برو آموزشگاهی جایی عملی یاد بگیر چطور خونه معمولی واسه مردم بسازی که به دردشون بخوره نمیشه که. یا باید چند نوع موسسه آموزشی باشه(یکیش تئوری کار کنه اون یکی عملی) یا این فقط یک موسسه آموزشی باشه(دانشگاه) که با برقراری پل بین صنعت و علم رفع نیاز کنه.

باید از رشته های دیگه مخصوصا پزشکی یاد بگیریم که چطور دانشگاه رو به بازار متصل کنیم.

---------------------------------------------------
داخل پارانتز با حذف دروس بیهوده مثل فیزیک/زیست/(سخت افزار پیشرفته واسه نرم/IT ) و اضافه کردن دروسی مثل تفکر انتقادی/تربیت فردی/ارتباط با رایانه/مسائل اجتماعی موافقم.

باز پستام زیاد شد، اه

[phd-stu]

احیانا کسی تو تهران دنبال هم خونه نیست با هم خونه بگیریم؟ تا دو ماه دیگه از خوابگاه میندازنمون بیرون. اگه کسی تمایل داشت تو پ.خ. بگه.

[karbar]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۳:۳۴ ب.ظ)jazana نوشته شده توسط:  فکر کنم بحث سوویچ کرد، حرف اصلی من گنجاندن دروس سخت افزاری در رشته نرم افزار بود، رسالت دانشگاه بحث فرعی بود. ۱۸۰ درجه نظرمان فرق داره، من معتقدم دانشگاه نباید در خدمت دانشگاه باشه.
.......

---------------------------------------------------
داخل پارانتز با حذف دروس بیهوده مثل فیزیک/زیست/(سخت افزار پیشرفته واسه نرم/IT ) و اضافه کردن دروسی مثل تفکر انتقادی/تربیت فردی/ارتباط با رایانه/مسائل اجتماعی موافقم.

با اون قسمت صحبتتون که می فرمایید بومی سازی در کارهای پژوهشی تا حدی موافقم. البته بومی سازی بعد از لیسانس و برای کارای پژوهشی. نه پایه لیسانس. اصول مدار الکترونیک، همیشه همونه. چی شو بیایم بومی سازی کنیم؟ و بیست واحد هم واقعا این حرفا رو نداره و واجبه به نظر من. این دیگه حداقلشه برای یک مهندس نرم افزار. حالا برای کارای پژوهشی میشه یه کارایی کرد. اونم البته باید دقت کنیم که trade off هست. چون بالاخره اعتبار علمی اساتید و دانشگاه های ما با قیاس بررسی میشه، نمی تونیم که به صرف اهداف داخلی ایزوله سازی کنیم.

در رابطه با آموزشگاه، فعلا همینی که هسته. چرا همیشه باید توقع داشتیم کسی برامون کاری بکنه. توی این عصر از آب خوردن راحت تر می تونیم سلف ستادی کنیم. فقط همت می خواد. که الحمدالله اکثرا نداریم به طور کلی من توی اکثر موقعیت ها یه جورایی به پراگماتیسم معتقدم. شناسایی موقعیت و ارائه راه حل با توجه به شرایط موجود و تلاش کردن تو اون مسیر. غر زدن و ابراز نارضایتی گره ایی رو باز نمی کنه. اصلاح زمان بره و اساسا اگر دفعی باشه میشه اصلاحات انقلابی که انقلاب به نظر من مترادف هزینه است. در زمان طولانی از خودمون شروع کنیم، به جاهای خوبی میرسیم.

در رابطه با جمله آخرتون، اگر اینکار رو بکنیم باید با خلاقیت و ذهن پویا و قوی خداحافظی کنیم. چه توی تولید علم و چه در کار.
مثلا درس ریاضی در رشته ما، به نظرم یک واسط برای ارتباط با طبیعته، مسائل روزمره مونو با ریاضی ترجمه می کنیم و به بُعد انتزاعی می بریم با استفاده از علم کامپیوتر (که از دید من همان ریاضی کاربردی است) به بُعد ملموسات عینی و کاربردی می بریم.
در خفیف ترین حالتش پاس کردن ریاضی و فیزیک ذهن دانشجو رو قوی تر و آماده تر می کنه. باعث ایجاد ساختارهای فکری میشه. و اتفاقا هرچه جدی تر گرفته بشه از نظر من فرد برای مثلا همین مباحث تفکر انتقادی و غیره مستعد تر و آماده تر میشه. دقت کنید از رشته برق دانشگاه شریف کم نیستند افرادی که رو به فلسفه میارن.

[jazana]

(۰۱ مرداد ۱۳۹۵ ۰۴:۰۶ ب.ظ)karbar نوشته شده توسط:  اصول مدار الکترونیک، همیشه همونه. چی شو بیایم بومی سازی کنیم؟ و بیست واحد هم واقعا این حرفا رو نداره و واجبه به نظر من. این دیگه حداقلشه برای یک مهندس نرم افزار.

درسته، نیازی به بومی سازی مدار الکترونیک نیست، ولی باید از سرفصل دروس رشته نرم افزار حذف بشه. یک دلیلش اینه که چه فایده داره؟ فهم قانون ولتاژ و خازن و... چه کمکی به فارغ التحصیل این رشته می کنه؟ دلیل دیگرش اینه که دروس مورد نیاز دیگری هست که مدار الکترونیک جاش رو غصب کرده. سرفصل دروس مقطع کارشناسی مهندسی نرم افزار دانشگاه های خارجی رو چک کن ببین چقدر سخت افزار توش هست: مثل این دانشگاه آریزونا
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.


حتی سرفصل استاندارد جهانی درس مهندسی نرم افزارم رو هم چک کنی در حد basic حرف از سخت افزار زده، علاوه بر استاندارد های پیشنهاد شده، به خاطر عدم وجود بستر کافی باید کمتر از همین basic هم روش سرمایه گذاری بشه.

در مورد آموزشگاه: صحبت سر این بود که چطور باید باشه نه اینکه ما چیکار کنیم، ببین دو بحث کاملا مجزا هس. حرفم این بود: وظیفه تربیت نیروی متخصص بازار در ایران برای دانشگاه تعریف شده و با این سرفصلای اشتباه فارغ التحصیل نرم افزار دانش لازم رو نداره، حتی اگر بگیم دانشگاه وظیفه ای برای آماده کردن و تحویل متخصص نرم افزار به جامعه نداره و آموزشگاه ها این مسئولیت رو دارند باز هم سرفصل دروس تئوری دانشگاه الکی سخت افزار رو داخل کردن، جدای از اینکه آموزشگاه های ما استاندارد نیستند. که در این صورت بایستی درصد بزرگی از بودجه کلان دانشگاه ها به آموزشگاه ها اختصاص میافت و ....

در مورد فیزیک حالا اون داخل پارانتز گفتم و بحث فرعی هست و اصلا مهم هم نیست، مخصوصا چون که کلمه مهندسی در رشته مهندسی نرم افزار به کار رفته و تو تعریفش کاربرد engineering اش مطرحه و به همین خاطر میگن باید دروس زیست/شیمی/فیزیک آورده بشه... فعلا بهش اعتراض چندانی ندارم.

به هر حال، همونطور که قبلا نظرم رو گفتم، یکی از بزرگترین مشکلات کامپیوتری ها سرفصل و چارت اشتباه دانشگاهی هست. و همه استدلال هام در پستای قبلی برای اثبات این بود، نه اینکه ما باید چیکار کنیم، اگر صحبت سر این بود که من نوعی در حد توانم چیکار باید کنم، حرفت رو قبول دارم.

به نظر کافی بود، از این بیشتر حرف بزنم تکرار مکررات میشه و سردرد میاره واسه همه

موفق در کشف حقیقت

[blackhalo1989]

برم تو تاپیک کنکوریا عکس سردر شریفو بذارم.

[Aurora]

همین چند روز پیش داشتم با یک فردی تو مانشت در مورد مادربزرگم صحبتم می کردم. ماه رمضون بود. تو حیاط نشسته بودم، اومد پیشم. گفت چی گوش میدی گفتم اهنگه. گفت بگذار منم گوش بدم. گوشی رو دراوردم تا گوش بده. گفت ارورا من عمل کنم معلوم نیست دیگه باشم یا نه. گفتم خوب میشی. عملت سخت نیست. عمل کرد و دیروز پر کشید و رفت. عید رفتم خونه شون اصرار کردم بهم حسن یوسف بده ولی انقدر گلاشو دوست داشت نداد. حسن یوسفاش همین طوری موند (: روابط فامیلی مون که کمرنگ شده بوده فکر کنم دیگه بی رنگ بشه :|

یه اعتراضی قبلا تر ها وقتی مدیری می رفت مراسم تقدیری، بزرگداشتی چیزی برگذار میشد. یه مدال شجاعتی چیزی. مثلا از مدیران ارشد بودیم شوخی کردم (: ولی جدا حذف شدم دلم گرفت کلی خاطره داشتم. از کنکور و بعدش. بعضی وقتا ادما حرفاشون رو تو شوخی میگن ها خیلی حرفا تو شوخی ها گفته میشه بعد میگیم شوخی بود. یعنی شوخی شوخی حرفای جدی گفته میشه (:
کاشکی شکلک های اینجا یطور دیگه بود. مثلا زرد نبود.

[reticent]

آخ جون! شنبه تو راهه ...
____________
من اصلاً درک نمی‌کنم که چطور سال‌های زیادی از عمرم رو عاشق از راه رسیدن پنجشنبه بودم!
لذتی که انتظار برای فرا رسیدن پنجشنبه داشت٬ جمعه نداشت!