اینکه مدرک بی ارزشه فکر نمی کنم مساله ی یکی دو سال اخیر باشه و خیلی وقته که مدرک بی ارزش شده. من قبول دارم که شرایط برای خانم ها کمی سخته. کمی که چه عرض کنم خیلی سخته. علاوه بر دو سه موردی که تو همین تاپیک بهش اشاره کردید چند روز پیش یکی از دوستان به بنده پیام دادن که :
نقل قول: سلام
....
بعدش می خواستم اگه می شه راهنماییم کنید.
منم مثل شما ارشد می خونم. ولی امکانش نیست که تهران بمونم. تنهایی تهران موندن برام سخته و می خوام برگردم شهر خودم.
ولی راستشو بخواید اصلا نمی دونم تو شهر خودم چیکار کنم. شهر کوچکی داریم و از نظر کامپیوتر و ای تی خیلی پیشرفته نیست یا بگم اصلا پیشرفته نیست.
....
به نظرتون یه ادم تو شهر کوچکی مثل .... چیکار می تونه بکنه.
برنامه نویسی واقعا علاقه دارم.
تو دانشگاه c++ خوندم و خودم برای دوره ارشد به جهت انجام پایان نامه و علاقه شخصی جاوا کار کردم.
ولی شرکتی جاوا کار تو .... نیافتم.
واقعا ناامیدم.
جای برادر من، اگر بخواید منو راهنمایی کنید چی میگید.
پاسخی که بنده به ایشون دادم این بود که : "راستش تو ... پتانسیل زیادی برای کار وجود نداره، به جز چند تا شرکت من زیاد ندیدم که برنامه نویس بخوان بگیرن. منظورم شرکت هایی هستن که تخصصی برنامه نویسی کنن. احتمالا اگه بخوایید تو ... بمونید خیلی زود به یه کار خوب نرسید و باید صبر کنید و بگردید تا کار خوبی پیدا کنید. چند وقت پیش بود که یه شرکت تو ... می دیدم که برنامه نویس سی شارپ میخواست. از اونجایی که موقعیت کار کمه احتمالا اگه بخوایید سر کار هم برید از شما سابقه کار بخوان. اگه جاوا رو خوب بلد هستید بهره برید سمت اندروید (هم بازی و هم نرم افزار) و خودتون رو تو اون زمینه قوی کنید. همونطور هم که خودتون گفتید موقعیت کار واقعا کمه ولی اینطور هم نیست که اصلا وجود نداشته باشه. من خودم پی گیر نیستم ولی اگه پی گیر بشید احتمالا تک و توک جاهایی رو پیدا کنید که برنامه نویس بخوان. یه کار دیگه ای که میتونید انجام بدید اینه که تا وقتی که سر کار نرفتید مهارت های مختلف رو یاد بگیرید مثلا اگه اندروید رو یاد گرفتید سی شارپ و WPF و کار با پایگاه داده و طراحی سایت با PHP و ASP رو هم یاد بگیرید تا اگه موقعیتی پیش اومد، شما انتخاب خوبی برای اون شرکت باشید."
اگه واقعا هدمون از درس خوندن کار کردنه، جمله ی " درس خوندن هیچ ارزشی نداره" کاملا درسته. اگه هدف از درس خوندن تدریسه در حال حاضر جمله ی "ارشد پلی است میان کارشناسی و دکترا" کاملا درسته. الان واقعا برای خیلی از جاها فرقی نمیکنه شما ارشدتون رو از کجا گرفتید، اگه هم فرق کنه مطمئن باشید اونجا اصلا با مدرک ارشد حق التدریس یا هیات علمی قبول نمیکنه، بنده تو دوره ی کارشناسی فقط دو تا از اساتیدمون ارشدشون از دانشگاه سراسری بود، بقیه همشون آزاد و غیر انتفاعی بود که قبلا گفتم یکیشون به جرم تقلبی بودن مدرک بعدها دستگیر شدن. یه استاد دکتر هم نداشتیم. شاید اینطوری بگم بهتر باشه، جایی که به مدرک و معدل ارشد شما اهمیت نمیده جای خوبی برای تدریس نباشه و بهتره بگردیدم و یه جای بهتر پیدا کنیم، مگر اینکه ۱- مجبور باشیم(کار دیگه ای وجود نداشته باشه) ۲- خودمون به همونجا راضی باشیم.
و چند سوال: آیا ما قبل از شروع به خوندن برای ارشد آیا نمیدونستیم که نمیتونیم تو تهران بمونیم؟ بعد از اینکه ارشد تموم شد متوجه این قضیه شدیم که نمیتونم تو تهران بمونم؟ آیا قبل از خوندن ارشد نمیدونستیم که تو شهرمون کار وجود نداره یا اگه وجود داره به داشتن مدرک ارشد نیازی ندارن؟ آیا قبل از ارشد خوندن نمیدونستیم که خیلی از دانشگاه ها با مدرک های آزاد و غیر انتفاعی هم حق التدریس قبول میکنن و خیلی براشون مهم نیست که شما کجا درس خوندید؟
دقیقا همین موضوع برای دکترا هم صادقه، و ما در حال حاضر باید بدونیم که خیلی از دانشگاه ها با مدرک ارشد حق التدریس قبول میکنن و نیازی به داشتن مدرک دکترا ندارن. گرفتن مدرک دکترا از یه دانشگاه معتبر الزاما شما رو هیات علمیه یه دانشگاه معتبر دیگه نمیکنه ولی احتمال هیات علمی شدن تو یه دانشگاه آزاد یا غیر انتفاعی رو خیلی بیشتر میکنه مگر اینکه اونجایی که دارید میرید هیات علمی بشید دانشگاه نباشه و چاله میدون باشه که هر کی از راه میرسه هیات علمیش میکنه.
بنابراین اگه ۱- نمیخوایید برید خارج از کشور ۲- نمیتونید تو تهران بمونید ۳- تنها هدفتون کار کردنه، "درس خوندن اصلا ارشی نداره" در غیر این صورت خیلی هم ارش داره و هر چقدر جای بهتری بخونید ارزشش بیشتر نیز خواهد بود.
![[تصویر: balloons.gif]](http://galiver.persiangig.com/pic/balloons.gif)
