-فردا صبح که دارم میرم بیرون دیگه هیچ کودکی سر چهارراه برای خریدن فال و گل ملتمسانه به شیشه ماشینها نزنه.
-بعدازظهر که بر میگردم جوان بیست ساله سر چهارراه بین ماشینها سی دی نفروشه.
-برایم افتخار نباشه یه کراوات بزنم و موهام را خروسی بزنم و وایسم داخل یه غرفه نمایشگاهی که نماینده یک شرکت درجه ۳ چینی هست و حس کنم دیگه جهان اولی شدم رفت پی کارش!!!
-فردا صبح اولین نفری که رو در رو به من دروغ میگه ۲۴ ساعت صداش قطع بشه. اگه پشت تلفن دروغ میگه گوشی هوشمند باشه و وسط مکالمه بگه " عزیز جان دروغ نگو" "عزیز جان خالی نبند" " عزیز جان ....."
-فردا صبح همه قاضی ها به صحبتهای همه متهمان با دقت گوش بدن و قبل از محاکمه کسی محکوم نباشه . متهم قبل از محاکمه فقط متهم باشه. اصل بر بی گناهی باشه.
- فردا صبح همه احساس کنن باید یه چیزی تولید کنند و حتی اگه پول دارند فقط مصرف کننده و واسطه نباشند. یکی علم تولید کنه یکی سبزی بکاره یکی گندم بکاره یکی نرم افزار تولید کنه یکی سخت افزار یکی اثر هنری یکی شغل یکی ....... اگه من هیچ چیزی نمیتونم تولید کنم احساس شرمندگی کنم.حتی اگه کسی نمیدونه.
-هیچ کس برای زندگی بهتر خودش به حقوق دیگران حتی طمع هم نکنه چه برسه باینکه بره و بزور یا با تزویر و دروغ ازشون بگیره.
- هر چی برای خودم میخوام برای بقیه هم بخوام.زندگی فقط چرتکه ای نباشه و همه اش با سود و زیان قیاس نشه. یه جایی بتونم بعشق دوستم ، همسایه ام ، مستاجرم، مشتریم ، دانشجویم، کارمندم،..... ضرر کنم یا حداقل بی خیال سود و منفعت بشم.
- اگه درست میگم و معتقد به چیزی هستم بتونم تا وقتی کسی مستدل به من ثابت نکرده سر حرفم بمونم. خلاصه یه آدم شل و ول و همرنگ جماعت نباشم. اگه مسلمانم و موقع نمازه اگه همه کره زمین هم نماز نمیخونن و دارند منو نگاه میکنن من وضو بگیرم و نماز بخونم. اگه ایرانی هستم ، احساس غرور کنم. دیدین بعضیها عشق امریکان
و البته امیدوارم بعضیها ایشالا با رفتاراشون من را تو دنیا شرمنده نکنن.
- اگه صلاحیت کاری را ندارم حتی اگه بالاترین منصب دنیاست بی خیالش بشم. اگه من الآن مطمئنم فلان کار از من ساخته نیست اگه تمام افراد دنیا هم به من التماس کنن نپذیرم. چه برسه باینکه با پارتی و تقلب و ظاهر سازی باونجا برسم.
خیلی آرزو دارم ..... بقیه اش باشه واسه بعد