(۱۷ بهمن ۱۳۹۵ ۰۹:۴۲ ب.ظ)m.h.124 نوشته شده توسط: (17 بهمن ۱۳۹۵ ۰۷:۵۵ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط: خوبه که!
اتفاقاً بچههای دانشگاه کارشناسی من، استیکر یکی از استادای سختگیرمون رو ساختن! انقدر قشنگ بود!
از شما که خودتون هم تدریس را به عنوان شغل آینده انتخاب کردید، بعیده همچین نظری داشته باشید.
چرا؟!
اتفاقاً من اصلاً ناراحت نمیشم اگه متوجه بشم باهام شوخی کردند.
تعریف از خود نباشه! من از اون استادای خوبی میشم که با دانشجوهاشون رفیقن! از اون استاد تو دل برو ها!
مثل بعضی اساتید خودم که در عین حال که حد و حدود رو رعایت میکنند، خیلی هم با دانشجوهاشون رفیقن. اتفاقاً تجربه نشون داده دانشجوها درسها و کلاسهای این اساتید رو بیشتر دوست دارند و بیشتر هم میخونند و براش تلاش میکنند.
البته اینی که گفتم، اصلاً به معنای عدم توجه به جایگاه دانشجو و استاد نیستا! قطعاً باید حد و حدود و حرمتها و احترام متقابل بین دانشجو و استاد حفظ بشه.
اما خب به نظر من دیگه گذشت دورهٔ خشک و جدی و عبوس و عصاقورتداده بودن.
باید در عین رعایت حد و حدود، با هم صمیمی باشند استاد و دانشجو.
طبق تجربیات شخصی بنده، اینطوری بهتر نتیجه میده.