(۱۶ شهریور ۱۳۹۵ ۰۹:۵۸ ب.ظ)barca نوشته شده توسط: بندازینشون
نه دلم نمیاد. حتی دعواشون می کنم بعدش پشیمون میشم بهشون میگم نمی خوام دعوا کنم ولی شما رعایت نمی کنید. یه چند لحظه ساکت می شند دوباره شلوغ می کنند. حتی انقدر عذاب وجدان می گیرم، بعضی وقتا دلم می خواد ازشون معذرت خواهی کنم که می دونم اگر این کارو انجام بدم کلاس میره رو هوا.
(۱۶ شهریور ۱۳۹۵ ۱۰:۱۰ ب.ظ)d_felfelak نوشته شده توسط: تو چه رده سنی ای هستند؟
نوجوان هستند. باور نمی کنید، اصل قابل مقایسه با ما نیستند. منم هم سن این ها کلاس می رفتم، ولی واقعا انقدر تفاوت هست که قابل گفتند نیست، هم از نظر شلوغی، هم از نظر اینکه واقعا همون سن خودشون نیستند و از نظر ادب. بچه هایی که نوجوان اند، برمی گردند میگن خانوم این منو زد، این به من این حرفو زد و اینا.. از نظر جواب پس دادن. خیلی دوست داشتم در کنار درس یکاری بکنم که متوجه اشتباهشون بشن. خواستم کتاب بهشون بدم ولی احساس کردم تاثیری نداره.
من همین طوری وایمیستم بهشون نگاه می کنم، بهشون میگم واقعا باور نمی کنم شما این سن هستید. همه ی این حرفا رو بهشون زدم ولی تاثیری نداشته.
یه چیزی هم اضافه کنم یک تفاوتی هم که احساس کردم، اینکه دوست دارند همه چیز تمام و کمال تو ذهنشون جا بدی خودشون زحمتی نکشن. یک درسو معلم قشنگ بگذاره تو مغزشون اینا هیچ کاری نکنند. یعنی مشق که میگم همه ناله می کنند. اصلا زمان ما ناله کردن وجود نداشت که هیچ هست حرف نمی زد.