(۰۵ اسفند ۱۳۹۲ ۰۵:۱۷ ب.ظ)هانی الرضا نوشته شده توسط: به نظرم صحبت‌های دوستمون mohammad.ardeshiri یه واقعیته اما باعث نمیشه اصل شرکت در کنکور زیر سوال بره، چون با اینکه میگن واسه رسیدن به موفقیت هزار تا راه وجود داره اما واسه خیلی‌ها راه اصلی رسیدن به موفقیت از همین مسیر کنکور میگذره. من خودم همیشه دوست داشتم و دارم تو دانشگاه شریف ارشدم رو بخونم و براش کلی زحمت کشیدم و مطمئنا جای دیگه‌ای هم نمیرم، حالا اگه امسال نتونستم اون رتبه رو بیارم چه اتفاقی میفته؟ جز یکمی ناراحتی و فکر به اشتباهاتی که نباید می‌کردم هیچ پشیمونی‌ای در کار نیست، حتی اگه ظرفیتش ۱۰ نفر هم باشه اگه نتونم توی اون ۱۰ نفر قرار بگیرم مقصر اصلیش خودم بودم، اما من از این مسیری که رد شدم لذت بردم واقعا، من هر وقت یاد خاطرات کنکور می‌افتم، یاد اون ۶ صبح بلند شدنا، یاد اون جلسات حل تست تو حیات دانشگاه که از صبح تا شب طول می‌کشید، کِیف میکنم واقعا! از اینکه این برهه از زندگیم به این شکل گذشت واقعا خوشحالم.
هیچوقت خوندن این یکسال حتی در صورت عدم کسب نتیجه مطلوب اشتباه نبود، چون به نظرم نگاه فقط نباید صرفا نتیجه گرایانه باشه، درسته خیلی مهمه اما خیلی خوبی‌های دیگه رو هم میشه دید، تویی که یکسال با تمام وجود واسه این کنکور خوندی، صبح تا شب، تا ته تهشم تو این مسیر موندی، مطمئنا دیگه اون آدم سال قبل نیستی، تغییر کردی، رشد کردی، این مهمه! این حرکته خیلی مهمه!
در مورد آمار قبولی پایین آره درسته، در مورد غیرقطعی بودنشم کاملا درسته اما تو کدوم مسابقه "رقابتی" موفقیت تضمین شدست که تو این یکی باشه؟ تو کدوم بازی پیروزی قطعیه؟ اصلا زیبایی زندگی در همین ناامن بودنشه، اگه تو زندگی همه چیز ثبات داشت و تضمین شده بود دیگه هیچ جای هیجان و تلاشی وجود نداشت. ولی اصلا بیاین با یه نگاه دیگه به این قضیه نگاه کنیم، درسته ریسکش بالاست و این کنکور فقط اون افراد خیلی تاپ رو از فیلترش عبور میده اما برای کسی که به خودش، به توانایی‌هاش ایمان داشته باشه نباید این مورد واسش ناامید کننده باشه، من به عنوان یه کنکوری که دارم شروع میکنم واسه خوندن با اینا کاری ندارم، من میخوام که دانشگاه ایکس رو بیارم و همه تلاشم رو در این راه بکنم، دیگه کاری ندارم که سوالا چطور میاد، سنجش چه بازی جدید در میاره، حالا میخواد هر اتفاقی که بیفته هم بیفته! آقا من میخوام موفق بشم! اگه من بترسم، تو بترسی، اون بترسه، خب هیچکس هیچ کاری رو انجام نمیده، هیچ اتفاقی نمیفته تو دنیا!
ظرفیت پایینه؟ زیر ۳۰ نفره واسه روزانه تهران؟ خب باشه! من همیشه پیش خودم فکر میکنم که همه این ۳۰ – ۴۰ هزار نفری که تو کنکور شرکت می‌کنن اصلا همه می‌خوان بشن رتبه تک رقمی. میشه؟ به نظر من که میشه! از دید ریاضی نه اما از دید متافیزیک چرا. همه می‌تونن بشن ولی من فرصت خودم رو استفاده نمی‌کنم و میشم پله‌ای واسه دیگران که از ناامیدیهای من برن بالا. آقا! حق ما رسیدنه! ما باید برسیم! این اتفاق باید بیفته! قایق رو بنداز تو آب، پارو رو محکم بگیر تو دستت، بگو میخوام برم جلو، همین...
من تنها نظرم رو گفتم و نظرم اینه همیشه نظرم کاملا اینه که شرکت تو کنکور یه اشتباه محض هست برای دوستانی هم گفتم که قصدشون اینه که از تجربه دیگران استفاده کنن
به قوله یکی از دانشمندا هیچ ماهی ای نمیتونه از درخت بالا بره
و اینکه ما هیچکدوم استثنایی نیستیم
درمورد مسابقه باید بگم که مسابقه با کنکور خیلی متفاوته بنیاد کنکور اشتباهه (اولین بار ۶۰ سال پیش تو اروپا ایجاد شد اونم جهت ظرفیت خیلی کمش و چون سریعا متوجه شدن ان عمل کاملا اشتباهه سریعا حذفش کردن)
تو مسابقه تیمی که بیشتر تلاش کنه حتما برنده میشه شاید بگین نه ممکنه ببازه آره مبارزه(مثل تیم بارسا از یه تیم ضعیف) ولی آخرش چی ؟ آخرشم نهایتا از سوم جدول پایین نمیاد و اینکه شرکت تو مسابقه ای که برای طرفین شرایط برابر نیست اشتباهه اگه به شما بگن پاهاتون رو ببندیم و تو مسابقه دو میدانی شرکت کنین میکنین؟(یکی از آشناهام که امیر کبیر درس میخوند میگفت کل سوالای امسال شبکه تو جزوش بود البته با عداد متفاوت)
و اینکه شما اگه خدایی نکرده رتبه دلخواتونو نیارین چیکار میکنین؟
راستی احساس میکنم لحنم تهاجمیه ولی
ولی حسم تحاجمی نیست فقط حسم بحثیه
اصلا یک سوال رو ادم حل میکنه به جواب نمیرسه میره اون سخنی با طراح سوال رو میخونه کلی انرژی میگیره!
اصلا سبک دکتر حقیقت فرق میکنه. آدم عاشق درس میشه با کتاباش.... از اون فضای خشک و بی روح درس خارج میشید!
