یه کاری که هیچوقت تو زندگیم توش پشتکار نداشتم ورزش کردن بود!
خیلی باشگاه ثبتنام کردم ولی هیچوقت نشد دوره رو تموم کنم، میگفتم بابا کارهای مهمتری هست و این چیزها تو اولویت نیست. از وقتی این کرونا شروع شد گفتم بیا یه بار هم که شده این موضوع رو جدی بگیر!
باشگاهها هم بسته بود، رفتم اینترنتی این
کشهای CX رو سفارش دادم (زرد با فشار معمولی و بنفش با فشار قوی) و شروع کردم.
هدفم این بود که به قانون ۲۱/۹۰ مالتز برسم (۲۱ روز تلاش مستمر برای ایجاد عادت و ۹۰ روز تلاش مستمر برای تغییر سبک زندگی) و اینطور هم شد. از اون روز تا امروز، ۹۶ جلسه تمرینی رو بدون وقفه انجام دادم، خیلی سخت و عذابآور بود!
اولا یادم میاد پنج تا شنا سوئدی هم نمیتونستم برم و الان یک ماهه که هر روز ۵۰ تا میرم، دراز نشست هم شاید ۱۰ تا، اما امروز ۱۰۰ تا؛ بارفیکس که یکی هم عمرا! تا امروز وزنم ۱۲ کیلو کاهش داشته و سایز تیشرتهام از ۲XL به XL کاهش پیدا کرده؛
چند تا نتیجه مهم گرفتم از این کار:
۱/ از بچگی آدم خوشتیپی بودم
ولی الان که تو آینه به خودم نگاه میکنم خیلی بیشتر حال میکنم واقعا؛ عضلاتم
کات شدن و سفتتر؛
۲/ تا ماه اول همه جزئیات رو تو دفتر برنامهریزی مینوشتم، حتی ساعت شروع رو ولی الان همه چیز
خودکار شده و اگه یک روز تمرین نکنم انگار یه چیزی کمه (حتی شده یه شب تا ساعت دو شب بیرون بودم ولی نتونستم بدون انجام تمرین بخوابم و از دو تا پنج صبح تمرین کردم)؛
۳/ ایجاد سلامتی فقط با ورزش ممکن نیست، مهمتر از اون
تغییر سبک تغذیه هست؛
۴/ به
نقش مهم ذهن پی بردم. فهمیدم برای تغییر سبک غذا خوردن، در صورت وجود اراده و آگاهی، لزوما نیاز به دکتر و رژیمهای سخت نیست، فقط باید ذهن رو تغییر داد تا یاد بگیره دلیلی نداره وقتی با ۵ قاشق برنج سیر میشی ۲۰ قاشق بخوری!
۵/ هیچ چیز خوبی آسون به دست نمیاد.