در کل اینکه آدم هر معیاری که داره بهش پایبند باشه خیلی خوبه.
اما نمیدونم چرا من یه عالمه آدم دور و اطرافم دیدم که قبل از ازدواج موقع صحبت های دورهمی مون یکسری معیارها رو واسه انتخاب همسر داشتن اما بعد از ازدواج شون دریغ از اینکه یه کدوم از اون معیارها تو همسرشون باشه! مخصوصاً چند تا از هم دانشگاهی های سابقم.
بعضی وقتا فکر میکنم بیخودی داریم خودمون گول میزنیم و آخرش اونی که باید بشه میشه.
از یه آدم معتبری شنیدم که همسر آدم جزء روزی آدمه و قبل از به دنیا اومدنش تو لوح محفوظ خداوند که سرنوشت آدم نوشته شده اسم همسرش هم بین مکتوبات اون لوح هست.
وقتی که می بینم همسر خیلی ها با معیارهای قبل از ازدواجشون فرق داره اما به سرشون زده و باهاش ازدواج کردن، یا اینکه اونائی که یه جوری و یه جائی با هم آشنا شدن و این آشنائی به ازدواج ختم شده که آدم مغزش هنگ میکنه (یه چیزی شبیه به اینکه قسمتت اگه اون سر دنیا هم باشه بهت میرسه)، میگم شاید واقعاً همه چیز از پیش تعیین شده ست.
یعنی زمانی که اونی که باید بیاد، از راه برسه ناخودآگاه همه چیز بهم گره میخوره!
نمیدونم! شاید هم اینطور نباشه!
______________________________
من دیگه برم سر درسم! دو روزه اصلاً نتونستم چیزی بخونم!
از صمیم قلبم برای همه تون آرزوی خوشبختی میکنم. خوشبختی که حتی خودتونم فکرشو نکرده باشید.