این جمله آقای نایبی استاد آمار و احتمال مهندسیه دانشگاه شریفه
واقعا باید به آمریکاییا بابت هوششون آفرین گفت، اون قدیما که میخواستن برده گیر بیارن میرفتن آفریقا و یه تعداد رو سوار کشتی میکردن، بعد چون مسافت زیاد بوده اون افراد ضعیف تلف میشدن و افراد چاق و چله و قوی میموندن تا براشون کار کنن
اما الان یه سیستم آموزشی درست کردن که نخبه های سایر کشورها باید التماسشون کنن تا به بردگی قبولشون کنن
یه بنده خدایی هم میگفت موندن اینجا کم از بردگی نداره.
اینکه ماها میخوایم بریم اونور درس بخونیم اشکال نداره اما اینکه هر کسی میره دیگه برنمیگرده اشکال داره.
تو یه گزارش نوشته بود از همه جای دنیا میرن آمریکا درس میخونن اما همیشه با دانشگاه ها و صنعت کشورشون در ارتباطن و این به نفع کشورشون میشه اما واسه ایرانیا اینجور نیست
احتمالا جواب این گزارش نویس هم اینه که ایران دانشگاه و صنعتش کجا بود که یکی بخواد باهاش در ارتباط باشه
چند سال پیش از یکی از مسئولین پرسیدن آیا میدونین سالانه چند ده هزار نفر نخبه از کشور خارج میشن، یه جواب خنده داری داده بود
گفته بود اشکال نداره، به هر حال اینا میرن و یه اختراع یا علم جهانی تولید میکنن و در آخر سودشم به ما میرسه
یا بعضیا با افتخار میان میگن رئیس فلان موسسه آمریکایی ایرانیه، به نظر من اینا ننگه
کلا با این مسئولین و ما جوانان عاشق ایران
خدا رحم کنه به حال آینده این کشور
احتمالا وقتی ستارخان داشته میجنگیده به سربازاش میگفته مهم نیست ما کشته بشیم یا نه، مهم اینه که در آینده ای جوانانی شجاع میان و این کشور رو میسازن
یه جمله هم بد نیست در مورد ستار خان بدونیم
« او هیچ گاه درس نخواند و سواد خواندن و نوشتن نداشت، اما هوش آمیخته به شجاعتش و مهارت در فنون جنگی و اعتقادات مذهبی و وطن دوستیاش، او را «یگانه قهرمان آزادی ایران» نمود.»
کجایی ستار خان که ایرانتو کشتن
این حرفا چیه من میزنم
مثل اینکه اتوبوس دربستی گرفتن بعضیا، هر چند بی معرفتی کردین و منو خبر نکردین اما اگه احیانا وسط راه خراب شد منو خبر کنین شاید بهش رسیدم
صندلی خالی هم نداشت اشکال نداره، یه جوری رو لوله اگزوزی ، برف پاکنی، جایی وامیستم