خدمات پزشکی بویژه در کانادا شرایط آرمانی رو داره به شکلی بعضی وقتها واسه بیماری های صعب العلاجی مثل سرطان هم بیمار واقعا نیازی به پرداخت هزینه های هنگفت نداره...
اوباما هم خیلی روی بحث بهداشت عمومی و خدمات بهداشتی درمانی و بیمه ای مانور داد که آخرش نفهمیدم کاری کرد یا نه.
یه نکته جالبی که وجود داره رئیس جمهور آمریکا ۴۰۰ هزار دلار حقوق سالیانه اش هست و این کاملا نشون میده که بازار کار غیر دولتی خیلی بهتر به حقوق های میلیون دلاری میرسن. مثلا بیزینس من ها.
ولی مثلا حقوق یک استاد دانشگاه رشته مهندسی توی تاپ ۲۰۰ آمریکا شاید بین ۸۰k تا ۱۵۰k باشه که خیلی بیشتر از میانگین حقوقی مردم آمریکا هست که ۵۰و۶۰k میگیرن. البته خب بسته به ایالت و شهر و رنک دانشگاه و پوزیشن استاد اینا فرق دارن و میزان مالیات ایالت هم خیلی تاثیر میگذاره. ولی این مبلغ رو مقایسه بکنین با رئیس جمهورشون!
میبینین که خیلی تفاوت ماورایی نداره حداقل در مبلغ اعلامی... واسه پزشک هم زیر همون ۴۰۰ تا تا جایی که من اطلاعات عمومیم میگنجه در میارن.
اما اصل مبالغ و حقوق های بالا و میلیون دلاری واسه کسایی هست که بیزینسی رو راه میندازن و یا راس و هرم اصلی اون بیزینس ها هستن.
مثلا اولین افرادی که واسه فیس بوک و گوگل کار میکردن. چرا؟
چون شرکتهای نوپا معمولا واسه تشویق کارمندها و مدیراشون بخشی از سهام رو به جای پول به اونا میدادن و باید بدونین که کلا این شرکتها عام المنفعه هستن یعنی صاحب مشخصی نداره و مردم از تمام دنیا سهم میتونن داشته باشن. حالا اون شرکت رشد میکنه و سهامش متحول میشه و باعث میشه این افراد میلیونر شن.
وگرنه با کارهای عادی(مثل پزشکی) کسی هیچ جا تفاوت حقوقی واسش انجام نمیشه به جز ....
البته خیلی ها معتقدن توی کشورهای جهان سومی پول در آوردن به دلایل زیادی خیلی راحت تره. اما من کاملا با این موافق نیستم چون به نظرم باید توی شغل تون از یه نقطه گذر کنید و از اون نقطه به بعد واقعا پول در آوردن راحت میشه... اما واقعا به اون نقطه رسیدنه خودش مسئله هست.
)
![[تصویر: 20141231011655_620.jpg]](http://s5.picofile.com/file/8164200900/20141231011655_620.jpg)
