انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[sara901]

یئل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

باد فروکش می کند، طوفان می خوابد، اما پرچم حسین (ع) همچنان پابرجاست


دیده ی دوران یاتار یاتماز حسینین پرچمی

چشم زمانه هم می خوابد اما باز پرچم حسین (ع) همچنان پابرجاست


بو حسینین ده عزیزان پرچمی اوچ رنگیدی

عزیزان! پرچم حسین (ع) سه رنگ دارد


گنبدی اوسته قرمز یادگار جنگیدی

رنگ قرمز بالای گنبدش، یادگار جنگ است


هم یاشیل پرچم دییر عباس اونون سرهنگیدی

پرچم سبزش هم می گوید که عباس (ع) سرهنگ اوست


سن قرا پرچم گوتور بو زینبین فرهنگیدی

تو پرچم سیاه را بردار که آن نشان و فرهنگ زینب (س) است (یا زینب (س))


سسله هر بنیان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

بگو هر بنیان و پایه ای نابود خواده شد اما پرچم حسین (ع) همچنان پابرجاست


قاره پرچم قرمزی پرچم یاشیل پرچم دییر جاوداندی کربلا

پرچم سیاه، پرچم قرمز و پرچم سبز، می گوید که کربلا جاودانه است


خلقه حدیث غم دییر

حدیث غم به عالم می گوید


تک حسینیلر دئمیر

تنها حسینی ها نمی گویند


بلکه هامی عالم دئییر

بلکه همه عالم می گویند


ای مسیحیلر بو ذکری عیسی مریم دییر

ای مسیحیان! این ذکر را عیسی بن مریم هم می گوید


پاییه ادیان یاتار یاتماز حسینین پرچمی

اساس همه ادیان از بین می رود اما پرچم حسین (ع) همچنان برقرار است


ای عراقین توپراقی

ای خاک عراق


ور شور و شینینن خبر

با شور و شین این خبر را بگو


سنددی آلتی امام

تو آرامگاه شش امام معصوم (ع) هستی


ایفای دینن خبر

از ایفای دین خبر بده


یا نجف یا سامرا یا کاظمینن خبر

یا از نجف، سامرا و یا از کاظمین خبر بده


هر طرفدن اوت یاغیر

از هر سو اتش می بارد


قبر حسینینن خبر

از قبر حسین (ع) خبر بده


قورخما بو بحران یاتار یاتماز حسینین پرچمی

نترس! این آشوبها خواهد خوابید اما پرچم حسین (ع) همچنان برقرار است
تقدیم به همه ترک زبانان من این نوحه رو خیلی دوست دارم

[good-wishes]

نکن ای صبح طلوع ...

[Mina_J]

قال رسول الله (ص) :« إنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ حَرَارَةٌ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ لَنْ تَبْرُدَ أَبَداً »
رسول الله (ص) فرمودند: همانا شهادت حسین(ع) آتشی در دل مومنین برافروخته که هرگز خاموش نخواهد شد
(مستدرک الوسائل، ج ۱۰ص ۳۱۸)


اِنّی سِلْمٌ لِمَنْ سالَمَکُمْ وَحَرْبٌ لِمَنْ حارَبَکُمْ وَ وَلِیُّ لِمَنْ والاکُمْ وَ عَدُوُّ لِمَنْ عاداکُمْ
من در صلح و سازشم با کسی که با شما در صلح است و در جنگم با کسی که با شما در جنگ است و دوستم با کسی که شما را دوست دارد و دشمنم با کسی که شما را دشمن دارد


اَللّهُمَّ الْعَنْ اَوَّلَ ظالِمٍ ظَلَمَ حَقَّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ آخِرَ تابِعٍ لَهُ عَلی ذلِکَ
خدایا لعنت کن نخستین ستمگری را که ظلم کرد در حق محمد و آل محمد و آخرین کسی که او را در این زور و ستم پیروی کرد

[انرژی مثبت]

امام سجاد علیه السلام مى‏فرماید: من شب عاشورا نشسته بودم و عمه‏ام نزد من بود و از من پرستارى مى‏کرد، در آن هنگام پدرم به خیمه خود رفت و جون (یا جوین) غلام ابوذر در نزد آنحضرت سرگرم اصلاح شمشیر آنحضرت بود و پدرم این اشعار را (که حاکى از بى اعتبارى دنیا است) خواند:یا دهر اف لک من خلیل کم لک بالاشراق و الاصیل من صاحب او طالب قتیل والدهر لا یقنع بالبدیل و انما الامر الى الجلیل و کل حى سالک سبیلى

امام حسین این اشعار را دو یا سه بار خواند، من آن اشعار را شنیدم و مقصود امام را دریافتم، گریه گلویم را گرفت، اما خود را نگه داشتم و خاموش شدم و دانستم بلا فرود آمده است.

اما عمه‏ام زینب علیها السلام تا آن اشعار را شنید، مقصود را دریافت، نتوانست‏خوددارى کند، گریه کنان بى تابانه به حضور امام دوید و گفت: «وا ثکلاه! لیت الموت اعدمنى الحیوه ...».

امام به او نگریست و فرمود: خواهر جان! شیطان صبر شکیبائى را از تو نرباید، این را گفت: قطرات اشک از چشمانش سرازیر گشت و فرمود:«لو ترک القطا لنام‏».

زینب عرض کرد: واى بر حال من، تو ناگزیر خود را به مرگ سپرده‏اى،و بندهاى قبلم را گسته‏اى و بسیار بر من ناگوار و دشوار است، این را گفت و مشت بر صورت زد، دست بر گریبان برده و آن را چاک زد و بیهوش به زمین افتاد.

امام حسین علیه السلام برخاست و آب به روى خواهر پاشید، و او را دلدارى داد و فرمود: آرام باش اى خواهر، پرهیزگارى و شکیبائى را که خدا بهره‏ات ساخته پیشه کن و بدانکه همه اهل زمین و آسمان میمیرند، و جز خدا هیچکس باقى نمى‏ماند جد و پدر و مادرم بهتر از من بودند، بردارم حسن علیه السلام بهتر از من بود (همه از دنیا رفتند) و من و هر مسلمانى باید به رسولخدا صلى الله علیه و اله و سلم اقتدا کنیم.

خواهرم تو را سوگند مى‏دهم بعد از کشتن من گریبان چاک مزن، روى خود را مخراش، امام سجاد علیه السلام مى‏فرماید: آنگاه پدرم، زینب علیها السلام را نزد من آورد و نشاند و خود به سوى یارانش رفت.

منبع :
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.


امان از دل زینب.....

[good-wishes]

تشنه ام
اما روم نمیشه برم آب بخورم

[انرژی مثبت]

(۲۳ آبان ۱۳۹۲ ۰۱:۰۳ ق.ظ)Fardad-A نوشته شده توسط:  اگه تو این موقعیتها قرار بگیریم چیکار میکنیم.؟
این طرف می ایستیم یا اونطرف یا کلا" میگیم ما بی طرفیم. فاصله میگیریم که نبینیم و سرمون را میندازیم پایین زندگی آرام خودمون را می کنیم.
اگه شاهد یه ظلمی باشیم که تو کوچه مون تو خانواده مون بکسی میشه ایا کمکی بمظلوم میکنیم؟؟؟؟

ما شیعیان علاوه بر اینکه از این همه ظلمی که به خاندان پیامبر رفتیم میسوزیم ، از اینکه فرصت حکومت صالح ترین انسانها ازشون سلب شد هم ناراحتیم .

امیدوارم در دوران عمرمون ،شاهد ظهور حجت خدا باشیم شاید کمی این زخمها بهبود پیدا کند.

در همین ایام روحانی که سخنران مسجد بود همین موضوع رو مطرح کردند و گفتند خیلی از ماها مومن در وقت راحتی هستیم. یعنی میگیم زندگی همه چیزش سرجاش باشه و ما هم نماز می خونیم و روزه و محرم و اینا هم سرجای خودش ولی وقتی زمان سختی میرسه چقدر از ما پای عمل می مونیم.

تو ادامه در مورد زمان حکومت حضرت علی (ع) صحبت کردند و گفتن که در زمان حکومت ایشون سه تاجنگ مهم رخ داد که یکیشون ۱۸ ماه طول کشید. خب خیلی ها ممکنه در این وادی با اون همه مشکلات شل بشن (البته خیلی ها مثل همون هایی که ۸ سال تو جنگ بودن و هیچ وقت از جبهه سیر نشدن مطمئنا می موندن و شل نمیشن). با خودم فکر کردم خب چقدر احتمال داشت من خودم اگر تو اون شرایط بودم بهونه ای برای نرفتن جور کنم؟ (خودم میگم بسیار احتمالش زیاده). البته یه مطلب دیگه هم که گفتند این بود که حضرت علی (ع) اگر اشتباه نکنم، سپاهی داشتند که همه اونهایی که توی اون سپاه بودن شرط ورودشون این بود که تا پای جون برای امامشون بمونن یعنی اومده بودن که فدایی امامشون بشن بدون شوخی. و حضرت علی (ع) در باب مقامشون فرمودن که مقام انبیا رو دارید جز این که نبی نیستید یعنی همچین ادمهایی هم تو اون زمانه بودن.

اینی که میگم نظر شخصیه شاید درست نباشه صرفا برداشت و تحلیل شخصی است. حضرت علی (ع) حکومت کردند و حکومت امام معصوم جز این نیست که عدل درش برقرار باشه ولی چقدر مردم تحمل عدل حضرت رو داشتند؟ اونقدری که شیرخواره رو از بغض حضرت علی و به دلیل نسب به ایشون و نامشون و .. به شهادت رسوندن. حالا هم در مورد امام زمان زیاد می شنویم که میگن هنوز زمان ظهورشون نشده چون جامعه هنوز امادگی پذیرش نداره و این ادمیزاد (من خودمم یکیش) خدایی نکرده کاری نکنه که با حضرت علی و فرزندانشون کرد. باشد که با عملمون بتونیم ظهورشون رو به لطف خداوند نزدیک تر کنیم.

ان شالله که اگر غمی از قلبشون برنمی دارم، به غم هاشون اضافه نکنم....

[good-wishes]

چند روز پیش آقای عالی در سخنرانی که در تلویزیون با عنوان "عوامل دوری از امام" داشتند می گفتند باید مراقب خطوات شیطان باشیم
چرا که شیطان یهو یکی که مومن هست رو از راه به در نمیکنه بلکه آرام آرام و گام به گام وارد میشه
می گفتند اونهایی که در سپاه مقابل امام حسین قرار گرفتند برخی شون در جنگ های زمان امام علی (ع) از همراهان امام بودند اما کم کم کم کم از مسیر منحرف شدند
می گفتن اول طوری میشه که آدم تقیدش به برخی مسائل کمرنگ میشه مثلا به مسائل شبهه ناک برمی خوره با خودش میگه حالا ولش کن انشاا... درسته ، هی حال ولش کن انشاا... درسته ، کم کم چند وقت بعد میشه از معروف ها دور میشه ، کمی بعد به منکرات رو میاره ، کمی بعد دچار تردید در خوب بودن ثواب ها میشه ، بعد یهو میبین شک میکنه به صحت احادیث و روایات و میگه فلان چیز اگر درسته پس چرا در قرآن نیومده ! ، بعد از مدتی هم می بینی ظاهر رو حفظ میکنه اما در دل دچار تکفیر میشه
و این طوری میشه آدم از مسیر خارج میشه

منتظران مصلح باید خود صالح باشند
سخنرانی می گفت باید ببینی در حفظ حقوق کوچک چقدر پافشاری می کنی در زمان غیبت امام زمان ؟ کسی که به حقوق کم، توجهی نمی کنه و اونها رو تضییع میکنه زمانی که حق نهایی آشکار شد اصلا نمی تونه اونو بپذیره چه برسه به اینکه بتونه با اون همراه بشه
این حقوق از حق خودمون شروع میشه تا حق انسانهای بی گناهی که گاه با بی توجهیمون یا خدای نکرده دانسته حقشون رو پایمال میکنیم

[good-wishes]

کربلا در کربلا می ماند اگر زینب نبود ...
امــــــــان از دل زینب (س)

[انرژی مثبت]

آنکه با عشق حسینی گشته همدم زینب است**آنکه بر سّر شهادت بوده مَحرم زینب است
آنکه شور افکنده با شور حسینی بر جهان**از ازل خو کرده با صد محنت و غم زینب است

آنکه نامش زِینِ اَب خوانده رسول کردگار**چون نگویم من صفای اسم اعظم زینب است
آنکه بر خوانَد حدیث اُمّ اَیمَن بر امام**من به جرأت گویم آن زن هم حسین هم زینب است

آنکه کاخ ظلم و استبداد را با یک خطاب**کند و افکند از پی و بن، ریخت بر هم زینب است
دامن شیر خدا بین، شیر زن می پرورد**در شهامت برتر از سارا و مریم زینب است

آنکه اندر مجلس گردنکشان قد کرد عَلم**چون حسین بر دشمنان یکدم نشد خم زینب است
با برادر درد دل می کرد این سان تا سحر:**آنکه ریزد از فراقت اشک ماتم زینب است

وصف زینب را ز من مشنو بیا در کربلا**خود ببین چون حامی ناموس عالم زینب است
ملجأ اهل حرم تا ظهر اگر عباس بود**شب نگهبان در کنار نهر علقم زینب است

پرچمت گر سرنگون شد من نگه میدارمش**غم مخور بعد از تو پشتیبان پرچم زینب است
منزوی هرگز مزن بیهوده لافِ عاشقی**این حسین تنها یک عاشق دارد آن هم زینب است

رحیم منزوی اردبیلی

[Mina_J]

پخش زنده تصاویر کربلای معلی


مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

[good-wishes]

این مداحی برای حضرت زینب (س) به نظر من خیلی دل نشین هست
دیشب تو برنامه مرثیه خورشید پخش شد
دیگه امروز کلی گشتم تا پیداش کردم چون شعرش هم یادم نمونده بود . اما ارزش این همه گشتن رو داشت

لینک مستقیم فایلش رو هر طور میذارم باز خود مانشت یه چیزایی بهش اضافه می کنه که قاطی میشه . از آدرس زیر دانلود کنید

مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

[good-wishes]

شور واژه‌ها در غروب فرشچیان

با اشک‌هاش دفتر خود را نمور کرد
ذهنش ز روضه‌های مجسم عبور کرد
در خود تمام مرثیه‌ها را مرور کرد
شاعر بساط سینه زدن را که جور کرد

احساس کرد از همه عالم جدا شده‌ست
در بیت‌هاش مجلس ماتم به پا شده‌ست

در اوج روضه خوب دلش را که غم گرفت
وقتی که میز و دفتر و خودکار دم گرفت
وقتش رسیده بود به دستش قلم گرفت
مثل همیشه رخصتی از محتشم گرفت

باز این چه شورش است که در جان واژه‌ها‌ست
شاعر شکست‌خورده طوفان واژه‌ها‌ست

بی‌اختیار شد قلمش را رها گذاشت
دستی ز غیب قافیه را کربلا گذاشت
یک بیت بعد، واژه لب‌تشنه را گذاشت
تن را جدا گذاشت و سر را جدا گذاشت

حس کرد پا به پاش جهان گریه می‌کند
دارد غروب فرشچیان گریه می‌کند

با این زبان چگونه بگویم چه‌ها کشید
بر روی خاک و خون بدنی را رها کشید
او را چنان فنای خدا بی‌ریا کشید
حتی براش جای کفن بوریا کشید

در خون کشید قافیه‌ها را، حروف را
از بس که گریه کرد تمام لهوف را

اما در اوج روضه کم آورد و رنگ باخت
بالا گرفت کار و سپس آسمان گداخت
این بند را جدای همه روی نیزه ساخت
"خورشید سر بریده غروبی نمی‌شناخت

بر اوج نیزه گرم طلوعی دوباره بود"
او کهکشان روشن هفده ستاره بود

خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن...
پیشانی‌اش پر از عرق سرد و بعد از آن...
خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن...
شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن...

در خلسه‌ای عمیق خودش بود و هیچ کس
شاعر کنار دفترش افتاد از نفس...

حمیدرضا برقعی

[انرژی مثبت]

آنکه دائم هوس سوختن ما میکرد
کاش می آمد و از دور تماشا میکرد

فال من ،یوسف گمگشته اگر می آمد
با دل مرده ی من کار مسیحا میکرد

گرچه پرونده ی اعمال سیاهی دارم
کاش می آمد و با این همه امضا میکرد

من اگر منتظر واقعه ی او بودم
کِی قرار دل ما امشب و فردا میکرد

کاش می آمد و یک شب وسط سینه زنی
در عزای پدرش ناحیه نجوا میکرد

شب هشتم وسط روضه ی اربا اربا
گریه بر تشنگی اکبر لیلا میکرد

من یقین دارم اگر کرب و بلا داشت حضور
بر سر نعش علی یاری بابا میکرد

یا که در هلهله ی آن همه نامحرم هرز
مهدی ما کمک زینب کبری میکرد

عباس احمدی

[Parva]

کسی چه میداند شاید یاسین همان یاحسین است که بی سر شده است.