چه قدر بعضی وقتا زندگی سرد و بی رحمه و ما هم چاره ای نداریم جز پذیرفتنش.
واسه من که بعضی وقتا سرد وبی رحم نبوده خیلی وقتا اینجوریه.
گاهی به خدا می گم خدایا تو که با من اینجوری می کنی با بقیه بنده هات چیکار می کنی بعد یادم میاد بقیه وضعشون از من بهتره.
اصلا خودمو بهتر از بقیه نمی دونم و نمی خوام بگم معصومم اما تو این روزگار واقعا همیشه سعی کردم سعی کردم سعی کردم که جز راه خدا نرم و کاری نکنم شرمنده اش بشم. اما دارم می بینم خیلیا اینجوری نیستن.
یادمه یه بار یه جا نوشتم: "خدایا چرا؟" بعد یکی در جوابم نوشته بود: "خب حتما حقت بوده".
می خواستم در جوابش بنویسم آخه بی انصاف وقتی چیزی رو نمی دونی قضاوت نکن اما بعدش خشممو مهار کردم و نوشته های خودم و اونو پاک کردم.
نمی دونم شاید ناشکری باشه اما حرف دل منم اینه دیگه. خدا مهربونه به دل نمی گیره. می دونه هوای ابری دل بنده شو . . . . . . . .