(۲۰ دى ۱۳۹۵ ۰۵:۴۵ ب.ظ)codin نوشته شده توسط: (20 دى ۱۳۹۵ ۰۲:۵۲ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: (20 دى ۱۳۹۵ ۰۱:۵۴ ب.ظ)codin نوشته شده توسط: اینو توی یک گروه تلگرامی خوندم جالب بود به نظرم : )
حرفتونو متوجه میشم ولی آدم باید همیشه حواسش باشه افسار زندگی خودشو دست بقیه نده. هرکسی یک بار و همانطوری که دوست داره باید زندگی کنه. البته اگر حقی کسی به گردن آدم داره (همسر مخصوصا) نباید اون حق نا حق شه ولی فکر میکنم هرکسی به هر حال تا درجه ای یک زندگی شخصی هم داره و میتونه هرطور که دوست داره درست یا غلط، برنامه ریزی کنه. ولی همانطور که فرمودید دایره این زندگی شخصی و قدرت انتخاب از فردی به فرد دیگه متفاوته مثلا من همش فکر میکنم وقتی ازدواج کنم دیگه عمرا نمیتونم مثل الان اینقدر خطر کنم...
نه منظور من ، دقیقا آسیبی که به شخص خودمون میاد رو گفتم، کاری به بقیه ندارم.
مثلا آدم یه هدفی برای خودش انتخاب میکنه تو اون راه هم میره. اون هدف کاملا شخصی هست، اما وقتی میای وارد جامعه میشی ، مردم مرتب سوال میپرسن چرا این کار رو نکردی؟ همه دارن اینکار رو میکنن. و اینقدر میگن و میگن و میگن .....در صورتی که کاری که میگن هم خیلی منفعتی از هر نظر توش نیست، مردم خیلی ظاهر بین شدن، خیلی .
مثلا الان همه دارن دکترا میخونن، اگه یکی نخاد ادامه بده، یه جوری نگاش میکنن انگار که چی مثلا... . متاسفانه غالب قشر تحصیلکرده بدتر از عوام هستن. یه سری ارزشها دیگه بین مردم مرده متاسفانه.
یه دکتر بیکار از نظر مردم بهتر از آدمی هست که جربزه از خودش نشون داده و مسیر دیگه ای رو رفته. کلا سر از کار مردم در نمیارم.
حرف زیاده خلاصه....
تا سرم بر باد نره:-)).. توی این مملکت باید سکوت کرد .
