امیدوارم جا داشته باشه حرفم:
به نظرم بعد از مشورت این خود ما هستیم که باید تصمیم بگیریم ارشد رو بمونیم برا سال بعد یا نه.
اگه کسی سنش داره میره بالا مثل خود من شاید بتونه بره سر کار یا غیره و بعدش درسشم بخونه.
مثلا بره سر کار ولی خودشو محدود نکنه که بنده ی اوناست و در حینش سال دیگه ارشد امتحان بده ولی به اونا نگه و اگه سال دیگه قبول شد دوباره بره ارشد.
امیدوارم توی اوج نا امیدی خمداوند درهایی از امید رو برای هممون و همتون باز کنه و دلتون شاد بشه .
بچه های مانشتی با غیرمانشتی ها فرق دارن آره.
اینا همون تداعی حدیث امام ئعلی هست که می گه: عاقلترین مردم کسی هست که دانش دیگران رو به دانش خودش اضافه کنه.
===
ما اضافه کردیم اگر چه رتبمون خوب نشد ولی به جرات می گیم خیلی از پارسال بهتر بود.
یاد مشاوره ی یک دکتری میفتم که میگفت یک ساعت تلویزیون کممتر نکاه کن یک ساعت کمتر تفریح کن بعدش حداقل اگه قبول هم نشدی از تلاشت نا امید نباشی و راضی باشی و بگی من تلاشمو کردم و از تلاشم نتیجه گرفتم حتی اگه قبول نشم روزنه ای از امید رو باز کردم به سمت خودم
------
التماس دعا