انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[khayyam]

من سرکار اینترنت دارم
بعد از چند روز وارد تلگرام شدم چه حالی داد !

[fo-eng]

برایِ هم آرزویِ خوشبختی‌هایِ ساده بکنید. مثلا اینکه رویِ دستگیره‌یِ یخچالِ دوستِ صمیمی‌تان یک دستِ بچه گانه لکِ مربای توت فرنگیِ خانگی انداخته باشد، یا برایِ پسرِ همسایه‌تان که در کتابِ شعرهایش دنبالِ معشوقه‌ی خیالی اش می‌گردد، یک جفت کفشِ زنانه دمِ در خانه اش بخواهید. برایِ پدر و مادرتان بخواهید آنقدر سالم بمانند که حتی تاریخِِ دفترچه‌ی بیمه‌شان بگذرد و نگاهی به آن نکنند. آرزوهایی که برای هم داریم گاهی می‌تواند آنقدر ساده باشد که به چشم نیاید. اما شما  بخواهید در عصرِ پنجشنبه‌ی پاییزی همه کسی را داشته باشند که کنارش یک لبویِ گرم، یک فنجان چای بخورند و شبش صندلی های سینما پُر شود از حلقه‌ی دست های دو نفره #سحر_رستگار

---

همچنین سمت صحبتم با دوست محترمی بود که گفت با چند سال بزرگتر از خودم ازدواج کنم:
در کل چه با بزرگتر و چه با کوچکتر این جمله دقیقا صدق می کنه: با کسی باشید که اگه یه روز بدترین آدم دنیا بشی باز هم بخوادت وگرنه مدعی عاشق زیاده ...
این جمله بار معنایی بالایی داره و باید ساعت که هیچ سالها هم در موردش فکر کرد. جنس پدر و مادرهای ما دقیقا این بود ، نسل قبلی ما. همه که نه ولی بی نهایت آدم های این مدلی درش یافت می شد.
نسل ما این رو نقض کرد و گفت مگه میشه تحمل کنیم ، مهرم حلال جونم آزاد.
و گند زد به عشقی که روزگاری واسش می جنگید.
 آمار طلاق هم الان به قدری بالاست که در موردش اصلا صحبتی نمیشه کرد. چند مدت پیش هم عکس مراسم عروسی یک زوج که خط خطی شده بود درون سطل آشغال محله یافت شده و عکسش رو توی نت گذاشتند و زیرش نوشتند اگر شرکتی به دنبال بازیافت همچین مواردی بره قطعا سودآوری خوبی کسب می کنه یعنی تعداد این عکس ها به کرار اونقدر زیاده که باید براش به فکر زدن شرکتی جهت جمع آوری اش بود.

لطفا در ازدواج دقت لازم را داشته باشید. ببینید با آدم هایی که می خوایید زندگی کنید آیا آدم زندگی هستند، واقعا نمی خواییم بریم عروسک بازی که یه مدت دیگه تمام بشه و هر کسی بره خونه خودش. کلا به دلیل بار عاطفی زندگی های ایرانی کل خانواده ، شکست یک عضو بقیه رو زیاد تحت تاثیر قرار میده و از همه مهمتر خود آدم.
چهره، پول، عشق در یک نگاه و چه میدونم همه این حرفها فقط برای هفته اول و دوم هست بعدش منطق جای همه چیز رو می گیره. بهتره آدم در دوران نامزدی و عقد تمام تلاشش رو کنه ببینه این آدم چطوری تربیت شده، پای چه چیزایی خواهد ماند، ارزش چه چیزهایی براش مهمه، چقدر بخاطر این زندگی می خاد از خودگذشتگی داشته باشه، با چه آدمایی دوست هست، حتی تو نظراتی که نسبت به دیگران هم میده میشه تشخیص داد چه رفتار و منشی داره، رفتارهاش با خانواده اش خصوصا والدینش چطوری هست، ایده آل هاش واسه زندگی چیه.؟ آیا همه اش دنبال خارج رفتن و مسافرت و خرید و چه می دونم پز دادن و این چیزهاست یا می خاد بیاد زندگی کنه.
اینا تو درازمدت اثراتش رو دقیقا تو وجود هر آدمی نمایان می کنه و ما به دلیل اینکه پدر و مادرهامون آدم های زندگی کنی بودند الان وارد غیر این بشیم عکس العمل هامون هم قطعا نقض داره و بعضا شاید حتی ندونیم چطوره.
توی این اوضاع عجیب غریب امروز برای فرار از تنهایی لطفا سمت عشق نرید، یا اینکه دوستم ازدواج کرد و من نکردم و موندم. وقتی برید که کاملا آماده اید و فقط برای خود خود عشق و تشکیل خانواده بخوایید اقدام کنید و در وجودتون بلوغ ازدواج وجود داشته باشه، درک زندگی دو نفره و مهم ترین شرط بقای آن از خودگذشتگی، خودخواهی تون اونقدر نباشه که بگید چرا من ببخشم و هزاران چیزهایی که هر آدمی ممکنه اولین مبدا اون هنجار تو کل دنیا باشه، یعنی ممکنه ۲ آدم زیر یک سقف می رن اتفاقاتی بیفته که اولین بار باشه تو کل دنیا رخ میده و توانایی حل اش رو داشته باشند، حداقل ۵۰ درصد اش رو بتونند حل کنند.
همچنین بهترین زمان هم برای ازدواج ۲۸ الی ۳۲ سالگی بیان شده زیرا هم از هیجانات جوانی کاسته میشه و هم افراد ایده آل تر به خواسته هاشون نگاه می کنند.
در هر صورت امیدوارم زندگی هاتون به کام و سرشار از عشق باشه.

[marvelous]

کاملا با نظرات شما موافقم، ولی من خوشبختانه مشکل خاصی ندارم و داریم راحت زندگیمونو میکنیم. ما خودمون با این مسئله کنار اومدیم و پشت همدیگه ایستادیم. مسئله بر سر تفاهمه و بر سر داشتن آرمانهای مشترک. من برادرم و خانمش هم اختلاف سنی دارن ولی اونا هم الان هشت ساله خوشبخت دارن کنار هم زندگی میکنن.
آمار طلاق زیاد شده برای اینکه شناخت وجود نداره. اینترنت هم بودن و نبودنش فرق نمیکنه. دختره برای اینکه از خونه ای بره که باباش و برادرش بهش سخت میگیرن یه بله میگه میره میبینه نه خیر، خونه ی شوهر از این خبرا نیست. اونجا هم میشه طلاق و طلاق کشی.
آدم زمانی ازدواج میکنه که به اون پختگی برسه ولی هیچکس سن پختگیش با اون نفر دیگه یکی نیست. آدما بنا به اقتضای زندگی زودتر و دیرتر پختگی رو بدست میارن. ولی گاهی اوقات سن که به یه حدی برسه خود به خود آپدیت میشه و میره مرحله ی بعد.
عشق هم یه مسئله ای هست خیلی خاص و در شرایط خاصی ایجاد میشه و جای بحث داره.
حرف من اینه که با همفکرتون ازدواج کنید نه با کسی که از چشماش خوشتون میاد. مسئله اینجاس که آدم اگه از نظر ذهنی ارضا باشه مسائل دیگه حله. باید اون ارتباطه برقرار بشه مهم اینه.

[فاطمه سلیمانی]

متاسفانه چون تو مدرسه ها درست اموزش داده نشدن و یه سری درسها را الکی می خونن و هر کس دنبال استعدادش نمی ره همین طوری وقتشون تو مدارس تلف میشه بعدش نه کاری دارن و یاد گرفتن و همین طوری زمانشون هم تلف میشه دوباره ادامه میدن تو دانشگاه بعد از اون هم دوباره کار نیست فقط برای یه عده محدودی کار پیدا میشه همین طور زمان هدر میشه و موانع ازدواج زیاد میشه وگرنه تو سن پایین خیلی بهتره ازدواج البته نظر خودم دارم میگه هر کس یه نظری داره
من خودم مجردم الان از زندگیم راضی ام خدا را شکر یعنی فکر می کنم تا زمانی که انسان خدا را تو زندگیش داشته باشه دچار افسردگی نمیشه حتی اگه سنش خیلی خیلی بالا بره
به نظرم بدترین اتفاق زمانی اتفاق می افته که من از درگاه خدا نا امید بشم یا انقدر غرق دنیا بشم که خدا را فراموش کنم
ولی خب سیستم اموزشی مشکل زیاد داره
اگه مدارس از همون ابتدا استعداد های بچه ها را کشف کنه و بچه ها از اول مسیر را درست برن یعنی هدف دار درس بخونن اون وقت اسیب های اجتماعی خیلی کمتر میشد بچه ها ارزش خودشون را می فهمن و سال های طلایی زندگیشون را کارهای مهمی انجام می دن بخصوص افرادی که تو خانواده های باشن که مشکلاتشون زیاد باشه می فهممن که ارزش انسان لزوما به خانواده نیست به اینه که خودت
چقدر تو زندگیت تلاش کرده باشی
الان تو زمینه پزشکی خیلی از بیماری ها را راه حلی برای درمانش ندارن
شاید یه نفر حوصله خوندن درسهای کنکور را نداره علاقه ای به خوندن کتاب های اضافی نداشته باشه یا تو مدرسه کل وقت ادم تلف میشه اما دوست داشته باشه تمام عمرشو وقت بزاره تا یه راه حلی برای درمان بیماری کشف کنه
دولت می تونست ورودی دانشگاه را بدون کنکور بگیره یا از همون دبیرستان حتی هر کس به دنبال علاقه اش بره اما خروجی را خیلی خیلی سخت بگیره اینطوری دیگه هیچ کس دنبال مدرک نمی ره هر کس دنبال علاقه اش می ره واقعا

[RASPINA]

نت ما وصل شد ........
وای چ قدر خوشحالیم

[yagmur0022]

اینترنت ما که وصل نشده با اینکه تو اسامی شهرا اسم شهرما هست....
:|

[khayyam]

(۰۱ آذر ۱۳۹۸ ۱۰:۵۰ ق.ظ)fo-eng نوشته شده توسط:  

---

در کل چه با بزرگتر و چه با کوچکتر این جمله دقیقا صدق می کنه: با کسی باشید که اگه یه روز بدترین آدم دنیا بشی باز هم بخوادت وگرنه مدعی عاشق زیاده ...

اینو هیچ وقت از قبل نمیشه تشخیص داد ! ادم ها بر حسب شرایط ممکنه تغییر کنند ،

[WILL]

اینترنت
اندوه بزرگی
چه باشی چه نباشی

[marvelous]

بچه های کامپیوتر!
چرا نشستین؟ من اطلاعاتم هنوز به اندازه ی شما نیست، وگرنه میشدم یکی کله گنده تر از زاکربرگ. شبکه بزنیم من هنوز اتصالات انواع شبکه رو نرسیدم ولی فکر میکنم قابلیتش هست که اگه یه منبع و سورس داشته باشیم خارج از حوزه ی استحفاظی ایران میتونیم متصل بشیم.
یه چیزی مثل وی پی ان، ولی اصلا اون شکلی هم نیست.

[hdyanr72@gmail.com]

دیروز ازمون استخدامی داشتم نسبت به سالهای پیش خیلی سخت اورده بودن منم ماه اخر درگیر مریضی بودم یعنی یه طوری شده بود یک هفته سردرد یک هفته سرماخوردگی اصلا نمیتونستم درس بخونم همش بیمارستان و دکتر بودم اختصاصیا رو اگه مرور کلی میکردم میتونستم چندتا جواب بدم به کل فراموش کرده بودم سرجلسه ْ ولی عمومیا یکم بهتر تونستم جواب بدم - الان نشستم دارم فکرمیکنم با این بی هدفی و بیکاری چیکار کنم؟؟ به احتمال ۹۹درصد قبول نمیشم!! کسی میتونه راهنماییم کنه؟ میخوام فعال باشم کارکنم تو اجتماع باشم ولی کار نیست... باید یه کاری رو شروع کنم یه هدفی یه چیزی که منو از این بیهودگی نجات بده

[MarkLand]

یه سوال دوستم داشت در مورد اپلود پایان نامه در ایران داک کسی این کارو کرده؟ اجباریه؟ از دانشگاههای دولتی کسی هست این کار رو کرده باشه اینجا؟

[gogooli]

(۰۱ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۳۵ ب.ظ)MarkLand نوشته شده توسط:  یه سوال دوستم داشت در مورد اپلود پایان نامه در ایران داک کسی این کارو کرده؟ اجباریه؟ از دانشگاههای دولتی کسی هست این کار رو کرده باشه اینجا؟

ما زمان پروپوزال آپلود کردیم ولی پایان نامه رو نه.

[MohsenRezaei]

..........

[fo-eng]

(۰۱ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۲۹ ب.ظ)hdyanr72@gmail.com نوشته شده توسط:  دیروز ازمون استخدامی داشتم نسبت به سالهای پیش خیلی سخت اورده بودن منم ماه اخر درگیر مریضی بودم یعنی یه طوری شده بود یک هفته سردرد یک هفته سرماخوردگی اصلا نمیتونستم درس بخونم همش بیمارستان و دکتر بودم اختصاصیا رو اگه مرور کلی میکردم میتونستم چندتا جواب بدم به کل فراموش کرده بودم سرجلسه ْ ولی عمومیا یکم بهتر تونستم جواب بدم - الان نشستم دارم فکرمیکنم با این بی هدفی و بیکاری چیکار کنم؟؟ به احتمال ۹۹درصد قبول نمیشم!! کسی میتونه راهنماییم کنه؟ میخوام فعال باشم کارکنم تو اجتماع باشم ولی کار نیست... باید یه کاری رو شروع کنم یه هدفی یه چیزی که منو از این بیهودگی نجات بده

به نظر من شروع کنید به آموزش یک حرفه .. مثلا در رشته ما برنامه نویسی - شبکه - گرافیک در هر وجهی که می تونید پیش برید. الان کلی اموزش های خوب در اینترنت وجود داره که شما رو از این سردرگمی خلاصی میده. کلی سایت هست : مکتب خونه - فرادرس - دانشجویار و ...
شما اگر به نرم افزارهای گرافیکی وارد باشید که در شرکت های چاپ و گرافیک فعالیت می کنید که آگهی هاش رو من به کرار دیدم/
اگر برنامه نویسی که به شدت کارایی داره روی بورس هست.
و شبکه هم جای خود ...

ولی توجه کنید الان شما بی تجربه هستید. وقتی تا حدودی تونستید یکی از موارد بالا رو بخونید ، نباید توقع حقوق ۱۰ تومنی کنید. از پایین ترین مبلغ شروع می کنید که ممکنه هزینه رفت و آمدتون هم از اون بیشتر باشه ولی تجربه ای که بهتون میده قطعا با ارزش تر و قیمت تری هست. من به پله پله رسیدن به موفقیت بیشتر تاکید دارم تا یکهویی ...

در کل بعد یک مدت بازار مار میاد دستتون و حتی دورکاری هم می تونید انجام بدید. تو جامعه کار هست ولی متخصص کم هست. همه ی ما داریم توی همین جامعه زندگی می کنیم ولی مشکل اینه که یک جوونی که می خاد بره سرکار نمیگه من هیچی بلد نیستم و می رم یاد می گیرم، همه می خان چون از ۶ صبح تا ۴ عصر فرضا کارشون هست حقوق بالای ۳ الی ۴ تومن کسب کنند بدون هیچ سختی و مشقتی.
البته تفاوتی هم نداره چه من که هشت سال سابقه کار و تدریس دارم اوضاع حقوق پایین و چه دیگران که اصلا سابقه ندارند باز هم ...
فعلا شرایط همینه و ما باید باهاش بسازیم چون عملا برعکسش وجود نداره

بچه های ما : ۲۰ سال بعد !
اخیرا بسیاری از شرکت تجاری بزرگ از جمله گوگل،آی بی ام و اپل ؛ داشتن مدرک دانشگاهی را از شروط استخدام خود حذف کرده اند. این تازه نوک کوه یخ است که از آب بیرون می زند. آینده متعلق به افراد خلاق ، هوشمند ، منعطف و سرزنده است ، آنانکه جسم و جانشان را بازی ، یلگی و شادمانی کودکانه پرورده باشد!نه کسانی که انبانی از اطلاعات و مدارک اند و والدینشان آنها را آشفته و رنجور از این کلاس به آن یک و از این مشاور به دیگری می کشانند. جهانی را که کودکان امروز ما در بزرگسالی ادارک می کنند از هیچ نظر به امروز ماننده نیست. اگر به فکر فردای کودکان هستید دست از سرشان بردارید. بگذارید هلهله و شادمانیشان همه جا را پر کند.برای کسب اطلاعات فرصت بسیار اما برای بازی و سرخوشی کودکانه وقت تنگ است.

[khayyam]

(۰۱ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۲۹ ب.ظ)hdyanr72@gmail.com نوشته شده توسط:  دیروز ازمون استخدامی داشتم نسبت به سالهای پیش خیلی سخت اورده بودن منم ماه اخر درگیر مریضی بودم یعنی یه طوری شده بود یک هفته سردرد یک هفته سرماخوردگی اصلا نمیتونستم درس بخونم همش بیمارستان و دکتر بودم اختصاصیا رو اگه مرور کلی میکردم میتونستم چندتا جواب بدم به کل فراموش کرده بودم سرجلسه ْ ولی عمومیا یکم بهتر تونستم جواب بدم - الان نشستم دارم فکرمیکنم با این بی هدفی و بیکاری چیکار کنم؟؟ به احتمال ۹۹درصد قبول نمیشم!! کسی میتونه راهنماییم کنه؟ میخوام فعال باشم کارکنم تو اجتماع باشم ولی کار نیست... باید یه کاری رو شروع کنم یه هدفی یه چیزی که منو از این بیهودگی نجات بده

باید یه فکر غلط که تو ما جوانان هست به کلی شکسته بشه و اون اینه حالا چون من لیسانس کامپیوتر دارم یا ارشد حتما باید کار کامپیوتری کنم و در غیر این صورت کار نیست ! هر وقت تونستیم این غررو کاذب و الکی رو از بین ببریم می تونیم موفق باشیم جالب تر اینجاست که اون لیسانس و ارشد کامپیوتر هیچ تخصصی تو هیچ گرایشی از رشته های کامپیوتر نداره فقط به صرف اینکه کامپیوتر خونده زورش میاد مثلا کار دیگه ای بکنه !
اکثرا بعد از اینکه دانشگاه تموم میشه تازه به این فکر می افتیم که چیکار کنیم ! در یه کلمه باید بگم دانشگاه و استادهای بی سوادش ( در ۹۰ درصد موارد ) چیزی بهت یاد نمیدن که تو بازار کار به دردت بخوره نمونش من هیچ وقت نفهمیدم درس مسخره نظریه زبان ها و ماشین ها چه کاربردی تو دنیای کار برام داشت @!؟

دانشگاه یه سیکلی هست که شما باید بعد از فارق التحصیلی باید دوباره بری اونجا و همون درس ها رو که خودت نفهمیدی چیه دوباره به دانشجوهای جدید بگی هزاران پایان نامه هست که هیچ کدومش کاربردی نیست و اکثرا هم کپی برداری هست و وقت تلف کردن حالا نامردی نباشه این وسط یه تعداد دانشگاه ها هستن که تلاش می کنند کاربردی و نتیجه گرا عمل کنند ولی درصدشون کمه شامل همه ی دانشجوها نمیشه !
خدایش بد می گم شما منو روشن کنید !؟ سنمون رسیده به ۳۰ سال هنوز نمی دونیم چیکار کنیم نه پول داریم نه تخصص و نه سرمایه