(۱۶ اردیبهشت ۱۳۹۵ ۱۲:۴۲ ب.ظ)gogooli نوشته شده توسط: پروفسور حسابی:
۲۲ سال درس دادم؛
.
.
.
یاد و نامش گرامی باد.
روح پروفسور حسابی شاد.
حالا من در اکثر مواقع سر کلاسام رفتار معلما و اساتیدم رو برعکس پروفسور حسابی دیدم.
هر چقدر بیشتر درس می دادن به نظرشون بهتر بود.
آخر کلاس که می دیدن نصف کلاس خوابن و نصف دیگه هم داره مغزشون منفجر میشه با احساس رضایت، کلاس رو تموم می کردن.
خدا نکنه جائی احساس کنن یه نفر یه جا رو حواسش نبوده یا نفهمیده! از بین اینهمه آدم صاف دست می ذارن رو اون بنده خدا ازش میخوان اونجا رو توضیح بده. بعدشم شماتت میکنن که حواست کجاست؟
تازه یه اُستاد داریم (تو همین ارشد) که هروقت بخوان کسی رو سرکوب کنن ازش میپرسن دانشگاه لیسانست کجا بوده؟ یا اینکه با جملات دیگه طرف رو می کوبن.
من خودم خیلی ناراحت شدم اما بازم در عین حال خودشون و کلاسشون رو خیلی دوست دارم.
اما خب اُستادی هم داشتم که همه شاگرداش شیفته اش بودن و موقع انتخاب واحد سر برداشتن واحد با ایشون بین بچه ها جنگ میشد.
در هر صورت همه شون گردن من حق دارن و دوستشون دارم و براشون بهترینا رو آرزو میکنم.