بعــــــــــــله دوباره میرسیم به بحث شیرین ازدواج...
این بار مقوله سن و سال مورد بحث قرار میگیره
حالا من کار ندارم چه سنی مناسب هست و نیست...به نظرم آدم باید شعور مزدوج شدن داشته باشه و بعدش ازدواج کنه یا حتی وارد یه رابطه بشه..سن و سالش مهم نیست..مهم توانایی تحمل تفاوت هاست....
و اینکه خواهشا عشق و عاشقی های اول خودتونو فراموش کنید(میدونم نمیشه، ولی این کارو بکنید خواهشا یا بکنیم خواهشا) قبل ازدواج یا قبل از هر رابطه ای..اگرم فهمیدید که پارتنر شما بعد از ازدواج هنوز به فکر کس دیگهای هست ولی شما رو دوست داره، یخورده بیشتر درکش کنید، یخورده بیشتر محبت کنید بهش تا بتونه ازون زندگی قبلی ای که داشت بیرون بیاد، نه که حالت تهاجمی بگیرید و بگید تو خرابی یا هرزه ای(ببخشید این کلمات رو به کار می بر، واقعا عذر میخوام) و هنوز کس دیگه رو میخوای و غلط کردی اومدی پیش من...
زندگی قبلی افراد دست شما نیست و نمیتونید تغییرش بدید و به شما ربطی هم نداره..پس بهتره باهاش کنار بیاید و از حال و آیندهی بودن با کسی که دوسش دارید لذت ببرید..در ضمن اینکه آینده پارتنر شما هم دست شما نیست...اسیر نگرفتید که...قرار نیست بیس چاری پیش هم باشید که..قرار هم نیست هرچیزی رو بگید به هم...ولی اعتماد باید داشت..
و اینکه حال بهم زن ترین چیز شاید اینه که بهترین حس هایی که با پارتنرهامون داریم رو طرف مقابلمون یا حتی خو
دمون شاید با کس دیگهای قبل از آشنایی با اون تجربه کردیم و این برای خیلیا قابل هضم نیست
(دیگه خیلی سربسته گفتم
)
و من الله توفیق....
یلداتون هم مبارکا باشه (لی لی لی لی
)