سلام بر تمام دوستان عزیز مانشتی
نمی خوام خاطره بگم فقط خواستم به مناسبت برگشت مجددم به مانشت یه چند نکته ای عرض کنم
نمیدونم الانم باز هستن کسانی که میان تالار مانشت یا اینکه همه غرق شبکه های اجتماعی تلگرام ملگرام شدن! (واقعا صفا و صمیمیت مانشت رو تو هیچ شبکه اجتماعی دیگه ای تجربه نکردم)
امشب نمیدونم چی شد یهو بعد این همه سال یاد تالار گفتمان مانشت افتادم، تالاری که ۹ سال پیش زمانی که دانشجوی سال آخر کارشناسی بودم باهاش آشنا شدم، (واقعا که ۹ سال گذشت... کی باورش میشه؟
) اون زمان دغدغه های دیگه ای داشتیم. قبولی ارشد و سربازی و... چقدرم نگران بودیم و خودخوری میکردیم.
ارشد که قبول شدیم، تموم هم شد، سربازی هم رفتیم اونم تموم شد. هیچ اتفاقی هم نیفتاد، فقط اون روزا و اون لحظه ها واسه همیشه تموم شدن! روزایی که الان که فکر میکنم جز بهترین روزای زندگیم بودن! الانم ما موندیم و کلی دغدغه دیگه و یه دهه جدید که مطمئنا اونم با همین دغدغه ها سپری میشه و ۱۰ سال بعد هم همین پستو میزارم (البته با موهای سفید و ...).
فقط میتونم بگم قدر لحظه لحظه زندگی و آدمای اطراف تونو بدونید همه چی به زودی تموم میشه، منتطر خوشبختی نمونید که در آینده اتفاق بیفته، خوشبختی دید ما و طرز نگاه ما به زندگی در لحظه س.
شاد باشید
