(۰۲ شهریور ۱۳۹۳ ۰۱:۲۳ ب.ظ)aryan11 نوشته شده توسط: (01 شهریور ۱۳۹۳ ۱۱:۴۵ ب.ظ)نازین نوشته شده توسط: ۶ سالم بود استرس رفتن به مدرسه!پنجم بودم استرس نمونه دولتی!سوم راهنمایی بودم استرس تیزهوشان!پیش دانشگاهی بودم استرس کنکور!الان ۲۳ سالمه استرس ارشد !۲۵ سالمه استرس دکتری.من ۳۳ ساله ام دکتری دارم ،پدرم ۶۷ ساله شده مادرم هم همچنین .حالا خودم مشکل اعصاب دارم از بس جوانیم پای استرس از بین رفت.پدرم و مادرم اعصا بدست گرفته ،حوصله سر زدن به آنها را ندارم از بس اعصابم خرد است سر اینکه فرزندانم (اگر فرزندی باشد) را کدام مهد یا دبستان ثبت نام کنم .من ۴۰ ساله ام ،استرس دارم نکند فرزندانم آرامش نداشته باشند من هنوز وقت نکردم کنار پدر مادرم باشم! من ۵۰ ساله ام یک دکتر واستاد دانشگاه محترم شده ام چندین بار مسافرت خارج از کشور رفته ام بهترین ماشین زیرپایم ، فرزندانم بهترین مدرسه یا دانشگاه درس می خوانند اما دیگر نه از پدرم خبری است نه از مادرم....متاسفم برای خودم!
حالا برای پسرا استرس سربازیم اضافه کن.عالی میشه.D:
من نمی فهمم شما پسرا با این سربازی چه مشکلی دارین آخه؟!!!
یه پسرخاله دارم به خاطر اینکه از سربازی فرار کنه رفته کمرشو سالم عمل کرد که نره سربازی یه بار می خواست بره برای تایید معافیش مامانم باهاش رفته بود می گفت همش داشتم غر می زدم که این چه کاری بود کردی؟ رفتم تو دیدم یه عالمه پسرن که متولد ۷۳ ۷۴ ان تمام دندوناشونو کشیدن که معاف شن
(یکی از چیزهایی که معاف می کنه اینکه ۳۲ تا دندون نداشته باشه)
هیچی دیگه مامانم گفت بهش گفتم: خاله از تو دیونه ترم هس به خودت امیدوار باش
