(۰۷ اسفند ۱۳۹۲ ۰۴:۳۶ ب.ظ)mohammad.ardeshiri نوشته شده توسط: این پست رو تو یه تاپیک دیگه هم زدم ولی دوست دارم اینجا هم بگم
فقط نظرمو میدم به عنوان کسی که حداقل یسال خوند و تا آخرش جا نزد:
به نظرم به مسئله واقعگرا باید نگاه کرد. درس خوندن برای کنکور ارشد به نظره من یه اشتباه بزرگ و وسوسه کننده هست که هر کسی میدونه و بخاطره همون وسوسه انگیزیش خودشو گول میزنه. نزارین این حس بهتوم غلبه کنه
این حرف رو دوستم که ارشد تو دانشگاه خوبی میخوند بهم گفت اون وقت من میخواستم آماده شم و شروع کنم برای ارشد تو دلم هی میگفتم خودش داره تو بهترین دانشگاه ارشد میخونه نمیخواد کسی مثله اون باشه(حسادت) ولی الان من اینو به شما میگم که دانشجوی ارشد نیستم
نمیخوام نا امیدتون کنم ولی به قولی من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم. تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال.
شرکت کردن برای ارشد مخصوصا it بزرگترین اشتباه هست (البته به غیر از اونایی که بخوان یه دانشگاه درپیتی قبول شن که اسمشون دانشجو باشه) چرا؟ شما خودتون پیش خودتون حساب کنین کلا دسته بالا ۲۰۰ نفر ارشد it تو دانشگاه خوبم نه نسبتا خوب پذیرفته میشن هرسال خوب ۱۰۰ نفرشون که برای دانشگاهای خوب هستن که کلا سوالای کنکور از جزواتشون میاد و چون طراح از اساتید خودشونه با طرز بیانش آشنان شما نمیتونین رقابت کنین حتی اگه بشین رفرنس بخون که شاید تستای درسو بزنی
از اون طرف هر ساله حدودا ۱۰ الا ۲۰ نفر هستن که طرز کارکرد ذهنشون عجیبه و معلوم نیست چطوریه ولی شما نمیتونین باهاشون رقابت کنین بهشون میگن Memory Imaging مطلبی که شما ۱۰۰ بار میخونین تا یادتون بیاد اون یبار میخونه و تا ابد به یادش هست
البته بازم اگه بخوایم خوش بین باشیم این دسته رو صفر میشماریم یا جز همون ۱۰۰ نفر اول حساب میکنیم پس کلا ۱۰۰ نفر ظرفیت میمونه
از این ۱۰۰ نفر امسال مطمئن باشین کم کم ۷۰ نفرشون امسال همه ی تلاششونو کردن و بخاطر عوامل مختلف که شایعاتی هم در این باره هست یا مریضی یا نرسیدن یا استرس یا هر دلیلی امسال نتونستن قبول شن(به قوله یکی از دوستام دسته آلوده شده که چون آلودحتما دوباره شرکت میکنن البته منظورم از آلوده بودن آلوده به کنکوره) این دسته صدرصد از شا جلوترن و از این همه آلوده مطمئن باشید ۷۰ نفر قبولی رو تشکیل میدن (سندش امسال هم نه یه سر به نصاحبه پارسال بزنید ببینید کدومشون اولین سال شرکتشون بود )
پس میمونه ۳۰ نفر به نظره من حیفه یه سال زندگیتونه یکـــــــــــــــــــــــــــــــ سال آدم خیلی کارا میتونه کنه(از بین تقربیا ۳۰هزار نفر که میگیم اصلا همه سیاهی لشگر و ۳ هزار نفر بطور جدی برای ارشد میخونن)
شما دارین یک سال نقد به صورت قطعی رو معاوضه میکنین با یه چیزه غیر قطعی هیچوقت تو زندگی چیزه قطعی رو فدای چیزه غیره قطعی نکنین به قول قدیما نقد رو ندین نسیه رو بچسبین (شاید بگین آدمای ریسک پذیر موفقن درسته ولی آدمایی که با عقل ریسک میکنن شما به هر آدم ریسک پذیر موفق اصلان بگین ۱۰۰ نفر از ۳۰۰۰ نفر چنین ریسکی نمیکنه ولی شاید آدمای ریسک پذیر نا موفق ریسک کنن)
عوضش چیزی که به صورت قطعی میگیرین استرس , عصبانیت , عذاب وجدان , افزایش سن , افزایش فشار اطرافیان و سطح توقع ,....کل حرف اطرافیان(ااااااااااااااائه تو یه سال این همه خوندی قبول نشدی ؟ من بودم ناسا قبول میشدم البته منم بهشون حق میدم چون منم قبله شروع کردن میگفتم اگه روزی ۴ ساعت بخونم حله و باقیشم صفا ولی بعدا دیدم روزی ۱۰ ساعت بیشتر دارم میخونم و......
اینا همه تجربیات یه سال از بدترین سال زندگی من بود امیدوارم برای شما نباشه
و اگه با همه این چیزای که گفتم تصمیم دارین بخونین برای ارشد (که امیدوارم موفق باشین)
درسایی که فقط فقط باید رفرنس خوند رو براتون مینویسم
مهندسی نرم افزار حتما ویرایش ۷ پرسمن با هیچ کتابه دیگه ای چیزی نمیفهمین (من هر کتابه کنکوری که تو بازار هستو خوندم)
طراحی الگوریتم فقط فقط باید کتاب کرمن رو خوند اگه بخوان ۴تا از هرکدوم تست از الگوریتم و ساختمان بزنین
فکر نکنین منفی بافم من وقتی میخواستم شروع کنم ۱۰ برار شما انرژی داشتم و همه دوستام برای انرژی گرفتن و درسخوندن میومدن پیش من تا حرف بزنیم انرژی بگیرن ولی اون موقع من با واقعیت روبرو نشده بودم
شما اگه یه سر بزنین به تاپیک قبل کنکور همین سال میبینین چه بچه های خوبی (از لحاظ درسی. وقتی تو قسمتهای پرسش و پاشخ سال قبل برین متوجه میشین ) حداقل در روز دوبار چک میکردن مانشت رو دقیقا از بعد کنکور حتی یه پستم نزاشتن و حتی دوباره یکی دوتاشون تو همین تاپیک شرکت کردن
در آخرم بگم در مورد حرفام من مثله یک بردار کوچکتر یا بزرگتر راهنمایمو گفتم و فقط قصد خیر بود شای اگه در مورد این کامنت دیدم کسی جبه گیری کرد جواب ندم همین! بازم میگم من آنچه شرط بلاغست با تو می‌گویم. تو خواه از سخنم پند گیر و خواه ملال. ومیدونم من که از تجربه دیگران استفاده نکردم خودم تجربه کردم
اگه این رشته مثل عمران یا ... بود که با رتبه ۱۰۰۰ یه دانشگاه خیلی خوب قبولی میده من همچین حرفیایی نمیزدم ولی واقع بین باشین این رشته جدیدی هست و ظرفیتم هم از کم کمتر
هر کسی یک نابغه است..
اما اگر یک ماهی را از روی توانایی او برای بالا رفتن از درخت مورد قضاوت قرار دهید..
همه عمر خود را با این باور زندگی خواهد کرد که یک کند ذهن است..
آقای اردشیری سلام. من با این حرفتون که ظرفیت کمه و احتمال قبولی پایینه موافقم. اما با خیلی از حرفاتون هم مخالم.
اصلا نمی شه این جوری حساب کرد که ۱۰۰ نفر برای دانشگاه های خوب هستن و اون ۱۰۰ نفر حتما قبولن. ۷۰ نفر پارسال خوب خونده بودن اون ۷۰ نفر هم حتما قبولن. هر کس دانشگاه خوبی باشه حتما قبول نمی شه من کسی رو می شناسم که مکانیک امیر کبیر بود و ارشدو دانشگاه آزاد خوند. اما برادرش که آزاد بود ارشدشو دانشگاه تهران خوند. در مورد کسایی که می گین طرز کار ذهنشون عجیبه ، شما می تونین از خیلی از آدم هایی که لیسانسشونو از یه دانشگاه نه چندان خوب گرفتن و بعد هم ادامه تحصیل ندادن تست آی کیو بگیرین و ببین واقعا بینشون کسایی هست که آی کیو بالای ۱۲۰ دارن اما به هیچ جایی نرسیدن. تحصیلات درست و حسابی ندارن کار خوبی ندارن و کلا توی زندگی شون به هیچ موفقی نرسیدن. نمی گم حالا باید دکترا می داشتن اما می تونستن با این هوش خیلی زندگی بهتری داشته باشن و ندارن. صرف اینکه کسی باهوش باشه و حتی برای کنکور بخونه و خیلی هم بخونه باعث موفقیتش نمی شه. چرا؟ چون بیشتر ما ایرانی ها یه ویژگی منفی داریم. کمال گرایی. نه از نوع کمال گرایی عادی، از نوع کمال گرایی وسواسی. یه نفر می تونه باهوش باشه اما اون قدر وسواس به خرج بده که وفتشو بذاره روی یاد گیری کلی مطلب بی ارزش و بخواد خط به خط هر کتابو یاد بگیره. اون وقت نه می تونه این همه مطلبو به یاد بیاره نه جمع بندی کنه نه..... البته اگه نخواین بگین کسی که باهوشه می تونه این کارو بکنه.
دلیل موفق نشدن خیلی از ماها شاید همین باشه، نه اینکه بخوام بگم همه لزومن باهوشن و موفق نمی شن اما دلیل خیلی از موفق نبودن ها وسواس های فکریه. دلیلش این نیست که یه عده ی به قول شما خاص وجود دارن که توان رقابت با اون ها وجود نداره.
چقدر خوندن مهم نیست آقای اردشیری، چطور خوندن مهمه. اینکه یکی سال قبل شرکت کرده خیلی خفن بوده و قبول نشده امسال دوباره داره شرکت می کنه حتما باعث نمی شه شانس کسی که داره برای اولین بار شرکت می کنه پایین بیاد. شاید این فرد سال دوم خسته بشه و دیگه نتونه خوب بخونه. شاید به هر شکلی از دور خارج بشه. آدم ها فولاد نیستن آقای اردشیری. احساس دارن. گاهی احساس منفی شون همه چی رو قبل از رسیدن به موفقیت خراب می کنه.
کنکور مثه رانندگی می مونه. باید همیشه حواست به اطراف باشه. باید سر پیچ ها بپیچی. باید وقتی لازم شد سرعتت رو کم کنی. باید مدام حرکاتت رو تصحیح کنی. نمی شه همین جور راه بیفتی و بری و فکر کنی صرف داری گاز می دی باید به مقصد برسی.
شما یه چیزی رو نادیده گرفتین. چیزی که باعث می شه آدم ها قبول بشن. دانشگاه خوب داشتن نیست ( پس این همه دانشگاه غیر انتفاعی توی مصاحبه های مانشت چی می گن؟ ) حتی پشتکار هم نیست که آدم ها را موفق می کنه. یه چیزی بالاتر از اینا لازمه.
یه چیزی به اسم روحیه. روحیه با خودش پشت کار می یاره. انگیزه میاره. موفقیت میاره.
و اگه ناراحت نمی شین باید بگم که شما انرژی داشتین اما باور به موفقیت نداشتین، من پست های شما رو توی تاپیک گروه درسی می خوندم. براتون یه مثال می زنم. وقتی کنکور یه هفته غقب افتاد یکی از بچه ها اومدن گفتن رفتن خونه ی دوستاشون دیدن سه تاشون نشستن نمی دونم جزوه ی کدوم درسو می خوندن. و تازه سه روز مونده به کنکور شروع کردن. بعد گفته بودن ما فکر می کردیم سه روز وقت داریم اما حالا که نه روز وقت داریم حتما قبولیم. شما اومدی تعریف کردی که یکی از دوستاتون شب قبل کنکور( فکر کنم ۹۲) اومده گفته بیا تا صبح کتاب نظریه رو می خونیم شهرستانی جایی قبول می شیم صبح خواب مونده.
ببینید من نمی گم کسی که ۹ روز درس می خونه قبول می شه. اما کسی که ۹ ماه درس خونده و چنین افرادی رو می بینه می تونه به خودش بگه من که نه ماه خوندم چرا باید بی روحیه باشم و فکر کنم قبول نمی شم. و مهم نیست که قبول بشه یا نه. مهم اینه که واقعا اون ۹ روز رو با انرزی فوق العاده ای می خونه. این فقط یه نگاهه برای روحیه داشتن اما شما همیشه هر کس رو که این جور چیزی رو تعریف می کرد با یه خاطره متوجه واقعیت می کردین!
من می خوام بگم شما همه ی اون لحظه هایی که داشتین کتاب crls تون را پاره می کردین و روش قورمه سبزی و چایی می ریختین
با وجود خوندن، با وجود انرژی گذاشتن، ته دلتون به اون هایی فکر می کردین که مال دانشگاه های خوبن. به اونایی فکر می کردین که ذهن های استثنایی دارن. شما خوش بینی نداشتین. و خوب یا بد آدم ها چیزی رو به دست میارن که بهش ایمان دارن و شما ایمان نداشتین.
فقط کافیه برگردین و به تاپیک گروه درسی یه نگاهی بندازین. شما قبل از کنکور هیچ وقت هیچ حرف امید بخشی نزدین.
من امیدوارم شما حتما زیر ۱۰۰ بشین. نمی دونم چه رتبه ای مد نظرتون بوده قبل کنکور. اما امیدوارم چیزی رو که الان انتظارشو ندارین به دست بیارین نه به خاطر یک سال وقتی که گذاشتین. نه برای انرژی که صرق کرده این، نه حتی برای آرزوهای که الان بر باد رفته می بینین.
برای اینکه این قبولی می تونه دیدتون رو به خیلی چیزا عوض کنه و شما می تونین بگین که مثبت بودین اما نبودین و هنوزم تاپیک های گروه درسی برای اثبات این مسئله وجود دارن.
آخرین حرفم هم اینه که یادمون بمونه هر سال مانشت حداقل ۱۰ تا رتبه برتر تو رشته ی آی تی داره. و همین هایی که بهشون می گین با وقت گذاشتن برای کنکور دارن اشتباه می کنن می تونن یکی از همین افراد باشن. هر چند حق با خانوم good wishes ئه و آدم های موفق به حرف هایی که از نشدن می گن گوش نمی دن
![[تصویر: 05824264702380577369.jpg]](http://upload7.ir/images/05824264702380577369.jpg)
شروعی تازه برای بچه های IT(پیش به سوی کنکور ۹۴) 
ولی من دنبال یکیم پایم باوشه و در کنار هم از همین الان شروع کنیم و موفقم بشیم و میشیم
من کلا خیلی سر به هوام ولی اونجوری یه احساس مسیولیت میکنم و مجبور میکنم خودمو شیطونی نکنم
