انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[mojimbn]

(۲۱ تیر ۱۳۹۲ ۰۲:۲۸ ق.ظ)mehran666 نوشته شده توسط:  سلام آدم ها خیلی روحیات مختلف دارن و با هم فرق میکنن ولی یه سری ها برای پول درس میخونن و میگن ببین چون اون از فلان راه به پول رسیده چقدر موفق بوده و معیار سنجش موفقیتشون پوله و دلیل قبول نشدن و نیاوردن رتبه مناسب بسیاری از افرادی که کنکور میدن همینه یعنی موفقیت در کنکور راهی برای رسیدن به پولدار شدن میدونن
ولی افرادی که طوری بزرگ شدن و اجتماعشون طوری اونارو بزرگ کرده که به درس به عنوان علم نگاه میکنن و رو موضوعات تسلط پیدا میکنن نتیجه بهتری میگیرن

من ملاکم فقط پول نیست اشتباه نشه ،پول خشبختی نمیاره اما بی پولی میتونه طبق فرمایشات معصومین آدم و بی دین کنه، پس باید در هدف خودتان یک مقدار نیز به این بخش (درامد) توجه بشه
دوم اینکه برام خیلی مهم بود که یه کاری داشته باشیم که در اون کار روز به روز به تخصصمون اضافه تر بشه
بگزریم من میخواستم بگم که تو کشور ما چون یک غول به نام کنکور هست پس ممکنه این غول یک سری افراد رو از پا در بیاره حتی اگر این افراد با تمام تجهیزات به جنگ با اون غول برن ویک سری افراد هم فقط با یک تکه سنگ به جنگ با غول برن و با پرت کردن سنگ به طرف غول از شانسشون اون سنگ به چشم غول بخوره وغول از پا بیفته (البته درصد این جور موفقیت فوق العاده کم هست).پس بهتره که تمام فکر ما کنکور نباشه
در کل به نظر من اول باید دنبال کار رفت و در کنار اون اگه واقعا به ادامه تحصیل علاقه دارین کنکور هم بدین

[mehran666]

قصد جسارت نداشتم هر کسی واسه کنکور دادن انگیزه خودشو داره
کنکور غول میبینی که نمیتونی نتیجه ای که میخوای بگیری دیگه غولارو فقط تو قصه ها میشه کشت
اونایی که فکر میکنن با کنکور قبول شدن میشه پول در آورد به نظر من اشتباه میکنن فقط آدمایی تو دنیای امروز موفق محسوب میشن و میتونن پول در بیارن که تو یه کاری تخصص داشته باشن (تو ایران اولویت با داشتن پارتی هست)
البته تخصص داریم تا تخصصا میگن طرف کارشناسی نرم افزار داره خوب چی بلده؟ خدای فیسبوکه
چی بدرد جامعه میخوره اصن رتبه ۳ رقمی کشوره چی بلده؟ این مهمه
من ۲۲ سالمه کارشناسی نرم افزارو تقریبا تموم کردم ۴ ساله تو بازار سخت افزار کامپیوترم هستم ولی خسته شدم یا انگیزه واسه ادامه کار ندارم برنامه ریزیامو انجام دادم واسه کنکور بعدی بهترین نتیجه ممکنو بیارم و دیگه هیچ چیز برام مهم نیست نه فروش سخت افزار نه دوستام نه هیچ چیز دیگه (البته کنکور ۱۳۹۲ IT رتبه ۲۷۰۰ آوردم ولی رتبه ی بدی هستش)

[TaRiaNa]

دوست عزیز امیدوارم تونسته باشی تصمیم درست رو بگیری. این رو بدونیدکه شما تنها کسی نیستی که چنین مشکلی داری در حال حاضر من نمیتونم خودم رو یه انسان خیلی امیدوار و مثبت اندیش در نظر بگیرم، ولی خوب بالخره باید چه کرد؟، باید تسلیم شکست شد؟ فکر میکنم که معنی زندگی اینه که وقتی انسان از همه چی ناامید میشه باز هم به تلاشش ادامه بده. امیدوارم موفق باشی.

[arichoana]

من که بعد افتضاحی که تو این کنکور ۹۲ بالا آوردم دیگه به کار اولویت دادم ولی از فرصتی که گیرم بیاد واسه خوندن کنکور هم استفاده میکنم شاید جای خوبی قبول شدم تنها امیدم به ارشد اینه که یه راهی وا کنه واسه پذیرش دکتری با فاند که از این مملکت برم منتهی باید بتونم موازی هم درس بخونم هم کار کنم چون دیگه نمیتونم تو سن ۲۸ سالگی کنکوری زندگی کنم.همین چند ماه که بعد تموم شدن سربازیم واسه کنکور خوندم و تو بازار کار نبودم کلی عقب افتادم و سخت شده پیدا کردن کار واسم .الان چندین ساله برنامه نویسی میکنم منتها زیاد سابقه کار ندارم چون قبلش تو شهر خودمون که نمیدونستن برنامه نویسی چیه .. خلاصه کم کم دارم سرخورده میشم ۲۰ جا رفتم مصاحبه یک چرت و پرت هایی می پرسن تو برنامه نویسی کم مونده بگن یه دهنم آواز بخون برامون خودشونم نمیدونن چی میخوان این شرکت های روانی خصوصی که ۱۰۰۰ بار آدم رو میارن واسه مصاحبه و سیم جین واسه یه برنامه نویسی ساده انگار میخوان مدیرعامل استخدام کنن و ازت تخصص میخوان در حد تیم ملی ولی چه میشه کرد توپ تو زمین اوناس..وقتی تهرانش اینطوری وای به حال جاهای دیگه.. خلاصه کلا وضع خرابه و قرعه هم به نام ما جوونا افتاده و تو این شرایط تنها باید سعی کنیم خونسردیمونو حفظ کنیم ..

[good-wishes]

سلام دوست گرامی
عذرخواهم که منتظر موندید . من در این قضیه صاحب نظر نیستم اما چون شما نسبت به بنده اظهار لطف داشتید و مایل بودید در این بحث شرکت کنم منم مواردی که به نظرم میتونه کمکتون کنه رو میگم انشاا... مفید واقع بشه

می خوام دوستانه مواردی رو بهتون بگم که در حقیقت از متنتون برداشت کردم و فکر میکنم لازمه یادآوری بشه براتون و همچنین اینکه من به هیچ عنوان در مقامی نیستم که بهتون راه حل یا پیشنهاد بدم لذا فکر می کنم بهتره یه بار با هم چیزهایی که نوشتید رو مرور کنیم. سعی کردم با دقت چند بار در فواصل زمانی مختلف ارسالتون رو بخونمش تا بتونم واقعا اون چیزی که به شما کمک میکنه رو ازش استخراج کنم .

ببینید ما وقتی می تونیم از به نتیجه نرسیدن در یک مورد ناراضی باشیم و نگران ادامه وامتحان دوباره اش بشیم که
۱- هدفمون درست و مشخص بوده باشه ،
۲- راه درست رو انتخاب کرده باشیم و
۳- تلاش کامل کره باشیم و
۴- در نهایت توکل به خدا هم کرده باشیم ، اما با همه اینها نتیجه نگرفته باشیم .
اونوقته که ما باید بترسیم آیا این هدف گذاری اشتباه بوده یا در موارد ذکر شده در بالا اشتباهی کردیم ؟

برداشتی که من از صحبتهای شما داشتم اینه که شما در چند مسئله تحلیل درستی نکردید و همین امر شما رو به خطا انداخته و در ادامه راه دچار تردید کرده .

اولین قدم اینه که باید ببینید نقش شما در این عدم نتیجه چند ساله چی بوده ؟ این طور که نوشتید برداشتم اینه شما به قضا و قدر بیشتر از نقش و اختیار خودتون در این قضیه اعتقاد دارید. این موارد بی تاثیر نیست من هم بهشون اعتقاد کامل دارم اما نباید این اعتقاد باعث بشه اشتباه خودمون رو با تکیه بر اونها توجیه کنیم و به دست خودمون دچار سردرگمی بشیم از این که چرا کار خدا رو متوجه نمیشیم ؟!
وقتی شما میگید خدایا من کنکور میدم اما اگر قراره آرامشم رو ازم بگیره نمی خوام قبول بشم دو حالت داره :
- یا شما واقعا تمام پارامترهای لازم برای موفقیت در آزمون رو فراهم کردید و سپس این رو میگید که در اون صورت پس حتما صلاحتون بوده که قبول نشدید . پس چرا به صلاحی که خدا براتون دیده اعتماد نمیکنید ؟
- حالت دوم اینه که نه! آمادگی کافی از هر نظر نداشتید و فقط برای آرام کردن خودتون این جمله رو به خدا گفتید و به اصطلاح بهش توکل کردید که باید بگم به این نمی گن توکل .

اگر اشتباه کردید باید اشتباهتون رو بپذیرید . تا زمانی که نپذیرید ممکنه اشتباه اصلی رو خودتون مرتکب شده باشید نمی تونید برای یافتن راه حلش قدمی بردارید حتی اگر هزاران نفر هم به شما راه حل بدن. چون حتی اگر در این وضعیت راه دیگه ای رو هم در پیش بگیرید و همین الان برید دنبال یه تخصص دیگه باز هم تا ریشه دیدگاه و عملتون رو اصلاح نکنید باز ممکنه خطاهای گذشته رو به شکل جدیدی تکرار کنید.

رسیدن به هدف در بازی فوتبال فقط با دویدن وسط زمین حاصل نمیشه . گاهی ما فقط میدویم بدون اینکه بدونیم چطور و کی باید تکنیک داشت؟ کی تاکتیک؟ کی باید پاس داد؟ کی یه پاس رو به گل تبدیل کرد و شوت طلایی زد و فقط و فقط میدویم وحتی گاهی توپ هم از زیر پامون در میره ولی ما همچنان میدویم . وقتی برنده نشدیم می گیم ما که دویدیم پس چرا نبردیم .

بیشتر به نظر میرسه شما نمی خواهید بپذیرید که فقط تسلط داشتن به موضوع درسی برای قبول شدن در کنکور کافی نیست .
یا شاید تحت تاثیر افکاری که دیگران در خصوص شما دارند قرار گرفتید و یه جوری الان بیشتر پس زمینه ذهنتون این هست که ثابت کنید اونا اشتباه می کنند در حالی که به نظر میرسه این هم داره شما رو از مسیر اصلی و تمرکز روی هدف دور میکنه. البته در اینجا لازمه بهتون بگم گاهی این ما هستیم که در خصوص افکار دیگران در مورد خودمون پیش داوری می کنیم. یعنی ممکنه طرف در مخیله اش هم به ما فکر نکنه اما ما چون خودمون رو در موقعیت خوب نمیبینیم به خودمون تلقین می کنیم که حتما فلانی که موقعیت شاید بهتری از من داره پس داره با خودش میگه من بی استعدادم. در حالی که واقعا اون شخص اصلا به ما فکر هم نمیکنه . گفتم که مراقب این افکار ساختگی و باطل هم باشید.

شما نوشتید ۵-۶ سال کنکور دادید که ما فعلا فرض رو بر ۵ میگیریم
خوب یک سال که خوب خوندید (با فرض اینکه تکنیک های قبول شدن در کنکور رو هم بلد بودید) و به توانایی خودتون اعتماد داشتید اما مشکلی یه هفته قبل کنکور پیش آمد و نشد نتیجه بگیرید . خوب میگیم شما تقصیر نداشتید
بعد نوشتید "یه سال چون انتظار داری که رتبه ات بهتر از سال قبل بشه سعی میکنی زیاد بزنی بازم خراب کاری میشه" خوب اینجا این سوال پیش میاد که آیا تلاش مضاعف یا برابر قبل داشتید که چنین انتظاری از خودتون داشتید؟ و اینکه زیاد زدن دلیل بر درست زدن نیست و اینجا نشون میده که یا تلاشتون کافی نبوده و مطالب اونطور که باید از سال قبل مرور نشده یا دچار اعتماد به نفس کاذب و یا طمع در خصوص تست زدن شدید و در بدترین حالت اینه که قبول دارید برای یک امتحان خوب آماده نبودید و خواستید با زیادتر زدن شانستون رو هم امتحان کنید چون معمولا وقتی زیاد رو نتیجه کارت در کنکور اعتماد ندارن معمولا به شانس رو میارن . که در همه حالات هم انتخاب درستی نبوده و برای گذر از این اشتباه باید بررسی دقیق تری می کردید نه اینکه سال بعد (در ادامه...)
بعد نوشتید "یه سال همین طوری میری کنکور بدی بدون هیچ خوندنی ،استرسی- رتبه ات هم خوب میشه و ..." اگر شما از سالهای قبلتون واشکافی درستی داشتید این سال نباید اینطوری در آزمون شرکت میکردید
در مورد دوسال دیگه هم که اطلاعی ندارم تا چیزی بگم

اما اونچه کلا برداشت میشه اینه که شما جز سال اول علی رغم اینکه میگید علاقه به درس خوندن هم دارید اما جدیت کافی برای دنبال کردن هدفتون نداشتید و یه جورایی بیش از حد به دانسته هاتون اعتماد کردید و خودتون رو درست ارزیابی نکردید لذا از میزان تلاش و جدیتتون کم شده .

خوب با این شرایط در طی سالهای گذشته اگر نتیجه نگرفتید به نظرم اصلا چیز عجیبی نیست و به هیچ عنوان نشان دهنده عدم استعداد شما نیست چون اونطوری که باید، ارزیابی درستی از خودتون نکردید تا نقاط ضعف و قوتتون رو شناسایی کنید و از تجربیات گذشته نکات ارزنده رو در کنکور بعدی لحاظ کنید و در این صورت باید بگم که اصلا نباید ناامید بشید بلکه باید قبول کنید که جای هیچ نگرانی نیست چون شما اون حد توانایی خودتون رو هنوز محک نزدید . و شاید مثلا اگر امسال با ارزیابی درست از گذشته یکبار دیگه امتحان بدید اصلا بعید نیست که رتبه خوبی بیارید اما به شرط اینکه تجربیات گذشته رو ارزیابی کنید و نقاط ضعف و قوت خودتون رو شناسایی کنید.
تا وقتی توانایی خودتون در یک راه که بهش علاقه دارید و انتخابش کردید رو نسنجیدید ، تردید بی اساس در ادامه دادن یا ندادنش کار صلاح و منطقی نیست

از طرفی شما گفتید که علاقه دارید به درس خوندن و این خودش اگر مشکل و الزامی برای کار کردن نداشته باشید می تونه انگیزه خوبی برای ادامه باشه چون طبق گفته خودتون راهی هست که دوست دارید . ممکنه برای کم کردن عذاب وجدان خودتون فکر کنید باید مسیرتون رو عوض کنید اما ممکنه این تغییر مسیر که به ناچار و از روی ملاحظات انجام میشه واقعا شما رو به نتیجه نرسونه

یه نکته هم در خصوص یک چاله ذهنی بگم که ممکنه براتون پیش بیاد و شما رو به خطا بندازه :
مراقب باشید ذهنتون از این مباحث، دنبال شنیدن چیزی که دوست دارید نباشه بلکه سعی کنید اون چه به نفعتون هست رو بشنوید هرچند به نظرتون جالب نباشه یا ناامیدکننده باشه
البته ممکن هم هست هیچ کدوم ما مشکل اصلی شما رو درست تشخیص نداده باشیم چون ممکنه شما هم در توضیح موردتون ملاحظاتی کرده باشید که این حق شماست که همه چیز رو بیان نکنید .

در نهایت اشاره می کنم من در خصوص اینکه الان با وجود گذشت چندین سال آیا شما چیزی رو از دست دادید یا نه هنوز فکری نکردم و حرفی نزدم چون از سبک زندگیتون اطلاعی ندارم و فقط بخشی از چیزهایی که نوشتید رو مرور کردم

موفق باشید

[TaRiaNa]

(۲۳ تیر ۱۳۹۲ ۰۴:۱۳ ب.ظ)arichoana نوشته شده توسط:  ...... تو این شرایط تنها باید سعی کنیم خونسردیمونو حفظ کنیم ..

کاملا موافقم. :|

[aamitis]

(۲۳ تیر ۱۳۹۲ ۰۴:۲۶ ب.ظ)good-wishes نوشته شده توسط:  سلام دوست گرامی
عذرخواهم که منتظر موندید . من در این قضیه صاحب نظر نیستم اما چون شما نسبت به بنده اظهار لطف داشتید و مایل بودید در این بحث شرکت کنم منم مواردی که به نظرم میتونه کمکتون کنه رو میگم انشاا... مفید واقع بشه

می خوام دوستانه مواردی رو بهتون بگم که در حقیقت از متنتون برداشت کردم و فکر میکنم لازمه یادآوری بشه براتون و همچنین اینکه من به هیچ عنوان در مقامی نیستم که بهتون راه حل یا پیشنهاد بدم لذا فکر می کنم بهتره یه بار با هم چیزهایی که نوشتید رو مرور کنیم. سعی کردم با دقت چند بار در فواصل زمانی مختلف ارسالتون رو بخونمش تا بتونم واقعا اون چیزی که به شما کمک میکنه رو ازش استخراج کنم .

ببینید ما وقتی می تونیم از به نتیجه نرسیدن در یک مورد ناراضی باشیم و نگران ادامه وامتحان دوباره اش بشیم که
۱- هدفمون درست و مشخص بوده باشه ،
۲- راه درست رو انتخاب کرده باشیم و
۳- تلاش کامل کره باشیم و
۴- در نهایت توکل به خدا هم کرده باشیم ، اما با همه اینها نتیجه نگرفته باشیم .
اونوقته که ما باید بترسیم آیا این هدف گذاری اشتباه بوده یا در موارد ذکر شده در بالا اشتباهی کردیم ؟

برداشتی که من از صحبتهای شما داشتم اینه که شما در چند مسئله تحلیل درستی نکردید و همین امر شما رو به خطا انداخته و در ادامه راه دچار تردید کرده .

اولین قدم اینه که باید ببینید نقش شما در این عدم نتیجه چند ساله چی بوده ؟ این طور که نوشتید برداشتم اینه شما به قضا و قدر بیشتر از نقش و اختیار خودتون در این قضیه اعتقاد دارید. این موارد بی تاثیر نیست من هم بهشون اعتقاد کامل دارم اما نباید این اعتقاد باعث بشه اشتباه خودمون رو با تکیه بر اونها توجیه کنیم و به دست خودمون دچار سردرگمی بشیم از این که چرا کار خدا رو متوجه نمیشیم ؟!
وقتی شما میگید خدایا من کنکور میدم اما اگر قراره آرامشم رو ازم بگیره نمی خوام قبول بشم دو حالت داره :
- یا شما واقعا تمام پارامترهای لازم برای موفقیت در آزمون رو فراهم کردید و سپس این رو میگید که در اون صورت پس حتما صلاحتون بوده که قبول نشدید . پس چرا به صلاحی که خدا براتون دیده اعتماد نمیکنید ؟
- حالت دوم اینه که نه! آمادگی کافی از هر نظر نداشتید و فقط برای آرام کردن خودتون این جمله رو به خدا گفتید و به اصطلاح بهش توکل کردید که باید بگم به این نمی گن توکل .

اگر اشتباه کردید باید اشتباهتون رو بپذیرید . تا زمانی که نپذیرید ممکنه اشتباه اصلی رو خودتون مرتکب شده باشید نمی تونید برای یافتن راه حلش قدمی بردارید حتی اگر هزاران نفر هم به شما راه حل بدن. چون حتی اگر در این وضعیت راه دیگه ای رو هم در پیش بگیرید و همین الان برید دنبال یه تخصص دیگه باز هم تا ریشه دیدگاه و عملتون رو اصلاح نکنید باز ممکنه خطاهای گذشته رو به شکل جدیدی تکرار کنید.

رسیدن به هدف در بازی فوتبال فقط با دویدن وسط زمین حاصل نمیشه . گاهی ما فقط میدویم بدون اینکه بدونیم چطور و کی باید تکنیک داشت؟ کی تاکتیک؟ کی باید پاس داد؟ کی یه پاس رو به گل تبدیل کرد و شوت طلایی زد و فقط و فقط میدویم وحتی گاهی توپ هم از زیر پامون در میره ولی ما همچنان میدویم . وقتی برنده نشدیم می گیم ما که دویدیم پس چرا نبردیم .

بیشتر به نظر میرسه شما نمی خواهید بپذیرید که فقط تسلط داشتن به موضوع درسی برای قبول شدن در کنکور کافی نیست .
یا شاید تحت تاثیر افکاری که دیگران در خصوص شما دارند قرار گرفتید و یه جوری الان بیشتر پس زمینه ذهنتون این هست که ثابت کنید اونا اشتباه می کنند در حالی که به نظر میرسه این هم داره شما رو از مسیر اصلی و تمرکز روی هدف دور میکنه. البته در اینجا لازمه بهتون بگم گاهی این ما هستیم که در خصوص افکار دیگران در مورد خودمون پیش داوری می کنیم. یعنی ممکنه طرف در مخیله اش هم به ما فکر نکنه اما ما چون خودمون رو در موقعیت خوب نمیبینیم به خودمون تلقین می کنیم که حتما فلانی که موقعیت شاید بهتری از من داره پس داره با خودش میگه من بی استعدادم. در حالی که واقعا اون شخص اصلا به ما فکر هم نمیکنه . گفتم که مراقب این افکار ساختگی و باطل هم باشید.

شما نوشتید ۵-۶ سال کنکور دادید که ما فعلا فرض رو بر ۵ میگیریم
خوب یک سال که خوب خوندید (با فرض اینکه تکنیک های قبول شدن در کنکور رو هم بلد بودید) و به توانایی خودتون اعتماد داشتید اما مشکلی یه هفته قبل کنکور پیش آمد و نشد نتیجه بگیرید . خوب میگیم شما تقصیر نداشتید
بعد نوشتید "یه سال چون انتظار داری که رتبه ات بهتر از سال قبل بشه سعی میکنی زیاد بزنی بازم خراب کاری میشه" خوب اینجا این سوال پیش میاد که آیا تلاش مضاعف یا برابر قبل داشتید که چنین انتظاری از خودتون داشتید؟ و اینکه زیاد زدن دلیل بر درست زدن نیست و اینجا نشون میده که یا تلاشتون کافی نبوده و مطالب اونطور که باید از سال قبل مرور نشده یا دچار اعتماد به نفس کاذب و یا طمع در خصوص تست زدن شدید و در بدترین حالت اینه که قبول دارید برای یک امتحان خوب آماده نبودید و خواستید با زیادتر زدن شانستون رو هم امتحان کنید چون معمولا وقتی زیاد رو نتیجه کارت در کنکور اعتماد ندارن معمولا به شانس رو میارن . که در همه حالات هم انتخاب درستی نبوده و برای گذر از این اشتباه باید بررسی دقیق تری می کردید نه اینکه سال بعد (در ادامه...)
بعد نوشتید "یه سال همین طوری میری کنکور بدی بدون هیچ خوندنی ،استرسی- رتبه ات هم خوب میشه و ..." اگر شما از سالهای قبلتون واشکافی درستی داشتید این سال نباید اینطوری در آزمون شرکت میکردید
در مورد دوسال دیگه هم که اطلاعی ندارم تا چیزی بگم

اما اونچه کلا برداشت میشه اینه که شما جز سال اول علی رغم اینکه میگید علاقه به درس خوندن هم دارید اما جدیت کافی برای دنبال کردن هدفتون نداشتید و یه جورایی بیش از حد به دانسته هاتون اعتماد کردید و خودتون رو درست ارزیابی نکردید لذا از میزان تلاش و جدیتتون کم شده .

خوب با این شرایط در طی سالهای گذشته اگر نتیجه نگرفتید به نظرم اصلا چیز عجیبی نیست و به هیچ عنوان نشان دهنده عدم استعداد شما نیست چون اونطوری که باید، ارزیابی درستی از خودتون نکردید تا نقاط ضعف و قوتتون رو شناسایی کنید و از تجربیات گذشته نکات ارزنده رو در کنکور بعدی لحاظ کنید و در این صورت باید بگم که اصلا نباید ناامید بشید بلکه باید قبول کنید که جای هیچ نگرانی نیست چون شما اون حد توانایی خودتون رو هنوز محک نزدید . و شاید مثلا اگر امسال با ارزیابی درست از گذشته یکبار دیگه امتحان بدید اصلا بعید نیست که رتبه خوبی بیارید اما به شرط اینکه تجربیات گذشته رو ارزیابی کنید و نقاط ضعف و قوت خودتون رو شناسایی کنید.
تا وقتی توانایی خودتون در یک راه که بهش علاقه دارید و انتخابش کردید رو نسنجیدید ، تردید بی اساس در ادامه دادن یا ندادنش کار صلاح و منطقی نیست

از طرفی شما گفتید که علاقه دارید به درس خوندن و این خودش اگر مشکل و الزامی برای کار کردن نداشته باشید می تونه انگیزه خوبی برای ادامه باشه چون طبق گفته خودتون راهی هست که دوست دارید . ممکنه برای کم کردن عذاب وجدان خودتون فکر کنید باید مسیرتون رو عوض کنید اما ممکنه این تغییر مسیر که به ناچار و از روی ملاحظات انجام میشه واقعا شما رو به نتیجه نرسونه

یه نکته هم در خصوص یک چاله ذهنی بگم که ممکنه براتون پیش بیاد و شما رو به خطا بندازه :
مراقب باشید ذهنتون از این مباحث، دنبال شنیدن چیزی که دوست دارید نباشه بلکه سعی کنید اون چه به نفعتون هست رو بشنوید هرچند به نظرتون جالب نباشه یا ناامیدکننده باشه
البته ممکن هم هست هیچ کدوم ما مشکل اصلی شما رو درست تشخیص نداده باشیم چون ممکنه شما هم در توضیح موردتون ملاحظاتی کرده باشید که این حق شماست که همه چیز رو بیان نکنید .

در نهایت اشاره می کنم من در خصوص اینکه الان با وجود گذشت چندین سال آیا شما چیزی رو از دست دادید یا نه هنوز فکری نکردم و حرفی نزدم چون از سبک زندگیتون اطلاعی ندارم و فقط بخشی از چیزهایی که نوشتید رو مرور کردم

موفق باشید

سلام دوست ماهم خیلی ممنونم از پاسخ کامل وجامعی که داشتی و وقتی که واسم گذاشتی

[zahra_ce87]

(۲۰ تیر ۱۳۹۲ ۰۲:۲۱ ب.ظ)paria.cs نوشته شده توسط:  همیشه یادت باشه گاهی(گاهی) ی دانشجو توو دانشگاه مثلا غیرانتفاعی یا حتی اصلا شاید ی ادم که دانشگاه نرفته و شاید توی بازار کار فعالیت مثبت داره,از اونی که توو شریف ارشدشو گرفته,مفیدتر باشه.ی یا علی بگو و با قدرت مضاعف واسه پیشرفتو مفید بودن گام بردار.بیا توو همین تالار گفتگو بیشتر سر بزن.بچه ها بهم زیاد کمک میکنیم واسه موفقیت توو کنکور.من خودمم امسال ارشد باید شرکت کنم.واقعا کمک گرفتم از بچه ها

من چندتا علوم فنونی می شناسم به شخصه بهشون خیلی احترام میذارم مهندس می دونمشون شاید من و خیلی های دیگه مهندسی نرم افزار دانشگاه دولتی خوندیم اما در عمل اونان که مهندسن.روز اول که رفتم خوابگاه یه دانشجوی ترم ۷ ای داشتیم گفت دوتا چیز بهت میگم آویزه گوشت کن:
یکی اینکه معدل ترم اول معدل ۴سالته(بخاطر سختی بالا بردن معدل کل گفتن سخت کوشهایی که تونستن مستثنی از این بند هستن)
دوم اینکه امیدوارم بعد ۴سال واقعا " مهندس " فارغ التحصیل بشی

[NTZ]

واقعا

[aamitis]

(۱۵ تیر ۱۳۹۳ ۰۹:۳۸ ب.ظ)NTZ نوشته شده توسط:  واقعا

دقیقا چی واقعا؟

[Bahar_HS]

با سلام،
من رو هم حساب کنید! دقیقا همین شرایط رو دارم!
چندسال کنکور ارشد دادن،بی خیال ارشد شدن و به دنبال کار برنامه نویسی رفتن،شکست در زمینه برنامه نویسی،دوباره ارشد شرکت کردن! و حالا یک کارمند هستم با حقوق پایین و بدون هیچ شرایط کمکی که بقیه همکارای باسابقه دارند؛
این کار رو فقط برای اینکه حداقل یه درآمدی داشته باشم،ادامه می دم....

کاش یکی می تونست از اینکه "چطورمیشه هدفت رو بشناسی؟"
" چطور میشه در یک زمینه خاص به سمت حرفه ای شدن رفت؟"بگه...دقیق،شفاف و روشن!

حال این روزهای من اینطوریه،در جریان آبی در حال غرق شدنم و این جریان آب هست که داره منو اینور و اونور می بره..
عمیقا به کسی نیاز دارم که درست و حسابی راهنمایی م کنه و منو از این بلاتکلیفی نجات بده..

[zahra_ce87]

(۱۶ تیر ۱۳۹۳ ۰۱:۱۱ ب.ظ)مهنیا نوشته شده توسط:  

(15 تیر ۱۳۹۳ ۰۹:۳۸ ب.ظ)NTZ نوشته شده توسط:  واقعا

دقیقا چی واقعا؟

فک کنم منظورشون اون جمله که واقعا مهندس فارغ التحصیل بشیمه