(۲۹ دى ۱۳۹۱ ۰۹:۰۱ ب.ظ)shima_24 نوشته شده توسط: من که قهرم
اقا کلی سوال دارم خب چندتاشو نوشتم هیچ کی جواب نداد .
شما یکی از دلایلی که سوالاتون جواب نگرفته اینه که یه عکسه کوچولوی خیلی خیلی خوشجل گذاشتید واسه آواتارتون من که هر بار میبینمش به جای سوالاتون فقط به این کوچولو ماشالله می گم...
****
شوخی کردم دله بچه ها یکم باز شه!!!بابا دوستان همه این مشکلاتو دارن...یکمم بیایم از زندگی لذت ببریم!از تلاشمون!نه از نتایج!منم خراب کردم!
بخدا تلاش ارزش داره و لذتی که ازش می بریم نه این نتایج...نتیجه رو بسپرید به خدا...اگه به شما رتبه ۱ رو بدن با یه دنیا استرس و مصیبت های بعدش و هزارتا مشکل و دلشوره و اتفاقات ناخوشایندی که بعد شاید بیفته بهتره یا اینکه یه رتبه ۱۰۰و۲۰۰ یا حتی ۴۰۰ -۵۰۰ ولی با عشق،با امید،با لذت و مهمتر از همه با توکل بخدا...
بخدا حرفای ناگفته زیادی هستش که رتبه های برتر نگفتن و نمی گن.... چند تا رتبه برتر رو میشناسین که وقتی میشینین کنارشون حس می کنید کنار یه آدم واقعا خوشبخت و متعالی نشستید؟!(البته توهین نمی کنم به این عزیزان زحمت کش...هستند تعداد اندکی ولی اکثریتی که من دیدم این جوری نبوده...شما قضاوت کنید)
۳۰ سال بعد رو نگاه کنید!!!ببینید این رتبه یا دانشگاه هست که به من و شما خوشبختی میده یا نگرش و نگاه ما به زندگی؟!
دوستان عزیزم من شعار نمیدم،نصیحتم نمی کنم چون از همه شماها کوچکتر و حقیرترم...اینا حرفاییه که گهگاهی به خودم میزنم گفتم اینجا بگم شاید عزیزی از بین شماها یه اپسلیون این حرفا براش مفید باشه و یه کوچولو آرومش کنه...
آدما موفق و خوشبختی که من میشناسم خوشبختیشون رو از توی رتبه و دانشگاه و پول و... بدست نیاوردن...خوشبختی اونها در نگاهشونه.... حتی اگه اهداف بزرگ بزرگ دارید به بزرگای دنیا نگاه کنید انیشتین،نیوتون،ادیسون،ابن سینا و...چندتا از اینا رتبه برتر دانشگاه بودن؟!و از اون طرف چندتا از رتیه های برتر همین کشور خودمون آدما بزرگی شدن!؟چند درصدشون!؟
التماس دعا از همه شما عزیزان....اگه حرف بدی زدم و یا جسارتی شد ببخشـــــــــــید