(۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۷ ۰۵:۴۴ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: (10 اردیبهشت ۱۳۹۷ ۰۴:۵۵ ب.ظ)Paraande نوشته شده توسط: (10 اردیبهشت ۱۳۹۷ ۰۱:۵۱ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط: این پست که دیگه طوماری بود برای خودش. جوابش هم یه طومار دیگه است.
فقط در همین حد بگم که پیش داوری کردید.
خیلی قوانین و رفتارهای ضدزن و خشونت آمیز از خیابون بگیر تا کوچه و تاکسی و حتی خونه(مثل گذاشتن محدودیت های زیاد و کنترل) نسبت به زن ها و دخترا میشه( که شما به ذهنتون نمیرسه یا باور نمیکنین یا فکر میکنین تقصیر خود دختراس ولی جمعیت زیادی درگیرش هستن) دیگه درست نیست آدم نمک رو زخم بپاشه و به شوخی بگیره یا مشکلات رو دست کم بگیره.
من که چند تا پست بالاتر گفتم: تمام مشکلات جامعه از طرف پسراست.
سلام
حالا اینجور هم نیستش که همه ی کاسه کوزه ها رو سر پسرهای جامعه مون بشکنیم
من به شخصه تو خونواده ای بزرگ شدم که تو بچه های هم سن و نزدیک به سن من نود درصد پسر بودن
وقتی بعضی واقعیت ها رو با چشمای خودم میبینم واقعا بعضی وقت ها دلم برای پسرها میسوزه!
مشکل از عدم تربیت درست خونواده ها، جامعه و مدیریت حکومت هستش!
نمی خوام بحث سیاسی کنم
چند وقت پیش برای عید دیدنی خونه ی یکی از اقوام رفته بودیم
یکی از بچه هاشون یه پسر با سن حدود زیر سی سال فکر کنم و داشتن دکتراشون رو تموم می کردن
تو یکی از دانشگاههای دولتی خوب
بعد که مثل خیلی از جمع های دیگه بحث کار و شغل شد، پسره گفت من دیگه سربازی نمی رم
بیشتر از ده سال هست که از خونه و شهرم رفتم ، کارشناسی، ارشد و دکترا گرفتم اونم تو یکی از رشته های علوم پایه با این سختی!
شیمی فیزیک خوندن
می گفت الان جامعه هیچ جایی برای من نداره و من نمی دونم چیکار کنم!
حالا داشتن با برادر دیگش که تحصیلات دانشگاهی نداشت مغازه میزدن! حالا بماند چه مغازه ای..!
من واقعااا ناراحت شدم
و خیلی از جاها وقتی جوون ها و به خصوص پسرها رو میبینم بعد سال ها تلاش و امیدواری هیچ جای مناسب که هیچ کلا هیچ جایی براشون تو جامعه نیست غصه می خورم
خب پسر گناهش چیه؟
تازه سی سالگی اگه اگه با پارتی یه کار معمولی پیدا کنه چند سال باید تلاش کنه و پس انداز کنه که بتونه یه زندگی رو عهده دار بشه؟
من واقعا فقط می تونم بگم متاسفم
حالا بحثای دیگه هم که یه پسر در یه سنی نیاز به ازدواج داره بماند
خب کیه تو امروز جامعه ی ما حرف دل این جوون ها رو بفهمه؟
در مقابل هم دخترای جامعه هستن
این همه درس خوندن، این همه شب بیداری و تلاش ولی الان چی؟
ای کاش دانشگاهها رو فقط تو هر استان یدونه می ذاشتن ولی الان شرایط نبود
حالا دختره هم بگه میخوام شغل داشته باشم میگن دو روز دیگه ازدواج می کنی شوهرت هزینه ها رو میده
برو خونه داری ، شوهر داری و بچه داری یاد بگیر نه ریاضی و برنامه نویسی که فردا به دردی نمیخوره ازت!
یا میگن جای یه پسر رو میگیری
من می دونم پسرها نیازشون به شغل خب بیشتر هستش
اما همون دختر هم مثل اون پسر تلاش کرده
گذشته از تمام این بحثا و حرف دل جوون ها
تازه مسئولین از خواب غفلت بیدار میشن و روشن فکری هاشون گل میکنه که ما باید جوری روی مهارت نوجوون ها و جوون هامون کار کنیم که یه جوون ۱۸ ساله وقتی از دبیرستان فارغ التحصیل میشه باید بتونه تو جامعه یه کاری انجام بده و مشغول بشه
خب همین آای محترم و خیلی از دوست هاشون که الان مسئول این ممکلت هستن توی ۱۹-۲۰ سالگی ازدواج کردن!
اما چرا باید الان یه جوون سی ساله هم نتونه ازدواج کنه؟؟
من نمی دونم واقعا چند نسل دیگه باید قربانی بشن تا مسئولین، خونواده ها و همه مون یاد بگیریم درست زندگی کردن رو
یاد بگیریم بچه هامون رو مسئولیت پذیر بار بیاریم
یاد بگیریم همه چی درس و مدرسه و بعد گرفتن صرفا مدرک نیست
خیلی چیزها هست که خیلی هامون هنوز یاد نگرفتیم..!
با این حال یه درصد کمی هم هستن که واقعا تلاش فراوان داشتن و خب زیر سی سال میتونن عهده دار یه زندگی معمولی بشن
به قول یکی از استادامون میگفت برای آدم با عرضه همیشه کار هست!
اما گاهی واقعا همین خیلی خیلی سخت میشه
اما باید تلاش کرد و همچنان با امید ادامه داد
خیلی طولانی شد، ببخشید ولی حرف دل خیلی ها بود.
![[تصویر: biggrin.gif]](https://manesht.ir/forum/images/smilies/biggrin.gif)
![[تصویر: 454722_bullet-time.jpg]](https://img.manesht.ir/454722_bullet-time.jpg)
