انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[hp1361]

با عرض سلام و آرزوی قبولی طاعات و عبادات دوستان

فکر میکنم هدف این تاپیک مقایسه دو رشته تحصیلی بود و جز چند تا پست به این کار نپرداختند.

بابای من راننده است. انواع ماشین ها رو رونده! اولیش هم تراکتور بوده. چیزی که در اون زمان(زمان خودش) تنها شخصی بوده که در روستا گواهینامه اشت رو داشته!نیسان،پیکان،مینی بوس، تریلی ۱۸ چرخ، کامیون کمپرسی لیلاند(که بهش میگفتیم لیلا خانوم) و حتی غلتک!
سخت ترین دوره کاری بابام زمانی بود که با مینی بوس مسافرکشی میکرد. خوب یادمه بابام صبح زود با اشتیاق کامل می رفت و غروب میامد و مشخص بود چقدر سروکله زدن با مسافرها خسته اش میکنه. من هم بعضی روزها مخصوصا جمعه ها باهاش مرفتم. اون زمان کرایه اون مسیر مثلا شش تومن و پنج زار بود و مکافاتی بود پول خورد و باقی پول و این چیزا. خلاصه کلی دردسر داشت کارش.

چند سال بعد نیسان گرفت و جلوی یکی از آهن فروشی ها می ایستاد(البته با صاحب آهن فروشی هماهنگ بود) و آهن مشتریا رو جابجا میکرد.

خوب یادمه بارهای بار میگفت ای کاش از روز اول جلوی این آهن فروشی کار میکردم. دو تا سرویس بار میبرد و به اندازه صبح تا شب کار کردن با مینی بوس درآمد داشت! اما تفاوت کیفیت کار از زمین تا آسمون!

اینا رو گفتم از جهت بیان اهمیت انخاب درست شغل آینده. بابای من عاشق رانندگی بود اما رانندگی داریم تا رانندگی!

منم قبلا تجربی بودم اما از روی چشم و هم چشمی و البته تصور غلط که آینده شغلی رشته تجربی فقط پزشکیه و من از خون دیدن و یا لاشه یه بدن تصادفی دلم پاره میشه امدم ریاضی

ولی خودمونیم. آیا همه ما توان ۸ سال درس خوندن رو داریم! کاردانی که داشتم می خوندم هی میگفتم : ای بابا من واسه چی دارم درس میخونم! آخرش چی! چه درسای کشکی!
حالا فکر کن پزشکی میخونی: یه قورباغه جلوت میزارن که تشریحش کنی!انواع موجودات چندش آور رو آشنا میشی(مثلا کرم کدو:البته برای خنده گفتم). آیا جز کسی که عاشق این رشته باشه میتونه بسرعت این چیزا رو یاد بگیره؟!

اما توی آی تی خیلی تمیز میشینی چهارتا مدار بهم وصل میکنی، سی پی یو میسازی، کلی خلاقیت بخرج میدی!اما باز عم فاکتور علاقه حرف اول رو میزنه!وگرنه باید گفت چه کار خشک و بی جونی که همش مدار منطقی بخونی! یا چه میدونم الگوریتم بخونی

بنظر من هر رشته ای درس بخونی علاقه حرف اول رو میزنه. بعدش میشه انتخاب زیرمجموعه درست(مثال بابام رو بخاطر بیارید)

من دارم می رم کلاس CCNP. استادم میگه: اگه در حد یاد گرفتن بیای کلاس میشی یه تکنسین!حداکثر اندازه یه تکنسین حقوق میگیری. اما وقتی وقت بزاری و زیروبم رو یاد بگیری(که با جز علاقه و همت انجام نمیشه) اونوقت Expert میشی!
میشناسم کسانی رو که ماهی ۲۰ در میارن و نیز میشناسم کسانی که در حد تکنسین در حد ۲تا ۴ در میارن!

خلاصه اینکه تحقیق بعد تصمیم.

موفق باشیم

[Bahar_HS]

(۲۵ تیر ۱۳۹۳ ۰۶:۵۶ ب.ظ)explorer نوشته شده توسط:  

(25 تیر ۱۳۹۳ ۱۰:۳۲ ق.ظ)Bahar_HS نوشته شده توسط:  

دوست عزیز این کار به همین ساده گیها که شما فکر میکنید نیست.یعنی با کمک یکی دو نفر یا حتی بیشتر هم حل نمیشه.تا زمانی که تو مملکت سیستم وجود نداشته باشه و افرادش معنای سیستم رو درک نکنند ٬ وضع همینه.کار باید ریشه ای درست شه. نمونه بارزش هم آلمان هست ببینید دیگه چی بودن بعد از جنگ جهانی دوم ٬ حالا چی شدن.چین یه مثاله دیگه اینا جلوی چشمهای ما هستند و ما درس نمیگیریم.

Sent from my HUAWEI G700-U10 using Tapatalk

چی میشد اگر درس می گرفتیم!
می خوام از مطالعه سرگذشت کشورهای دیگه شروع کنم! اگر منبعی سراغ داشتید معرفی کنید،ممنون.

[shivap]

دوستای گلم سه هفته است من همسرمزشکم رو ندیدم ،اما خودش کارش رو دوست داره اماباید شبانه روز تلاش کنه.به خدا اون تلاش رو تو رشته کامپیوتر بکنید بهترین وضعیت رو خواهید داشت.باور کنید آواز دهل از دور خوش است.

[shishabori]

دقیقا دقیقا درست میگید

[mammad_asir]

(۲۲ تیر ۱۳۹۳ ۱۱:۳۱ ب.ظ)aria نوشته شده توسط:  رشته خودمو دوستش دارم ،عاشقشم، مثل زندگی تلخ وشیرینی هاشو دوست دارم باگ هاشو دوست دارم گاهی کلافه می شم ولی وقتی خروجی می گیرم انگار همه ی شادی های دنیا رو بهم دادن با هیچ رشته ای عوضش نمی کنم، همه چیز پول نیست ،زندگی باید کرد، پزشک بیکار زیاد داریم مهندس کامپیوتر بیکار هم زیاد داریم تو هرکدوم کاربلد باشی پول خوبی در می یاری ولی باید دید با چی حال می کنی با چی عشق می کنی خواهرم پزشکی می خونه اونم عاشق کارشه زمانی که تو بیمارستانه بهترین لحظاتش رو می گذرونه این هارو گفتم بدونی همه چیز پول نیست رضایت شغلی مهم ترین چیزه خیلی از هم کلاسی های خواهرم با اینکه پزشکی می خونند ادم های افسرده ای هستند بعضی هاشون از بوی الکل حالشون بهم می خوره وقتی وارد اتاق تشریح جسد می شن از حال می رن جرئت نمی کنند به اتاق زایمان برن و... تورشته ما هم الا ماشاءالله ادم کم حوصله هست ،الفبای کار رو یاد نگرفته انتظار داره چون مدرک داره باید الان پول به پاش بریزن ولی وقتی پای کار می یاد توی کوچیک ترین مسائل در جا می زنند پروژه ها راکد می مونند ادم می شناسم برای عیب یابی ساعتی میلیونی پول می گیره ادمی رو می شناسم فقط برای مشاور پروژه بودن میلیونی پول می گیره ،اگه این طرف نتونی پول در بیاری مطمئن باش اونوره اب هم نمی تونی دربیاری

اینقد حرف کلیشه ای و ساده نزنید
اینکه یه آدم اینطور شده یعنی سیستم ما خوبه!
همون قد که تو کشور داره واسه کارهای عملی ارزش داره کارهای تئوری هم باید ارزشمند باشه اینکه شما الان راحت با ویندوز کار میکنی وقتی یه کتاب سیستم عامل رو میبینی یه عالمه علم پشت این ویندوز خوابیده یا حتی هر چی دیگه
انتظار میره اون آقایی که در مورد الگوریتم های زمانبندی سیستم عامل کار میکنه مثل یه نفر باشه که به صورت عملی شبکه کردن با ویندوز رو کار کرده بعد وقتی میرن تو بازار کار شما به اون یارو میگید بیسوادی و هیچ چی از عمل نمیدونی و الکی درس خوندی! بعد به اون یکی میگی با اینکه درس نخوندی چقد از ونا بهتر بلدی
حداقل از آدم های تحصیل کرده انتظار بالاتری میره
پس این سیستم درست نیست واگه بخواییم واسه علم پول خرج کنیم باید برنامه ریزی خیلی بلند مدت کنیم مخصوصا تو کاامپیوتر...
اگه بخوایم کوتاه مدت فکر کنیم میشه مثل طرح سیستم عامل ملی که کلی بازار راه انداختن وخواستن یه ساله جمعش کنن آخرش هم شد فارسی کردن لینوکس!!!

[aria]

(۰۳ مرداد ۱۳۹۳ ۱۲:۱۲ ق.ظ)mammad_asir نوشته شده توسط:  

(22 تیر ۱۳۹۳ ۱۱:۳۱ ب.ظ)aria نوشته شده توسط:  رشته خودمو دوستش دارم ،عاشقشم، مثل زندگی تلخ وشیرینی هاشو دوست دارم باگ هاشو دوست دارم گاهی کلافه می شم ولی وقتی خروجی می گیرم انگار همه ی شادی های دنیا رو بهم دادن با هیچ رشته ای عوضش نمی کنم، همه چیز پول نیست ،زندگی باید کرد، پزشک بیکار زیاد داریم مهندس کامپیوتر بیکار هم زیاد داریم تو هرکدوم کاربلد باشی پول خوبی در می یاری ولی باید دید با چی حال می کنی با چی عشق می کنی خواهرم پزشکی می خونه اونم عاشق کارشه زمانی که تو بیمارستانه بهترین لحظاتش رو می گذرونه این هارو گفتم بدونی همه چیز پول نیست رضایت شغلی مهم ترین چیزه خیلی از هم کلاسی های خواهرم با اینکه پزشکی می خونند ادم های افسرده ای هستند بعضی هاشون از بوی الکل حالشون بهم می خوره وقتی وارد اتاق تشریح جسد می شن از حال می رن جرئت نمی کنند به اتاق زایمان برن و... تورشته ما هم الا ماشاءالله ادم کم حوصله هست ،الفبای کار رو یاد نگرفته انتظار داره چون مدرک داره باید الان پول به پاش بریزن ولی وقتی پای کار می یاد توی کوچیک ترین مسائل در جا می زنند پروژه ها راکد می مونند ادم می شناسم برای عیب یابی ساعتی میلیونی پول می گیره ادمی رو می شناسم فقط برای مشاور پروژه بودن میلیونی پول می گیره ،اگه این طرف نتونی پول در بیاری مطمئن باش اونوره اب هم نمی تونی دربیاری

اینقد حرف کلیشه ای و ساده نزنید
اینکه یه آدم اینطور شده یعنی سیستم ما خوبه!
همون قد که تو کشور داره واسه کارهای عملی ارزش داره کارهای تئوری هم باید ارزشمند باشه اینکه شما الان راحت با ویندوز کار میکنی وقتی یه کتاب سیستم عامل رو میبینی یه عالمه علم پشت این ویندوز خوابیده یا حتی هر چی دیگه
انتظار میره اون آقایی که در مورد الگوریتم های زمانبندی سیستم عامل کار میکنه مثل یه نفر باشه که به صورت عملی شبکه کردن با ویندوز رو کار کرده بعد وقتی میرن تو بازار کار شما به اون یارو میگید بیسوادی و هیچ چی از عمل نمیدونی و الکی درس خوندی! بعد به اون یکی میگی با اینکه درس نخوندی چقد از ونا بهتر بلدی
حداقل از آدم های تحصیل کرده انتظار بالاتری میره
پس این سیستم درست نیست واگه بخواییم واسه علم پول خرج کنیم باید برنامه ریزی خیلی بلند مدت کنیم مخصوصا تو کاامپیوتر...
اگه بخوایم کوتاه مدت فکر کنیم میشه مثل طرح سیستم عامل ملی که کلی بازار راه انداختن وخواستن یه ساله جمعش کنن آخرش هم شد فارسی کردن لینوکس!!!

بیشتر بحث من سره نگاه فرد به انتخاب شغل بود که دوستمون پرسیده بودن ،که تنها نگاه فرد ،فقط مالی نباشه ،گفتم رضایت شغلی یک امرمهمی تو زندگی ادم هاست این هم در نظر بگیرید شاید کسی که درامد کمتری داره اما رضایت شغلی داره زندگی بهتری می کنه
اصل حرف من اینها بود اما منظور شما از کلیشه چیه من کی گفتم کسی که کار علمی وتئوری می کنه ارزش کارش از عملی کارکردن کمتره ،ولی کارتئوری کردن یعنی یک استاد در دانشگاه ویک محقق در ازمایشگاه پس اگه شما تنها این راه رو انتخاب کردید همین قدر هم درامد خواهید داشت یادمه استادم می گفت اگه راه علم رو انتخاب می کنی باید عاشقش باشی چون درجوانی پولدار نمی شی پس اگه تنها دنبال پولی دنبالش نرو ،بقول دوستمون استاد دانشگاه شریف درامدش ماهی ۳ میلیونه این رنج درامد برای استاد های کشور های دیگه هم نسبت به مخارجشون همینه یعنی در جوانی پولدار نمی شین، ولی خوب عملی کارکردن یعنی بیزینس یعنی همون سیستم عامل ویندوزی که جناب عالی فرمودی ،ماکروسافت پول دراورده یا دکسترا ؟ اما خوب در کشور خودمون همون استادی که دوستمون گفتا ۳میلیون درامد داره،همین اقا، حتما تمام هنرش اینه که درس بده خیلی از اساتید ما هستند اگه بشون بگی درس نده از گشنگی می میرن چون کاری به جز اون بلد نیستن
اما درمورد کار عملی دوست عزیز شما در همون امیر کبیر امنیت می خونید نمی دونم ترم چند هستید قطعا امنیت پایگاه داده می خونید برید ببینید چی استادتون بهت می گه غیر از ۴تا تئوری چیزه دیگه ای مگه هست حالا شما به عنوان یک فارغ تحصیل می خوای بری کار کنی مگه می شه بگی من پایگاه داده امن رو بلدم ولی وقتی بهت می گن بیا پایگاه داده فلان سیستم امنیتی رو برای ما طراحی کن ولی نتونی یا فقط 'گوش ت تو کلاس شنیده باشه sql injection ولی ازت بخوان امن کوئری بزنی ولی نتونی وخیلی از این دست مسائل بعد بهت بگن خوش اومدی عزیزم ،ناراحت بشی بگی تو ایران به کاره تئوری اهمیت نمی دن خب تو جایی رفتی که ازت کارعلمی می خوان در کنارعمل
اگه واقعا کارتئوری می خوای انجام بدی جات تو دانشگاست اگه نه می خوای خوب پول در بیاری باید علم وعمل رو باهم داشته باشی
وسلام این اون کلیشه ای که فارغ التحصیل های ما تو ذهنشون می پرورانند که ۴تا درس اگه در دانشگاه پاس کردن الان متخصص اون حوزه هستن ولی زهی خیال باطل این پنبه رو از گوشتون در بیارید به خدا تو این مملکت ۵تا فقط ۵تا طراح درست حسابی پایگاه داده نداریم طراح نرم افزار نداریم خوب بخش عمده اینها مربوط به تئوریه تا کی می خواید فکر کنید با گذروندن درس های دانشگاه الان باید پول به پاتون بریزن چه اینور چه اون ور همینه، من اونچه که دیدم وشنیدم گفتم شما دوستان خود دانید

[neda_Network]

چه بحث جالبی اینجا بوده و من ندید و بعضی ها چقد احساساتی بر خورد کردن خداکنه انقد تلاش میکنیم تهش نون پنیر داشته باشیم بخوریم گشنگی بکشی عاشقی یادت میره بر میگشتم به عقب عمرا آیتی را انتخاب نمیکردم دوستم با دیپلم رفت دنبال خیاطی من دنبال عشقم!!!درس اون الان تولیدی داره و ماهی ۱۰ میلیون در امد و من هنوز دستم تو جیب بابامه و شرمنده و شنیدن لفظ اینهمه درس خوندی هنوز بیکاری!!!درسا برا تفریح میخونیم تا از بیکاری و بی پولی دق نکنیم همین و بس!

[morteza]

با اینکه این تاپیک تاریخش قدیمیه اما حیفم اومد حرفمو نزنم.

مطالبو که خوندم پر بود از دو طرف طیف آدمهایی که یا به شدت زده شدن از این رشته به خاطر همه بدبختی هایی که مهندسی داره تو این مملکت تحمل میکنه و عده ای آن طرف که خیلی مثبت بودن تا حدی که به شعارزدگی رسیدن و در بعضی مواقع جرات پیدا کردن بگن پول چرک کف دسته! به نظرم اونایی که میگن ما عاشق این رشته ایم و واسه پولش نیست که اومدیم دنبالش چند تا حالت بیشتر ندارن یا چون راه برگشتی برای کنکور دوباره نمیبینن خودشونو میخان به هر طریقی قانع کنن یا اینکه دغدغه چرخاندن زندگی ندارن و یا هم اینکه مونث میباشند! در هر صورت این بحث عشق و عاشقی کشک هست دوستان! حرف اول رو پول میزنه و از من و شمایی که مثلا مهندس هستیم بعیده تا الان به این نکته پی نبرده باشیم! من خودم از هر بچه دبیرستانی که ازم در مورد انتخاب رشته راهنمایی خواسته بی شک به سمت تجربی هدایتش کردم. در کل الگوریتم کار اینه:

آیا میخای در آینده مهاجرت کنی؟ برو مهندسی
آیا میخای در ایران بمونی؟ برو تجربی
آیا مهندسی هستی که از درآمدت ناراضی می باشی؟ اگر توانشو داری کنکور دوباره بده
اگر توانشو نداشتم چی؟ بشین بگو ما عاشق رشته مون هستیم واسه پول نیومدیم که!!

[morteza]

(۱۶ مرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۳۷ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  تازه یکم خودمون جمع و جور می کنیم یهو میایم تو مانشت می بینیم ناامیدی و شکست عشقی موج میزنه
حرفای امیدوار کننده بزنید لطفا بیاید حرفای خوب بزنید

ینی خودمونو گول بزنیم؟ واقعیت اینه درآمد یک مهندس تاپ آی تی تو این مملکت برابر با درآمد کف یک پزشک هست

[khayyam]

(۱۶ مرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۴۴ ب.ظ)morteza نوشته شده توسط:  

(16 مرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۳۷ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  تازه یکم خودمون جمع و جور می کنیم یهو میایم تو مانشت می بینیم ناامیدی و شکست عشقی موج میزنه
حرفای امیدوار کننده بزنید لطفا بیاید حرفای خوب بزنید

ینی خودمونو گول بزنیم؟ واقعیت اینه درآمد یک مهندس تاپ آی تی تو این مملکت برابر با درآمد کف یک پزشک هست

چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است ! خوب دوستان عزیز واقعیت این است که واقعا کار نیست و تنها کاری که می تونی انجام بدی اینه که مدرک نازنینتو بزاری تو طاقچه خونه ( یا جدیدا تو کمد ! ) برای اونایی هم که می گن برای مهندس کامپیوتر کار هست حرفی ندارم یا اونا پارتی داشتن رفتن سرکار یا اینکه از بچگی تو کلان شهری مثل تهران بزرگ شدن تو شهرستان اگر متخصص کامپیوتر هم باشی باز کار نیست نهایتش باید یه مغازه بزنی ( اگه پول اجاره داشته باشی ) و بشینی ویندوز عوض کنی ...

[morteza]

(۱۶ مرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۵۴ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  منظورم این هست که حالا که اومدیم این رشته نمیشه که برگردیم بریم رشته ی تجربی بخونیم. میشه الان همه ی مردم ایران برن رشته ی تجربی بخونن یا همه کشورو ترک کنند؟
منظورم اینکه حالا چیکار کنیم؟ حالا که اومدیم و هستیم. حداقل یکم حرفای امیدوار کننده بزنیم. در غیر این صورت بریم خودکشی دست جمعی. نظرتون چیه؟

حالا که اومدیم یا میتونیم تلاش کنیم تا مهندس تاپ بشیم بلکه به درآمد کف پزشکان رسیدیم که البته بسی رنج باید بخوریم و یا اینکه اگر با بررسی یک سری عوامل شرایطو مناسب دیدیم کنکور دوباره بدیم و راه سوم هم همون خودکشی دسته جمعی هست که باعث میشه متخصص کامپیوتر به شدت کمیاب بشه بلکه یه چن نفری که موندن زندگی خوبی داشته باشن

[khayyam]

(۱۶ مرداد ۱۳۹۴ ۰۵:۱۴ ب.ظ)morteza نوشته شده توسط:  

(16 مرداد ۱۳۹۴ ۰۴:۵۴ ب.ظ)Aurora نوشته شده توسط:  منظورم این هست که حالا که اومدیم این رشته نمیشه که برگردیم بریم رشته ی تجربی بخونیم. میشه الان همه ی مردم ایران برن رشته ی تجربی بخونن یا همه کشورو ترک کنند؟
منظورم اینکه حالا چیکار کنیم؟ حالا که اومدیم و هستیم. حداقل یکم حرفای امیدوار کننده بزنیم. در غیر این صورت بریم خودکشی دست جمعی. نظرتون چیه؟

حالا که اومدیم یا میتونیم تلاش کنیم تا مهندس تاپ بشیم بلکه به درآمد کف پزشکان رسیدیم که البته بسی رنج باید بخوریم و یا اینکه اگر با بررسی یک سری عوامل شرایطو مناسب دیدیم کنکور دوباره بدیم و راه سوم هم همون خودکشی دسته جمعی هست که باعث میشه متخصص کامپیوتر به شدت کمیاب بشه بلکه یه چن نفری که موندن زندگی خوبی داشته باشن

خود کشی

[golsa20]

از روزی که اومدم رشته کامپیوتر دچار سردرگمی عجیبی شدم ترمه ۵ بود که میخواستم انصراف بدم و برای پزشکی بخونم ولی ترسیدم کاش همون موقع دلم زده بودم به دریا....هر چی بیشتر زمان میگذره بازگشت به عقب سختتر میشه...هر چی بیشتر کلاس میرم هر چی بیشتر دوره میبینم دست کشیدن از این رشته واسم سخت تر میشه، مخصوصا وقتی میبینم کسایی رو که هیچ کلاسی نرفتن و بدون هیچ تخصصی سر بهترین کارا هستن.
ولی به قول دوستمون زدن این حرفا هم که فایده ای نداره باید به هم امید بدیم.....

[khayyam]

(۱۶ مرداد ۱۳۹۴ ۰۶:۳۶ ب.ظ)golsa20 نوشته شده توسط:  از روزی که اومدم رشته کامپیوتر دچار سردرگمی عجیبی شدم ترمه ۵ بود که میخواستم انصراف بدم و برای پزشکی بخونم ولی ترسیدم کاش همون موقع دلم زده بودم به دریا....هر چی بیشتر زمان میگذره بازگشت به عقب سختتر میشه...هر چی بیشتر کلاس میرم هر چی بیشتر دوره میبینم دست کشیدن از این رشته واسم سخت تر میشه، مخصوصا وقتی میبینم کسایی رو که هیچ کلاسی نرفتن و بدون هیچ تخصصی سر بهترین کارا هستن.
ولی به قول دوستمون زدن این حرفا هم که فایده ای نداره باید به هم امید بدیم.....

من اول رفته بودم رشته ی تجربی ولی بعدش همون سال چه اتفاقی افتاد که اون سال و درس نخوندم سال بعدش هم از اینکه دوستام مسخرم نکنن رفتم هنرستان که کسی رو نبینم تو هنرستان ما هم دو تا رشته بیشتر نبود برق و کامپیوتر که همین جوری از برق ترسیدم و رفتن کامپیوتر و اینجوری خودمو توجیح کردم که تو بانک ها همش کامپیوتره منم می رم می شینم پشت سیستم فانتزی ما رو اون موقع داشته باش الان دارم به اون سالی که تجربی بودم و بعدش درس نخوندم نگاه می کنم دقیقا از سرم دود میاد بیرون ولی به قول دوستمون همه ی اینا گذشته و زمان به عقب برنمی گرده بهتره تو همین رشته ادامه بدیم ... چه آینده ای داشته باشه چه نداشته باشه !

[ziba_090]

کاش زودتر با مانشت آشنا میشدم و این حرفا رو میخوندم، شاید الان تو یه مسیر بهتری می بودم!
حقیقتش من واسه دیپلم همینطوری یه رشته به اسم برنامه نویسی کامپیوتر رو انتخاب کردم، و بدون اینکه علاقه ملاقه مدنظرم باشه همینطوری ادامش دادم؛ هنوزم که هنوزه نفهمیدم که چرا این رشته رو انتخاب کردم

---

کاش زودتر با مانشت آشنا میشدم و این حرفا رو میخوندم، شاید الان تو یه مسیر بهتری می بودم!
حقیقتش من واسه دیپلم همینطوری یه رشته به اسم برنامه نویسی کامپیوتر رو انتخاب کردم، و بدون اینکه علاقه ملاقه مدنظرم باشه همینطوری ادامش دادم؛ هنوزم که هنوزه نفهمیدم که چرا این رشته رو انتخاب کردم