با سلام،
اتفاقا این سوال من هم هست،
....دوست داشتم کنکور سراسری دانشگاه روزانه قبول شم؛ تصورم این بود که با قبولی در یک دانشگاه خوب نه تنها آینده م بلکه حتی کمبودهام رو هم می تونم جبران کنم....ولی خب نشد،دوباره کنکور شرکت کردم،دوباره،..
سر از پیام نور درآوردم!با سختی، نه! با بدبختی درس خوندم،دنبال یادگرفتن بودم سر این قضیه هم خیلی اذیت شدم؛ یه جایی باشی بخوای با هزار امید به دنبال یادگرفتن و ساختن آینده ت باشی ولی بقیه اینطوری نیستند؛خودم شروع کردم به یادگیری زبان برنامه نویسی؛رفتنم به شرکت خصوصی و برنامه نویس شدنم هم موفقیت آمیز نبود؛چون اونجا دنبال منافع خودشون بودن و کار خوب ارزشی نداشت..
فارغ التحصیل شدم؛با اینکه عاشق درس خوندن بودم ولی تو این ۴/۵ سال بلایی به سرم آورده بودن که از هر چی درس خوندن بود پشیمون شده بودم..
تا اینکه اتفاقی گذرم به گروه ارشد نرم افزار دانشگاه تهران افتاد؛ وای خدای من!همه چیز به نظرم عالی بود! استادا!دانشجوها!پروژه ها!...
من هوایی شدم که ادامه تحصیل بدم و زندگی م رو تغییر بدم،زندگی م رو بکنم همون تصویر رویایی م که همیشه برای خودم متصور بودم،....تلاش و تلاش و تلاش... سال اول رتبه م شد۹۷۰ در گرایش هوش!
عالی بود برای من حیف که قبولی توش نبود...
از اون سال(حدود ۴-۵ سال میشه) کنکور می دم ولی رتبه م از ۱۵۰۰ بهتر نمیشه که نمیشه...
دیگه خسته شده بودم...رفتم کنکور ارشدفراگیرپیام نور ثبت نام کردم....
تا اینکه آقای عباسیان مطلب"چگونه رتبه اول ارشد شویم؟" رو گذاشتن روی سایت،دوباره بهم ریختم ....
دارم فکر می کنم ولی عقلم به جایی قد نمی ده!یه مدت هم تو فکر ادامه تحصیل در خارج از رفتن بودم؛
اگر دختر نبودم شاید حتما رفته بودم؛خانواده م هیج جوره راضی نمی شن برای ادامه تحصیل برم خارج...
اگر یادداشت من رو تا اینجا خوندید از شما تشکر می کنم،ببخشید که طولانی شد..
می دونم که باید با خودم به نتیجه برسم، دلم می خواد یکی بیاد دقیق و واضح و روشن!
بگه چکار کنم؟
ولی چنین کسی وجود نداره چون خودم باید این کار رو انجام بدم....نمی دونم چکار باید بکنم؟
شاید با همفکری بتونیم به یه جایی برسیم.....ان شاالله....
