یَره گَه کار مُو و تو دِره بالا می گیره ………………… …. ذِرَه ذِرَه دره داره عِشقت تو دِلُم جا میگیره
روز اَوَل به خُودُم گُفتم اِیَم مِثل بَقی …………………. حالا کَم کَم می بینُم کار دِره بالا می گیره
چن شبه واز مودوزُم چشمامه تا صُبحِه به چُخت...........؛یا به یک سَم بی خودی مات مِمَنه ُرا می گیره
چن شبه واز مِث چل سال پیش از ای مُرغ دِلُم……… تو زمستون بَهَنه سبزه و صَحرا می گیره
تا سحر جُل مِزنُم خواب به سُراغُم نِمیه ………………. هی دِلم مِثل بچه بَهنه ی بیجا می گیره
مُوگومِش هَر چی که مَرگت چیه ؟ کوفتی نِمِگه……………. عوضش نِق مِزنهُ ذِکر خدایا می گیره
پیری و معرکه گیری که مِگَن حال مویهِ………………. دِرَه کم کم ای کتاب صفحه پینجاه می گیره
هرکی عاشق مِشه پنهون مُکُنه مثل او یه……………….. که سوار شُترُ و پوشتِشه دولا می گیره
کُتا کِردَن دامَنار تا بیخ رون مشتی عماد……………… دیگه مجنون توی خواب دامَن لیلا می گیره
عماد خراسانی(پیری و معرکه گیری)
گوش کنید با صدای استاد شجریان.
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.