انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[Milestone]

(۲۴ آذر ۱۳۹۸ ۰۸:۲۹ ب.ظ)MarkLand نوشته شده توسط:  درسا اکثرا غیر کاربردین استادا خودشون تو یه نمونه کار عملی موندن چه بسا که اگه غیر از این بود معلم نمیشدن به قولا کسی که کار رو بلده می ره انجامش میده کسی هم که بلد نیست اموزشش میده!

مرسی از گفتن دیگاه؛ از نظر من ماهیت اکثر دروس (از دبستان تا دانشگاه) غیرکاربردی نیست، بلکه اون چیزی که باعث چنین نگاهی می‌شه، اولا نحوه ارائه بد یا عدم تعریف پروژه‌های مناسب از سوی مدرس و دوما ناآگاهی و سردرگمی خود دانشجو هست که هنوز تعریف دقیقی از جایگاه تئوری و عمل رو برای خودش متصور نیست. سرفصل‌هایی که یک دانشجو از کارشناسی تا دکتری مهندسی کامپیوتر می‌خونه که از فضا نیومده، همین اساتید کامپیوتر دانشگاه‌های بزرگ تو جلسات شورای برنامه‌ریزی تحصیلی و از طریق سیلابس دانشگاه‌های معتبر خارجی اونارو گردآوری می‌کنند که اتفاقا از این حیث به نظرم نسبتا خوب هم عمل می‌شه و جز درس‌های کلاسیک که تو همه جای دنیا همواره ثابت هستن (ساختمان، الگوریتم، سیستم‌عامل و ...)، به‌روزآوری خوبی هم وجود داره تو دروس (البته غالبا تو دانشگاه‌هایی که گروهشون حرفی برای گفتن داره) اما مهم‌ترین نکته شیوه ارائه درس و پیگیری دانشجو هست.

خیلی از افراد به اشتباه تصور می‌کنن که دانشجو یعنی فردی که تموم سرش تو تئوریه و اگه همین الان بره بیرون هیچ کاری از دستش برنمیاد. زمانی‌که شک ندارم خیلی از برنامه‌نویس‌ها و شرکت‌هامون حتی اسم Docker رو هم نشنیده بودن، یادم میاد که فقط پروژه درس Cloud Computing یه دانشگاهی، اجرای یک پروژه درست و حسابی در زمینه مجازی‌سازی در سطح سیستم‌عامل بود. این موضوع رو بسط می‌دم به خیلی از دروس دیگه (داده‌کاوی، یادگیری ماشین، سیستم‌های توزیع‌شده و ...) که از دل هر کدومش یه پروژه عالی بیرون میاد و کاری که همین الان خیلی از دانشجوها دارن تو آزمایشگاه‌های دانشگاه‌های معتبر انجام می‌دن و اصلا تردیدی وجود نداره که هم از دیدگاه تئوری و هم عملی از میانگین سطح فعلی نیروی کار شرکت‌ها بالاتر هستند.

کار علمی - پژوهشی خیلی سخت‌تر از کار کاربردی بی‌پشتوانه یا پشتوانه ناقص علمی هست، خیلی خیلی سخت‌تر، هم از بعد پیچیدگی و هم از بعد تاثیرگذاری. مهم‌ترین نقطه اجرای درست یک کار اجرایی، نیازمندی به دانش هست که از طریق آموزش و تئوری به دست میاد نه تجربه حاصل از سعی و خطا (اینا مکمل هستن نه جایگزین). به نظر من امکان نداره، تاکید می‌کنم امکان نداره کسی به تئوری مسلط باشه ولی توان‌مندی اجرایی نداشته باشه، کسی که با دانش تئوری نتونه کار اجرایی انجام بده، مشکل از ضعف تئوری فرده نه ضعف عملی، پس نگیم که این همه تئوریسین و فارغ‌التحصیل دانشگاه داریم، پس چیکار کردیم؟ بپرسیم چند تا دانش‌آموخته و تئوریسین واقعی داریم و معیار سنجش رو روی اونا قرار بدیم نه کل جمعیت دانش‌آموخته. اگه کسی بیاد بگه من تو مدرسه و دانشگاه چیزی یاد نگرفتم و هرچیزی که دارم و یاد گرفتم به واسطه حضورم تو شرکت‌ها بوده، مطمئنا نه دانش‌آموز خوبی بوده و نه دانشجوی خوبی، هیچ تردیدی ندارم.

(۲۴ آذر ۱۳۹۸ ۰۸:۲۹ ب.ظ)MarkLand نوشته شده توسط:  رشته مهندسی یعنی کار عملی هزاران مقاله به پشیزی نمی ارزه اگه تو عمل پیاده نشه

فارغ از اینکه خیلی از افراد شاخص‌هایی مثل Citation و H-Index و ... رو پله‌ای کردن واسه دست‌یابی به جایگاهی که شایسته اون نیستن و تبدیل شدن به ماشین تولید مقاله‌های بی‌کیفیت، دلیل اینکه خیلی از این مقالات به کار نمیاد، عدم کارایی خود مقاله نیست، فراهم نبودن بستر اجرایی اون هست، همین مقاله‌ای که اینجا بی‌ارزش هست، جای دیگه‌ای باارزش و منشاء تغییرات عمده هست. این موضوع حتی تو شاخه‌های علوم انسانی که انتظار داریم حداقل دستی توش داشته باشیم هم وجود داره چه برسه به شاخه‌های مهندسی؛ دکتر زیباکلام یه جا می‌گفت من ۳۰ ساله تو این دانشگاه تهرانم، یک بار نشد کسی در این اتاق رو بزنه و بپرسه «راه‌حل» علمی این مشکل چیه؟ دلیلش هم اینه که اصلا نیازی به پرسش نیست، چون افراد خودشون جواب همه سوالات رو می‌دونند.

[soltanMohammad]

پسرم خوب چرا تنها زندگی میکنی؟ نهایت آخرش اینه که برو پانسیون. هرچند قطعا گزینه های بهتری هم داری

(۲۴ آذر ۱۳۹۸ ۰۹:۳۹ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط:  

(24 آذر ۱۳۹۸ ۰۷:۵۵ ب.ظ)The BesT نوشته شده توسط:  

(24 آذر ۱۳۹۸ ۰۷:۳۳ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط:  من خیلی کله پاچه می خوردم پارسال یه پاچه ۸هزار بود بعد شد ۱۰ بعد شد ۱۲ الان شده ۱۵ دیگه نمی صرفه قبلا هفته ای سه الی ۴ بار می رفتم الان هفته ای یه بار می رم حیف گرون شد خیلی خوشمزه هست بناگوشت و پاچه

با نت برگ بخرید ارزونتر براتون در میاد.
البته نمیدونم همون کیفیت غذا را داره وقتی برگه نت برگ را به رستوران نشون میدید؟
من برای یه آرایشگاه یکبار سوال کردم. گفت با برگه نت برگ کیفیت کمتر کار میکنیم. نمیدونم رستورانها چطوره؟

برای همه چی که نت برگ نیست
من قبلا از نت برگ استفاده می کردم برای غذا ولی نت برگ یه مشکلی داره اینکه اون رستورانی که داره تخفیف می ده نزدیک خونت که نیست باید فقط برای رسیدن به اون رستوران یک ساعت مسیر بری تا برسی به اون رستوران مثلا رستوران ایوان برج میلاد تخفیف نت برگ داره من نمی تونم که برای یه غذا این همه راه برم بعدشم صحبت ما سر کله پاچه بود و من فکر نمی کنم تخفیف پاچه تو نت برگ گذاشته باشن

تنهایی زندگی کردن هم سخته ها الان ماکارانی گذاشتم دم بکشه می ترسم برم بیرون بیام ببینم زیرش خاموش شده یا کلا غذا سوخته یا شاید خونه آتیش بگیره الحق که می گن کار خونه باید با زن باشه اعتراف می کنم یه نفر نمی تونه به تمام کارها برسه اگرم برسه نصف و نیمه می رسه !

[marvelous]

منو ببخشید در نزده وارد میشم، یا پابرنه میپرم وسط. دارم استفاده میکنم از حرفهاتون.
این مشکل در دانشگاههای هنری هم به همین شکله. سیستم آموزش میاد یه مشت بیسواد رو از رشته های دیگه وارد رشته ی هنر میکنه در دوره ی کارشناسی و تک و توک پیش میاد توشون کسی کار کرده و عشق به کار باشه. تازه معلومات بدون عملی که میدن به دانشجو همه پر از مشکل. ترجمه ها از منابع خارجی ناکارامد و باز میتونم بگم تک و توکی کتاب درست درمون پیدا میشه. حالا باز در زمینه ی رشته های فنی مهندسی خصوصا مهندسی کامپیوتر یه مقدار مقاله ی درست نوشته و خونده میشه و میتونم بگم جو دانشکده های فنی خیلی بهتر از دانشکده های هنری هست. من تجربه ی این حس رو در دانشکده ی هنرهای زیبا داشتم وقتی که معماری رو که من یه مهندسی صرف میدونم که حالا یه کوچولو هم به دید هنری آغشته میشه رو میدیدم در کنار بچه های خودمون. اونا برنامه های عملی بیشتری داشتن و در عین حال فعالتر بودن و همیشه بیشتر نشریه ی دانشگاه رو هم مقالات اونا و یکی دو تا هم از دپارتمان هنر تشکیل میداد. فکر کن چه دانشگاهیه که به هر کسی که نشریه ی دانشکده رو میخرید تشویقی میدادن فقط برای اینکه بخونه مقالات رو ... یعنی اینقدر وضع پژوهش خرابه. دیگه وای برسه به عملی. کلی غلط غولوط شفاهی درس میدن بعد تو نمیدونی کدومو کجا به دردت میخوره.
مثلا من سالها فکر کردم که منظور از کاتارسیس ارسطو که به تذهیب نفس در اثر رحم و شفقت ترجمه شده توسط یکی از مترجمین بزرگ کشورمون یعنی چی تو تئاتر و الان متوجه شدم بعد از بیست و خرده ای فعالیت تو این حیطه که بهتر بود برای این واژه تحول درونی استفاده میشد. من چه به دردم میخوره تذهیب نفس! بعد سر امتحان هم جوری سوال میدن که باید بری حفظ کنی تا جواب بدی و نمره بگیری.
به جرات میتونم بگم از فقط بعضی اساتید من واقعا درس گرفتم از جمله محمد چرمشیر، قطب الدین صادقی، محمود صباحی، پیام فروتن و حسن فتحی که درس کارگردانی داد واقعا.
باز کار شما فنی مهندسی ها رو توقیف نمیکنن و میتونین پروژه کار کنین و مقاله بدین برای پروژه هاتون. ادبی هنری ها هم میتونن مقاله بدن و کارای تحقیقاتی انجام بدن. ولی خب در نهایت نتیجه میشه مری پاپینز

[MarkLand]

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۳۱ ب.ظ)Milestone نوشته شده توسط:  مرسی از گفتن دیگاه؛ از نظر من ماهیت اکثر دروس (از دبستان تا دانشگاه) غیرکاربردی نیست، بلکه اون چیزی که باعث چنین نگاهی می‌شه، اولا نحوه ارائه بد یا عدم تعریف پروژه‌های مناسب از سوی مدرس و دوما ناآگاهی و سردرگمی خود دانشجو هست که هنوز تعریف دقیقی از جایگاه تئوری و عمل رو برای خودش متصور نیست. سرفصل‌هایی که یک دانشجو از کارشناسی تا دکتری مهندسی کامپیوتر می‌خونه که از فضا نیومده، همین اساتید کامپیوتر دانشگاه‌های بزرگ تو جلسات شورای برنامه‌ریزی تحصیلی و از طریق سیلابس دانشگاه‌های معتبر خارجی اونارو گردآوری می‌کنند که اتفاقا از این حیث به نظرم نسبتا خوب هم عمل می‌شه و جز درس‌های کلاسیک که تو همه جای دنیا همواره ثابت هستن (ساختمان، الگوریتم، سیستم‌عامل و ...)، به‌روزآوری خوبی هم وجود داره تو دروس (البته غالبا تو دانشگاه‌هایی که گروهشون حرفی برای گفتن داره) اما مهم‌ترین نکته شیوه ارائه درس و پیگیری دانشجو هست.

کار علمی - پژوهشی خیلی سخت‌تر از کار کاربردی بی‌پشتوانه یا پشتوانه ناقص علمی هست، خیلی خیلی سخت‌تر. مهم‌ترین نقطه اجرای درست یک کار اجرایی، نیازمندی به دانش هست که از طریق آموزش و تئوری به دست میاد نه تجربه حاصل از سعی و خطا (اینا مکمل دانش هستن نه جایگزین دانش). به نظر من امکان نداره، تاکید می‌کنم امکان نداره کسی به تئوری مسلط باشه ولی توان‌مندی اجرایی نداشته باشه، کسی که با دانش تئوری نتونه کار اجرایی انجام بده، مشکل از ضعف تئوری فرده نه ضعف عملی، پس نگیم که این همه تئوریسین و فارغ‌التحصیل دانشگاه داریم، پس چیکار کردیم؟ بپرسین چند تا دانش‌آموخته و تئوریسین واقعی داریم و معیار سنجش رو روی اونا قرار بدیم مه کل جمعیت دانش‌آموخته. اگه کسی بیاد بگه من تو مدرسه و دانشگاه چیزی یاد نگرفتم و هرچیزی که دارم و یاد گرفتم به واسطه حضورم تو شرکت‌ها بوده، مطمئنا نه دانش‌آموز خوبی بوده و نه دانشجوی خوبی و احتمالا تو جای خوبی هم درس نخونده.

خواهش می کنم، نکته مهم این که فرق بذاریم بین رشته های مهندسی و رشته های علوم انسانی و سیلابس دروسی که از لیسانس تا مقاطع بالاتر به قولا از روی دست اونا هم کپی شده لزوما چیز خوبی نیست هر کاری که اونا توی دانشگاهشون می کنن به این معنی نیست که به در ما هم میخوره من یادمه همیشه اسم ازمایشگاه بل و ای تی اند تی تو کتابای رشته کامپیوتر و برنامه نویسی بود و اسمی مثلا از ام ای تی خیلی کمتر حداقل من یادم نمیاد اما این دوتا رو خوب یادمه
بعدم شما ببین یه نفر با این همه درس بمبارون میشه خوب کدومش رو متخصص بشه؟ هیچکدوم! بعد که تموم کرد تازه باید بره دنبال یادگیری از اول اول! خوب چه کاریه ۴ سال و ۲ سال البته من روی صحبتم با کسایی که میخوان مهندس باشن نه معلم معلم بخوای بشی راحته کارت از فردای فارغ التحصیلی هم می تونی بری ساختمان داده و مدار و.. درس بدی و نیازی نیست ببینی تکنولوژی قدیم چیه جدید چیه چی شده تو دنیا! راحت می ری سر کلاس کسایی که هر از بر تو این درس بلد نیستن و هر چی دلت خواست غلط درست سر هم میکنی تا طرف بخواد بفهمه که درست یادگرفته یا چوب بیسوادی معلم رو خورده زمان زیادی رد شده..
پس کار کسی که میخواد بره تو صنعت خیلی سخته هم باید پشتوانه علمی داشته باشه هم تخصص پیاده سازی اون رو خوب حالا چه کار کنیم؟ چه کنیم که این ادم این بلا سرش نیاد؟ اول سیلابس درسا واقعا به درد نخورن این همه درس های مختلف که چی؟ من نرم افزاری مدار منطقی و معماری بخونم که چی؟ من میخوام متخصص دیتابیس بشم یا برنامه نویس وب بشم برم تو امنیت وب یا امنیت سیستم کار کنم خوب از همون اول دنبال همین درسا برم نیازی نیست این همه درسای مختلف و از هر دری سخنی رو بخونم و بعدشم پیش کی بخونم؟ یه ادمی که جز معلمی چاره ای نمونده بوده براش و نه اون چنان سواد درس دادنش رو داره و نه انگیزه خوب این میشه فیلتر تو پذیرش اون معلمه استاده باید ملاک پروژه در صنعت تعریف شه نه چندتا مقاله ابکی اصن ابکی هم نه خیلی خفن! دسش درد نکنه خوب نوشته ولی اون نوشته چه کمکی به من دانشجو میکنه؟ ایا واقعا اونقد واسم وقت میذاره که منم یاد بگیرم؟ یا تو فکر چاپ کاغذه؟ ولی اگه این ادم دستش تو کار باشه سریع برات فیلدت رو تعریف میکنه و تو هم تئوری و عملی دست به کار میشی
تا کی بگیم موتور بنز اینجوره اونجوره اصن تئوری ما بهترین تئوری اما تا عملی نباشه فایده نداره همونجور که کار عملی بدون علم هم فایده نداره هر دو با هم

[Behnam‌]

نخواستیم بابا

[khayyam]

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۴۹ ب.ظ)soltanMohammad نوشته شده توسط:  پسرم خوب چرا تنها زندگی میکنی؟ نهایت آخرش اینه که برو پانسیون. هرچند قطعا گزینه های بهتری هم داری

پسرم ! ، الان نفهمیدم پانسیون بهتر از خونه گرفتن تنهایی هست !!! ؟

[MarkLand]

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۴:۱۳ ب.ظ)Behnam‌ نوشته شده توسط:  دو نفر ورودی یه سال از یه دانشگاه فارغ‌التحصیل می‌شن، یکی مثل دوست من بلافاصله شرکت استارتاپی خودش رو می‌زنه و میلیاردر می‌شه، یکی هم تازه از خواب بیدار می‌شه، منتهی چه دیواری کوتاه‌تر از دیوار استادا.

من فقط اینو کوتاه جواب بدم چون باید برم جایی بعدا مفصل تر حرف می زنیم
ببینید اگه این سیستم و ادمایی که داخلش کار می کنن بدون اشکلات عمده نبود الان وضعیت بیکاری فارغ التحصیل ها به این شکل نبود! شما یه اگهی واسه معلمی یا هیات علمی بزن سیل ادمه که میاد یه اگهی تو یه زمینه تخصصی بزن ببین یه دهمش هم نمیاد!
سیستم اموزش ما یه سیستم ناکارامده و باید اصلاح بشه ما نیاز به دیدگاه های جدید داریم با اصول اکادمیک چند صد سال پیش اونا که حتی خودشون هم ازش رد شدن مشکلی از ما حل نمیشه
شما از اینجا مثال زدی من هم از کاربرا و سولای همینجا مثال می زنم ببینید تازه می پرسن چه کنیم؟ اینا ادمای خوبین دونده های خوبین اما نقشه خوبی بهشون داده نشده که به مقصد برسن و الان از خواب بیدار نشدن الان راهشون رو می خوان خودشون پیدا کنند الان فهمیدن که باید دست روی زانوی خودشون بذارن و اون مدینه فاضله دانشگاه لزوما با این روش اموزش کمکی بهشون نکرده به نظر من ادمایی هستن که نه از خواب بیدار شدن بلکه تازه جرات کردن خودشون باشن و خودشون راهشونو پیدا کنن

[Behnam‌]

(۲۴ آذر ۱۳۹۸ ۰۹:۳۹ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط:  تنهایی زندگی کردن هم سخته ها الان ماکارانی گذاشتم دم بکشه می ترسم برم بیرون بیام ببینم زیرش خاموش شده یا کلا غذا سوخته یا شاید خونه آتیش بگیره الحق که می گن کار خونه باید با زن باشه اعتراف می کنم یه نفر نمی تونه به تمام کارها برسه اگرم برسه نصف و نیمه می رسه !

برنامه‌ریزی و حوصله می‌خواد که ظاهرا نداری و البته تقصیری هم نداری، آدما خصوصیات متفاوتی دارند. البته ظاهرا کارِت شرکتی و زمان مشخص داره، پس لااقل قسمتِ برنامه‌ریزی نداشتن تقصیر خودته.
موقع مجردی من ترجیح می‌دادم تنها توو یه خونه چهل متری زندگی کنم تا دو نفری توو یه خونه‌ی دویست متری چون حسِ داشتن privacy باعث می‌شد تمرکز بیشتری داشته باشم و کارامو هم بهتر انجام بدم. اما بیرون رفتن و دانشگاه و ... از تنهایی خوشم نمیومد/نمیاد.

---

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۴:۵۲ ب.ظ)MarkLand نوشته شده توسط:  من فقط اینو کوتاه جواب بدم چون باید برم جایی بعدا مفصل تر حرف می زنیم

شت من یه نگا به ساعت کردم گفتم اینجا چیکار میکنم منصرف شدم از بحث، ولی ظاهرا دیر شده بود

(۲۲ آذر ۱۳۹۸ ۰۲:۱۵ ب.ظ)Amir V نوشته شده توسط:  به نظرم پست پلاس مسخره اس کامل. هیچ جای دنیا با فناوری خیلی پیشرفته تر این سرویس رو نتونستن راه بندازن هنوز.
اگرم همچین چیزی کار کنه توی ایران،‌ احتمالا ۳ برابر قیمت خود بسته پول پست میگیرن.
آفتابه لگن ۷ دست،‌ شام و نهار هیچی.

همم ایده‌ای ندارم در مورد استفاده‌اش چون بعضی چیزا که یه زمانی کم‌کاربرد یا پرهزینه بودند طول زمان دست‌خوش تغییر می‌شن و البته قبول دارم حالت شو داشت (جو رسانه‌ای هم بی‌تاثیر نبود که البته همونم می‌تونه عمدا و دستوری، یا واسه خودشیرینی باشه). من از این بابت گفتم که حداقل یه نفر این وسط، هر چند از خودشون، مدعی هست که به حرف بقیه گوش می‌ده و یه درگاه ارتباطی هم گذشته ولی همون یه نفر از همون درگاه بیشترین سیخ بهش زده میشه در حالی که میتونست راحت کرکره رو بکشه. مخصوصا حتی سر قضیه‌ی سرویس ارزش افزوده هم بهش توپیدند که اصلا قابل درک نیست برام؛ رژیم عوض می‌شد هم بالاخره یه نفر باید این سرویس رو برمی‌داشت یا نه! خب این کارِ خوب الان انجام شده.

[Riemann]

واقعا هوای تهران مزخرفه!

[crevice]

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۳:۳۱ ب.ظ)Milestone نوشته شده توسط:  ...

من یکسری کامنت میدم روی گفته هاتون که شخصی هستند و لزوما درست و یا غلط نیستن نظرات شخصی من هستن. پس کل جملات زیر رو با کلمه ی 'بنظرم' بخونین.
بنظرم:
اتفاقا دانشگاهها توی ایران بیشتر استعداد کور کن هستند‌(طبق تجربه محدودم.). من فردی بودم که بخاطر علاقه ی خیلی زیادم رفتم هنرستان و کامپیوترو ادامه دادم. اول فوق دیپلم گرفتم. همه ی مقاطع تا ارشدم رو دولتی و روزانه بودم. الان که به عقب نیگا میکنم بجز همون مقطع کاردانی واقعا یه مشت مزخرف بوده چیزی که <تدریس> شده به من و لاغیر! نه تنها خیلی از درسها بی خود و بی کاربرد بودن که روش تدریس هم کاملا بی کاربرد و ی جورایی ماست مالی بوده خواسته یا ناخواسته چون خود کسی هم که تدریس میکرده عموما خودش هم خیلی چیزی بارش نبوده.
در مورد همون مثال رایانش ابری که زدین بخام بگم یکم. من تز ارشدم توی همین حوزه بود. تا دو سال بعد از ارشد اصلا نمیدونستم docker و یا container و Kubernetes چی چی هست! نه اینکه من مقصر باشم که من شاید بالای ۵۰۰ تا پیپر حداقل مطالعه کردم. ولی وقتی یه ادم متخصص و تکنیکال نیست توی دانشگاه در این زمینه خب مشخصه دانشجو نمیتونه شق القمر کنه!
حالا میخام همزمان ببرمت دانشگاه امستردام در مقطع ارشد که از نزدیک دیدم. یک دانشجوی ارشد به هر نفهمی هم که باشه؛ انقدر پروژه های استخون دار و حساب شده ای تعریف شده واسه درس رایانش ابری شون که من موندم توش. همزمان همه زیرساختو قبل از هفته ی اول شروع ترم به تعداد دانشجوهای کلاس میخرن و اماده نگه میدارن تا ترم شروع شه.
حالا ما توی ارشد یه استاد داشتیم فسیل که مدیر گروهم بود و ۲۰ سال بود پایگاه داده پیشرفته درس میداد! یا درس دوم مقطع تحصیلات تکمیلی ش این بود که هر جلسه یکی بیاد یه پیپر ارایه بده! خود این اقایون یه مشت فسیل بودن و یا یسری هم که انگیزه داشتن و میخواستن کار کنن یا اینا کاری میکردن دمشونو بزارن رو کولشون و برن و یا بعد یه مدت انگیزه شون رو از دست میدادن و همرنگ گروه میشدن.
خب مشخصه با این وضع نه صنعتی بیرون میاد و نه علمی و میبینی از هر ۱۰۰ تا پیپر توی <رایانش ابری و یا مه و ..> ۱۱۰ تاش شبیه سازیه که همونام واقعا انجام نشده و دیتا سازی شده.

بخام جمع بندی کنم؛ من فک میکنم کار توی شرکت؛ آدم رو خیلی بهتر پرورش میده. حداقل جوونی ش به گند کشیده نمیشه در مقایسه با ۹۹ درصد دانشگاههای بی مصرف کشورمون.

[MarkLand]

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۶:۴۸ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط:  حالا ما توی ارشد یه استاد داشتیم فسیل که مدیر گروهم بود ...

از مدیر گروه نگم! شما فک کنید یه نفر که هوش خونده مدیر گروه نر م افزاره! خوب چرا؟ از اول هم هر جور دلش می خواست به ما واحدهای به درد نخور داد اخر هم سر لج بازی یه داور خارجی که ربطی به موضوع من نداشت و فقط لجبازی با استادم لیستش رو رد کرد وکسی که خودش دلش میخواست نوشت کلی از مطالب رو مجبور شدم عوض کنم...
از ما که به قولا گذشت ولی ادم دلش میسوزه وقت این همه ادم اینجور تلف میشه وقتی که مربوط به بهترین سالهای زندگی هر کسیه

[Masoud05]

(۲۵ آذر ۱۳۹۸ ۰۶:۴۸ ب.ظ)crevice نوشته شده توسط:  من یکسری کامنت میدم روی گفته هاتون که شخصی هستند و لزوما درست و یا غلط نیستن نظرات شخصی من هستن. پس کل جملات زیر رو با کلمه ی 'بنظرم' بخونین.
بنظرم:
اتفاقا دانشگاهها توی ایران بیشتر استعداد کور کن هستند‌(طبق تجربه محدودم.). من فردی بودم که بخاطر علاقه ی خیلی زیادم رفتم هنرستان و کامپیوترو ادامه دادم. اول فوق دیپلم گرفتم. همه ی مقاطع تا ارشدم رو دولتی و روزانه بودم. الان که به عقب نیگا میکنم بجز همون مقطع کاردانی واقعا یه مشت مزخرف بوده چیزی که <تدریس> شده به من و لاغیر! نه تنها خیلی از درسها بی خود و بی کاربرد بودن که روش تدریس هم کاملا بی کاربرد و ی جورایی ماست مالی بوده خواسته یا ناخواسته چون خود کسی هم که تدریس میکرده عموما خودش هم خیلی چیزی بارش نبوده.
در مورد همون مثال رایانش ابری که زدین بخام بگم یکم. من تز ارشدم توی همین حوزه بود. تا دو سال بعد از ارشد اصلا نمیدونستم docker و یا container و Kubernetes چی چی هست! نه اینکه من مقصر باشم که من شاید بالای ۵۰۰ تا پیپر حداقل مطالعه کردم. ولی وقتی یه ادم متخصص و تکنیکال نیست توی دانشگاه در این زمینه خب مشخصه دانشجو نمیتونه شق القمر کنه!
حالا میخام همزمان ببرمت دانشگاه امستردام در مقطع ارشد که از نزدیک دیدم. یک دانشجوی ارشد به هر نفهمی هم که باشه؛ انقدر پروژه های استخون دار و حساب شده ای تعریف شده واسه درس رایانش ابری شون که من موندم توش. همزمان همه زیرساختو قبل از هفته ی اول شروع ترم به تعداد دانشجوهای کلاس میخرن و اماده نگه میدارن تا ترم شروع شه.
حالا ما توی ارشد یه استاد داشتیم فسیل که مدیر گروهم بود و ۲۰ سال بود پایگاه داده پیشرفته درس میداد! یا درس دوم مقطع تحصیلات تکمیلی ش این بود که هر جلسه یکی بیاد یه پیپر ارایه بده! خود این اقایون یه مشت فسیل بودن و یا یسری هم که انگیزه داشتن و میخواستن کار کنن یا اینا کاری میکردن دمشونو بزارن رو کولشون و برن و یا بعد یه مدت انگیزه شون رو از دست میدادن و همرنگ گروه میشدن.
خب مشخصه با این وضع نه صنعتی بیرون میاد و نه علمی و میبینی از هر ۱۰۰ تا پیپر توی <رایانش ابری و یا مه و ..> ۱۱۰ تاش شبیه سازیه که همونام واقعا انجام نشده و دیتا سازی شده.

بخام جمع بندی کنم؛ من فک میکنم کار توی شرکت؛ آدم رو خیلی بهتر پرورش میده. حداقل جوونی ش به گند کشیده نمیشه در مقایسه با ۹۹ درصد دانشگاههای بی مصرف کشورمون.

از نظر من جو دانشجویان هم ورودی و سال بالایی هم خیلی میتونه موثر باشه. بعضا موثرتر از اساتید هست. در ورودی ارشدی که من داخلش بودم چند فرد دست به کد خوب که از تکنولوژی ها به خوبی استفاده میکردن حضور داشتند. این خودش فرصتی بود که لااقل یکسری ابزار خوب رو یاد بگیریم.

در خصوص پروژه های درسی، متاسفانه با شما موافق هستم. بجز شاید ۴-۵ تا پروژه، از میان اون همه پروژه مابقی اصلا کاربردی نبود. حتی بنظرم بار دانش تئوری هم چندان بالا نمیبرد

[Milad_Hosseini]

وحید رجبلو یه مسابقه ویلچررانی گذاشته توی تهران و توی توضیحاتش آورده که : " این رویداد که «توانیران» نام دارد در قالب مسابقه برگزار می‌شود و به‌گونه‌ای طراحی شده که شرکت‌کننده‌های آن برای لحظاتی بتوانند خود را در شرایط یک فرد معلول قرار دهند. " و شعار این مسابقه " با چرخش چرخ ویلچر من جهان به گردش درمی‌آید" هستش که به نظرم خیلی جای تامل داره.

رجبلو آدم محترم و بزرگیه به نظرم. سایتش رو گهگاهی دنبال می‌کنم، ولی توییترش رو اکثرا میبینم.
اگر واستون مقدور بود و وقتش رو داشتید شرکت کنید توی این مسابقه. فکر میکنم چیز جالبی باشه. و اینکه تجربه‌ی جالبی باید باشه.


مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.

[marvelous]

من که چشمام از شدت آلودگی هوا میسوزن.
بارون تو تهران؟؟؟؟

[marvelous]

من الان دلم هوس همین بارونو کرده، میل به خوراکی ندارم و فقط دلم بارون میخواد.
سمت ما تو تهران خیلی هوا آلودس و الان چشمام بد میسوزن.