انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[samaneh@90]

واقعیتش برای من اصلا جنبه شعاری نداره و با پوست و گوشتم احساس میکنم این جمله رو. کمال از دیدگاه من هدفی هست که فرد برای زندگیش تعریف کرده که وقتی به لحظه مرگش رسید همانند مگسی نبوده که چند روزی بال زده باشه و بعدش ناپدید شده باشه و در مسیر درستی گام برداشته باشه.
البته الان خیلی از دوستام را میبینم که این چیزها براشون قابل درک نیست و بعضا مسخره هست. اکثرا میگن درس بخونیم دکترا بگیریم اپلای کنیم و .. تا پول در بیاریم و مهمونی بریم و حال کنیم. اما من شخصا چیزهای دیگری برام مهمه.
در راستای پست مربوطه هم منظورم اینه که زن و شوهر میتونن به یک دیگر کمک کنن تا هر کدوم به هدف یکتایی که باید در زندگی خود برسن ( و اسمشو گذاشتم کمال) نایل بشن.

امیدوارم توضیح مختصر من سوالات بیشتری ایجاد نکنه یا خیلی مبهم نباشه. این موضوعیه که من سالها روش فکر کردم و به اندازه یک کتاب روش حرف دارم که در این مجال نمیگنجه متاسفانه
[/quote]
خب صد در صد ازدواج میتونه به کمال رسیدن کمک کنه. ولی شرط داره. شرطش هم اینه ازدواجت با شناخت انجام شه با فردی ک واقعا باهاش تفاهم داری باشه. در غیر این صورت حتی می تونه یه مانع برای به کمال رسیدن باشه

[codin]

(۰۹ مرداد ۱۳۹۵ ۰۷:۵۳ ب.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۰۵:۰۲ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:  

واقعیتش برای من اصلا جنبه شعاری نداره و با پوست و گوشتم احساس میکنم این جمله رو. کمال از دیدگاه من هدفی هست که فرد برای زندگیش تعریف کرده که وقتی به لحظه مرگش رسید همانند مگسی نبوده که چند روزی بال زده باشه و بعدش ناپدید شده باشه و در مسیر درستی گام برداشته باشه.
البته الان خیلی از دوستام را میبینم که این چیزها براشون قابل درک نیست و بعضا مسخره هست. اکثرا میگن درس بخونیم دکترا بگیریم اپلای کنیم و .. تا پول در بیاریم و مهمونی بریم و حال کنیم. اما من شخصا چیزهای دیگری برام مهمه.
در راستای پست مربوطه هم منظورم اینه که زن و شوهر میتونن به یک دیگر کمک کنن تا هر کدوم به هدف یکتایی که باید در زندگی خود برسن ( و اسمشو گذاشتم کمال) نایل بشن.

امیدوارم توضیح مختصر من سوالات بیشتری ایجاد نکنه یا خیلی مبهم نباشه. این موضوعیه که من سالها روش فکر کردم و به اندازه یک کتاب روش حرف دارم که در این مجال نمیگنجه متاسفانه

خب صد در صد ازدواج میتونه به کمال رسیدن کمک کنه. ولی شرط داره. شرطش هم اینه ازدواجت با شناخت انجام شه با فردی ک واقعا باهاش تفاهم داری باشه. در غیر این صورت حتی می تونه یه مانع برای به کمال رسیدن باشه
[/quote]

بله. این جمله ای هست که من عینا توی تمام پست هام بهش اشاره میکنم.

[samaneh@90]

(۰۹ مرداد ۱۳۹۵ ۰۸:۴۳ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۰۷:۵۳ ب.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۰۵:۰۲ ب.ظ)codin نوشته شده توسط:  

واقعیتش برای من اصلا جنبه شعاری نداره و با پوست و گوشتم احساس میکنم این جمله رو. کمال از دیدگاه من هدفی هست که فرد برای زندگیش تعریف کرده که وقتی به لحظه مرگش رسید همانند مگسی نبوده که چند روزی بال زده باشه و بعدش ناپدید شده باشه و در مسیر درستی گام برداشته باشه.
البته الان خیلی از دوستام را میبینم که این چیزها براشون قابل درک نیست و بعضا مسخره هست. اکثرا میگن درس بخونیم دکترا بگیریم اپلای کنیم و .. تا پول در بیاریم و مهمونی بریم و حال کنیم. اما من شخصا چیزهای دیگری برام مهمه.
در راستای پست مربوطه هم منظورم اینه که زن و شوهر میتونن به یک دیگر کمک کنن تا هر کدوم به هدف یکتایی که باید در زندگی خود برسن ( و اسمشو گذاشتم کمال) نایل بشن.

امیدوارم توضیح مختصر من سوالات بیشتری ایجاد نکنه یا خیلی مبهم نباشه. این موضوعیه که من سالها روش فکر کردم و به اندازه یک کتاب روش حرف دارم که در این مجال نمیگنجه متاسفانه

خب صد در صد ازدواج میتونه به کمال رسیدن کمک کنه. ولی شرط داره. شرطش هم اینه ازدواجت با شناخت انجام شه با فردی ک واقعا باهاش تفاهم داری باشه. در غیر این صورت حتی می تونه یه مانع برای به کمال رسیدن باشه

بله. این جمله ای هست که من عینا توی تمام پست هام بهش اشاره میکنم.
[/quote]
حالا من عقیده ام اینه این ازدواجای سنتی ازدواج آگاهانه نیست. البته منظور من دوستی هم نیست . یه حالت نیمه مدرن

[crevice]

فک میکنم یکی از مشکلاتی که هیچ فرهنگی هنوز نتونسته حلش کنه ازدواجه!
یکی از اوپن ایشوهای همه ی جامعه هاست

Sent from my galaxy note 4 using Tapatalk

[آیلا]

ولی خداوکیلی ما دخترا هم طاقت نه شنیدن نداریم،
یکی بگه قیافش اون نبود که میخواستیم همش جلوی آینه ایم و دنبال ایراد میگردیم

یه بار یه خواستگار معرفی کرده بود یکی، بعد از اولی ملاقات رفته بود به معرف گفته بود دختره زیادم خوشگل نیست که، منم تا چند ماه افسردگی گرفتم،
جواب من بهش منفی بود چون ازش خوشم نیومده بود، ولی اینجوری گفته بود منو میسوزوند چون همش فکر میکردم قیافم مشکلی داره

[Riemann]

یه سوال دارم از خدمت شما

حداقل هایی که یه پسر باید داشته باشه برای اینکه ازدواج کنه چی هست؟ آرمانی نمیخوام فکر کنیم. فرض کنیم که طرفین و خانواده ها مثلا راضی هستن، خب این راضی بودن مسلما برای شروع خوب هست ولی کافی نیست ، ممنون میشم خانم های فروم نظرشون رو بگن.

[reticent]

(۰۹ مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۷ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  یه سوال دارم از خدمت شما

حداقل هایی که یه پسر باید داشته باشه برای اینکه ازدواج کنه چی هست؟ آرمانی نمیخوام فکر کنیم. فرض کنیم که طرفین و خانواده ها مثلا راضی هستن، خب این راضی بودن مسلما برای شروع خوب هست ولی کافی نیست ، ممنون میشم خانم های فروم نظرشون رو بگن.

بستگی به شرایط خانوادگی، نوع تربیت و باورهای شخصی هر فرد داره. اصلاً هم حرف خوب بودن عقاید و شرایط x و بد بودن y نیست. فقط صحبت تفاوت شرایط زندگی هر آدمه.
من نظر خودمو میگم:
مثلاً من که پدرم فرهنگی بودن و سطح زندگی‌مون متوسط بوده، دنبال پول آنچنانی نیستم. پول در حد اجاره یه خونه معمولی (مرکز شهر) و تأمین هزینه‌های یه زندگی معمولی به نظرم کافیه. اما خب کمتر از اینم نمی‌شه. مگر با اراده.
اما از اون طرف منی که تو خانواده و فامیلم (البته هر طرف بسته به شرایط خودش) تا حد امکان به درس و تحصیل اهمیت دادن، شخصیت و تفکرم طوری شکل گرفته که هرگز نمیتونم فردی رو که همه شرایط رو داره اما تحصیلات کافی نداره رو به همسری قبول کنم.
یا مثلاً شغل. من عادت کردم که خیالم راحت باشه که پدرم سر ماه حقوق‌شو بگیره و خیالمون از بابت داشتن یه مبلغ ثابت تو ماه راحت باشه. اما اصلاً نمیتونم ریسک‌ها و خطرات شغل آزاد رو حتی اگر درآمدش خیلی بیشتر از حقوق کارمندی باشه قبول کنم. پس ترجیح میدم همسرم درآمد ثابت داشته باشه.
_______________
در کل، نسخهٔ واحدی برای همه وجود نداره.

[SepidehP]

(۰۹ مرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۰۶ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۷ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  یه سوال دارم از خدمت شما

حداقل هایی که یه پسر باید داشته باشه برای اینکه ازدواج کنه چی هست؟ آرمانی نمیخوام فکر کنیم. فرض کنیم که طرفین و خانواده ها مثلا راضی هستن، خب این راضی بودن مسلما برای شروع خوب هست ولی کافی نیست ، ممنون میشم خانم های فروم نظرشون رو بگن.

بستگی به شرایط خانوادگی، نوع تربیت و باورهای شخصی هر فرد داره. اصلاً هم حرف خوب بودن عقاید و شرایط x و بد بودن y نیست. فقط صحبت تفاوت شرایط زندگی هر آدمه.
من نظر خودمو میگم:
مثلاً من که پدرم فرهنگی بودن و سطح زندگی‌مون متوسط بوده، دنبال پول آنچنانی نیستم. پول در حد اجاره یه خونه معمولی (مرکز شهر) و تأمین هزینه‌های یه زندگی معمولی به نظرم کافیه. اما خب کمتر از اینم نمی‌شه. مگر با اراده.
اما از اون طرف منی که تو خانواده و فامیلم (البته هر طرف بسته به شرایط خودش) تا حد امکان به درس و تحصیل اهمیت دادن، شخصیت و تفکرم طوری شکل گرفته که هرگز نمیتونم فردی رو که همه شرایط رو داره اما تحصیلات کافی نداره رو به همسری قبول کنم.
یا مثلاً شغل. من عادت کردم که خیالم راحت باشه که پدرم سر ماه حقوق‌شو بگیره و خیالمون از بابت داشتن یه مبلغ ثابت تو ماه راحت باشه. اما اصلاً نمیتونم ریسک‌ها و خطرات شغل آزاد رو حتی اگر درآمدش خیلی بیشتر از حقوق کارمندی باشه قبول کنم. پس ترجیح میدم همسرم درآمد ثابت داشته باشه.
_______________
در کل، نسخهٔ واحدی برای همه وجود نداره.

دقیقا همینطوره.

شرایط مالی و شغلی و امکانات مادی برای شروع به نسبت توقعات دو طرف کاملا متفاوته و نمیشه یه نسخه پیچید ولی خب حداقل هاش - حداقل رو به بالا- فکر می کنم همین بود که خانم hamideh1371 گفتن. البته میشه حداقل تر هم درنظر گرفت شرایط مالی رو و خیلیا هم هستن که الان دارن با این شرایط ازدواج می کنن. مثلا اینکه کافیه پولی که برای اجاره خونه درنظر می گیرید درحد شهرک های اطراف باشه و نه لزوما مرکز شهر. البته این برای شهرای بزرگ مطرحه. یا مثلا در مورد شغل، حداقل تر رو میشه این درنظر گرفت که مثلا اگه شما کارتون پروژه ای یا آزاد هست حداقل طوری باشه که این اطمینان رو بتونید به طرف مقابل بدید که می تونید گلیم تون رو از آب بکشید بیرون و لازم نیست نگران این باشن که تو زندگی ممکنه یک ماه نتونید اجاره خونه رو بدید یا تو تامین کردن حداقل هزینه های زندگی مشکل داشته باشید. البته سخت نیست... شرایط خاص برای همه ممکنه پیش بیاد ولی اگه مرد کار باشید همه چی درست میشه!

خب دونه دونه هم نمیشه گفت شرایط رو و فکر نمی کنم لازم هم باشه چون بنابراینکه گفتید دو طرف راضی هستن پس یعنی درباره اعتقادات، اخلاق، ارزش ها، هدف ها و... هم صحبت شده و مشکلی وجود نداشته. اگه همه چی حله خب دیگه چیزی باقی نمونده که بخواد تکلیفش مشخص بشه! فقط یه مساله که شاید به نظر خیلیا مهم نباشه یا حتی اهمیتش رو درک نکنن ولی باتجربه ها خیلی روش تاکید دارن:

لطفا سعی کنید اطلاعات و شناخت تون رو از روحیات و اخلاق کلی خانما بالا ببرید.. من خودم هم به شخصه تاثیر این مساله رو خیلی دیدم و تجربه کردم.. درک بهتر این مساله باعث میشه شما از همون مرحله خواستگاری، تعامل بهتری با کسی که قراره همسرتون بشه یا حتی نشه، داشته باشید...شاید لازم نباشه که بگم و خودتون می دونید که این تعامل بهتر علاوه بر اینکه خیلی خوبیا رو برای طرف مقابلتون داره، مسلما و حتما آرامش بیشتری رو تو زندگی مشترک برای خودتون هم به دنبالش داره.

شاد و سلامت و موفق باشید

[samaneh@90]

(۰۹ مرداد ۱۳۹۵ ۰۹:۵۸ ب.ظ)آیلا نوشته شده توسط:  ولی خداوکیلی ما دخترا هم طاقت نه شنیدن نداریم،
یکی بگه قیافش اون نبود که میخواستیم همش جلوی آینه ایم و دنبال ایراد میگردیم

یه بار یه خواستگار معرفی کرده بود یکی، بعد از اولی ملاقات رفته بود به معرف گفته بود دختره زیادم خوشگل نیست که، منم تا چند ماه افسردگی گرفتم،
جواب من بهش منفی بود چون ازش خوشم نیومده بود، ولی اینجوری گفته بود منو میسوزوند چون همش فکر میکردم قیافم مشکلی داره

خب این واقعیت جامعه اس . شاید آقایون مانشت ناراحت شن از حرفم. ولی در حال حاضر اکثر پسرا برای ازدواج به صورت ایده آل گرا رفتار میکنن. و معیارهایی چون صداقت نجابت وقار و... در انتخاب آقایون کمرنگ شده. و بیشتر دنبال قد و قیافه و نداشتن هیچگونه بیماری و خانواده پولدار و.... هستن
این حداقل چیزیه که من تو پسرایی که میشناسم به وفور دیدم.

[aamitis]

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۰۲:۳۸ ق.ظ)urania نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۰۶ ب.ظ)hamideh1371 نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۷ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط:  یه سوال دارم از خدمت شما

حداقل هایی که یه پسر باید داشته باشه برای اینکه ازدواج کنه چی هست؟ آرمانی نمیخوام فکر کنیم. فرض کنیم که طرفین و خانواده ها مثلا راضی هستن، خب این راضی بودن مسلما برای شروع خوب هست ولی کافی نیست ، ممنون میشم خانم های فروم نظرشون رو بگن.

بستگی به شرایط خانوادگی، نوع تربیت و باورهای شخصی هر فرد داره. اصلاً هم حرف خوب بودن عقاید و شرایط x و بد بودن y نیست. فقط صحبت تفاوت شرایط زندگی هر آدمه.
من نظر خودمو میگم:
مثلاً من که پدرم فرهنگی بودن و سطح زندگی‌مون متوسط بوده، دنبال پول آنچنانی نیستم. پول در حد اجاره یه خونه معمولی (مرکز شهر) و تأمین هزینه‌های یه زندگی معمولی به نظرم کافیه. اما خب کمتر از اینم نمی‌شه. مگر با اراده.
اما از اون طرف منی که تو خانواده و فامیلم (البته هر طرف بسته به شرایط خودش) تا حد امکان به درس و تحصیل اهمیت دادن، شخصیت و تفکرم طوری شکل گرفته که هرگز نمیتونم فردی رو که همه شرایط رو داره اما تحصیلات کافی نداره رو به همسری قبول کنم.
یا مثلاً شغل. من عادت کردم که خیالم راحت باشه که پدرم سر ماه حقوق‌شو بگیره و خیالمون از بابت داشتن یه مبلغ ثابت تو ماه راحت باشه. اما اصلاً نمیتونم ریسک‌ها و خطرات شغل آزاد رو حتی اگر درآمدش خیلی بیشتر از حقوق کارمندی باشه قبول کنم. پس ترجیح میدم همسرم درآمد ثابت داشته باشه.
_______________
در کل، نسخهٔ واحدی برای همه وجود نداره.

لطفا سعی کنید اطلاعات و شناخت تون رو از روحیات و اخلاق کلی خانما بالا ببرید.. من خودم هم به شخصه تاثیر این مساله رو خیلی دیدم و تجربه کردم.. درک بهتر این مساله باعث میشه شما از همون مرحله خواستگاری، تعامل بهتری با کسی که قراره همسرتون بشه یا حتی نشه، داشته باشید...شاید لازم نباشه که بگم و خودتون می دونید که این تعامل بهتر علاوه بر اینکه خیلی خوبیا رو برای طرف مقابلتون داره، مسلما و حتما آرامش بیشتری رو تو زندگی مشترک برای خودتون هم به دنبالش داره.

شاد و سلامت و موفق باشید

حالا برعکس، روحیات و اخلاق کلی آقایونو بگید
آقایون شروع کنید

---

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۰۸:۰۵ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  

(09 مرداد ۱۳۹۵ ۰۹:۵۸ ب.ظ)آیلا نوشته شده توسط:  ولی خداوکیلی ما دخترا هم طاقت نه شنیدن نداریم،
یکی بگه قیافش اون نبود که میخواستیم همش جلوی آینه ایم و دنبال ایراد میگردیم

یه بار یه خواستگار معرفی کرده بود یکی، بعد از اولی ملاقات رفته بود به معرف گفته بود دختره زیادم خوشگل نیست که، منم تا چند ماه افسردگی گرفتم،
جواب من بهش منفی بود چون ازش خوشم نیومده بود، ولی اینجوری گفته بود منو میسوزوند چون همش فکر میکردم قیافم مشکلی داره

خب این واقعیت جامعه اس . شاید آقایون مانشت ناراحت شن از حرفم. ولی در حال حاضر اکثر پسرا برای ازدواج به صورت ایده آل گرا رفتار میکنن. و معیارهایی چون صداقت نجابت وقار و... در انتخاب آقایون کمرنگ شده. و بیشتر دنبال قد و قیافه و نداشتن هیچگونه بیماری و خانواده پولدار و.... هستن
این حداقل چیزیه که من تو پسرایی که میشناسم به وفور دیدم.

پسر بوده مهم ترین ملاکش سفید بودن دختر بوده!
اونم استاد دانشگاه
یعنی هیچ ربطی به تحصیلات نداره
به نظرم باید تحصیلات اون شخص از در حد خانوادت باشه که بعدا اگه زدید به تیپ و تاپ هم دیگه توهین نکنید که تو از اولم در حد خانواده من نبودی!
اما اگه دختر این رو بپذیره که این چیزا مهم نیست و شعور طرف مهمه خیلی چیزا حل میشه

[samaneh@90]

به نظرتون بیماریها و قبول اون بیماری چه قدر میتونه توسط پسر و خانواده پسر تاثیر گذار باشه؟!!!!!

[Pure Liveliness]

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  به نظرتون بیماریها و قبول اون بیماری چه قدر میتونه توسط پسر و خانواده پسر تاثیر گذار باشه؟!!!!!

من دیدم که حتی مطلقه بودن دختر(دوران عقد جدا شده بود) توسط پسر کاملا پذیرفته شده و فک کنم برای پسرا این مسئله از بیماری مهم تر باشه.
و هم دیدم پسر بیماری داشته و کاملا پذیرفته شده، البته خب حاد نبوده. اینم دیدم کسی هپاتیت داشته، (دور از جون) و نگفته و بعدش همسرش گفته اگه می دونستم ازدواج نمیکردم.
دوست خودم میگرن داشت و همسرش می دونست و مشکلی پیش نیومد.
چقدر مثال :|
شاید بستگی به بیماری داره. میتونید اگه با دوماد به توافق رسیدید بگید خونواده ش رو در جریان نذاره، چون متاسفانه اونطوری که دیدم معمولا اینا دهن به دهن میشه و کلی عیب و ایراد سر طرف میذارن. ولی در کل هر چی که هست باید گفته بشه.

[samaneh@90]

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۴ ق.ظ)Pure Liveliness نوشته شده توسط:  

(10 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  به نظرتون بیماریها و قبول اون بیماری چه قدر میتونه توسط پسر و خانواده پسر تاثیر گذار باشه؟!!!!!

من دیدم که حتی مطلقه بودن دختر(دوران عقد جدا شده بود) توسط پسر کاملا پذیرفته شده و فک کنم برای پسرا این مسئله از بیماری مهم تر باشه.
و هم دیدم پسر بیماری داشته و کاملا پذیرفته شده، البته خب حاد نبوده. اینم دیدم کسی هپاتیت داشته، (دور از جون) و نگفته و بعدش همسرش گفته اگه می دونستم ازدواج نمیکردم.
دوست خودم میگرن داشت و همسرش می دونست و مشکلی پیش نیومد.
چقدر مثال :|
شاید بستگی به بیماری داره. میتونید اگه با دوماد به توافق رسیدید بگید خونواده ش رو در جریان نذاره، چون متاسفانه اونطوری که دیدم معمولا اینا دهن به دهن میشه و کلی عیب و ایراد سر طرف میذارن. ولی در کل هر چی که هست باید گفته بشه.

دقیقا من چیزی که تو دوستام و اطرافیان دیدم برای آقایون اول زیبایی مهمه خخخخخخ. فکرشو کنین برای یکی از دوستام خواستگار اومده بود بنده خدا عینکی بود. خواستگاره برگشته بهش گفته عینکتو بر میدارین چهره بی عینکتون ببینم؟ اینم بر داشته پسره نگاه کرده چهره اشون خوشگل جمع کرده بعد میگه نه ما به هم نمیخوریم!!!!!!! البته همین باعث شد دوستم بره لیزر کنه

[codin]

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۴ ق.ظ)Pure Liveliness نوشته شده توسط:  

(10 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  به نظرتون بیماریها و قبول اون بیماری چه قدر میتونه توسط پسر و خانواده پسر تاثیر گذار باشه؟!!!!!

من دیدم که حتی مطلقه بودن دختر(دوران عقد جدا شده بود) توسط پسر کاملا پذیرفته شده و فک کنم برای پسرا این مسئله از بیماری مهم تر باشه.
و هم دیدم پسر بیماری داشته و کاملا پذیرفته شده، البته خب حاد نبوده. اینم دیدم کسی هپاتیت داشته، (دور از جون) و نگفته و بعدش همسرش گفته اگه می دونستم ازدواج نمیکردم.
دوست خودم میگرن داشت و همسرش می دونست و مشکلی پیش نیومد.
چقدر مثال :|
شاید بستگی به بیماری داره. میتونید اگه با دوماد به توافق رسیدید بگید خونواده ش رو در جریان نذاره، چون متاسفانه اونطوری که دیدم معمولا اینا دهن به دهن میشه و کلی عیب و ایراد سر طرف میذارن. ولی در کل هر چی که هست باید گفته بشه.

ببینید وقتی خواستگاری به صورت سنتی انجام میشه همه چی میره روی ترازو و وزن احساس میشه ۰ اون وقت مثلا خانواده پسر میبینن دختر مثلا فلان بیماری کوچیکو داره حتی چیزهای ظاهری خیلی بی اهمیت میگن بی خیال چیزی که زیاده دختر میریم سراغ یکی دیگه.
ولی وقتی علاقه ای از یک کانال مثل دانشگاه یا .. بین دو طرف شکل میگیره طبیعیه از خیلی از مسائل چشم پوشی میکنن.
متاسفانه اینم حقایق تلخیه.. یک خانم محترمی را میشناسم که بنده خدا یک بیماری خاص دارن (که ایشالا هرچه زودتر شر این بیماری از بشریت کنده بشه) و الان شرایط جوری شده که خانواده خانم همون اول که برای خواستگاری زنگ میزنن براشون پشت تلفن میگن فلان مشکل هست بس که دختر از اومدن خواستگار ها و غیب شدنشون بعد شنیدن مشکل ضربه خورده.

البته اینی که نوشتم چیزهای کلیه والا به تعداد آدم ها نگرش وجود داره

---

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۱۰ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  

(10 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۴ ق.ظ)Pure Liveliness نوشته شده توسط:  

(10 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  به نظرتون بیماریها و قبول اون بیماری چه قدر میتونه توسط پسر و خانواده پسر تاثیر گذار باشه؟!!!!!

من دیدم که حتی مطلقه بودن دختر(دوران عقد جدا شده بود) توسط پسر کاملا پذیرفته شده و فک کنم برای پسرا این مسئله از بیماری مهم تر باشه.
و هم دیدم پسر بیماری داشته و کاملا پذیرفته شده، البته خب حاد نبوده. اینم دیدم کسی هپاتیت داشته، (دور از جون) و نگفته و بعدش همسرش گفته اگه می دونستم ازدواج نمیکردم.
دوست خودم میگرن داشت و همسرش می دونست و مشکلی پیش نیومد.
چقدر مثال :|
شاید بستگی به بیماری داره. میتونید اگه با دوماد به توافق رسیدید بگید خونواده ش رو در جریان نذاره، چون متاسفانه اونطوری که دیدم معمولا اینا دهن به دهن میشه و کلی عیب و ایراد سر طرف میذارن. ولی در کل هر چی که هست باید گفته بشه.

دقیقا من چیزی که تو دوستام و اطرافیان دیدم برای آقایون اول زیبایی مهمه خخخخخخ. فکرشو کنین برای یکی از دوستام خواستگار اومده بود بنده خدا عینکی بود. خواستگاره برگشته بهش گفته عینکتو بر میدارین چهره بی عینکتون ببینم؟ اینم بر داشته پسره نگاه کرده چهره اشون خوشگل جمع کرده بعد میگه نه ما به هم نمیخوریم!!!!!!! البته همین باعث شد دوستم بره لیزر کنه

من توی دوستام هرکیو میبینم میگه زیبایی باید در حد قابل قبول باشه بعدش معیارهای دیگه بررسی میشه. یعنی عموما دنبال این نیستن که برن دنبال زیباترین دختری که میتونن بهش برسن.

[samaneh@90]

(۱۰ مرداد ۱۳۹۵ ۱۱:۱۶ ق.ظ)codin نوشته شده توسط:  

(10 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۲۴ ق.ظ)Pure Liveliness نوشته شده توسط:  

(10 مرداد ۱۳۹۵ ۱۰:۱۶ ق.ظ)samaneh@90 نوشته شده توسط:  به نظرتون بیماریها و قبول اون بیماری چه قدر میتونه توسط پسر و خانواده پسر تاثیر گذار باشه؟!!!!!

من دیدم که حتی مطلقه بودن دختر(دوران عقد جدا شده بود) توسط پسر کاملا پذیرفته شده و فک کنم برای پسرا این مسئله از بیماری مهم تر باشه.
و هم دیدم پسر بیماری داشته و کاملا پذیرفته شده، البته خب حاد نبوده. اینم دیدم کسی هپاتیت داشته، (دور از جون) و نگفته و بعدش همسرش گفته اگه می دونستم ازدواج نمیکردم.
دوست خودم میگرن داشت و همسرش می دونست و مشکلی پیش نیومد.
چقدر مثال :|
شاید بستگی به بیماری داره. میتونید اگه با دوماد به توافق رسیدید بگید خونواده ش رو در جریان نذاره، چون متاسفانه اونطوری که دیدم معمولا اینا دهن به دهن میشه و کلی عیب و ایراد سر طرف میذارن. ولی در کل هر چی که هست باید گفته بشه.

ببینید وقتی خواستگاری به صورت سنتی انجام میشه همه چی میره روی ترازو و وزن احساس میشه ۰ اون وقت مثلا خانواده پسر میبینن دختر مثلا فلان بیماری کوچیکو داره حتی چیزهای ظاهری خیلی بی اهمیت میگن بی خیال چیزی که زیاده دختر میریم سراغ یکی دیگه.
ولی وقتی علاقه ای از یک کانال مثل دانشگاه یا .. بین دو طرف شکل میگیره طبیعیه از خیلی از مسائل چشم پوشی میکنن.
متاسفانه اینم حقایق تلخیه.. یک خانم محترمی را میشناسم که بنده خدا یک بیماری خاص دارن (که ایشالا هرچه زودتر شر این بیماری از بشریت کنده بشه) و الان شرایط جوری شده که خانواده خانم همون اول که برای خواستگاری زنگ میزنن براشون پشت تلفن میگن فلان مشکل هست بس که دختر از اومدن خواستگار ها و غیب شدنشون بعد شنیدن مشکل ضربه خورده.

البته اینی که نوشتم چیزهای کلیه والا به تعداد آدم ها نگرش وجود داره

همین دیگه یکی از دلایلی که من از ازدواج سنتی بدم میاد همینه . خانواده پسر مثل کالا نگاه میکنن میگن چیزی که هست دختر انگار دختر لنگله کفشه!!!!!! این مغازه نه مغازه بعدی و هیچ کدوم از محسنات شخصیتی و تلاشایی که دختر برای زندگیش کرده رو نگاه نمیکنن. من خودم یه خواستگار داشتم بابای پسره همون اول که منو دید گفت دختر کجا کار میکنی بهش میگم فلان جا . میگه امکان رسمی شدنتم هست؟ خب حالا حقوقت چه قدره میتونی وام و اینا هم بگیری؟؟؟؟؟ من فقط بهتم زده بود!!!!!! اینی که میگم مثلا باباش معلم بود خودش هوا و فضا خونده بود خخخخ