به این که چقدر انسانهای خوب دوروبرم هستن که میشه با فکر کردن به کارهاشون، مهربونیهاشون که برات میکنن تمام تلخیهایی که از این روزهای غریب برام شیرین میشه.
خدایا بابت همه اینها متشکرم، بابت همه غمها هم متشکرم که میتونه برام دوستای خوبم رو نشون بده.
این چند بیت شعر هم از استاد شهریار برای دوستای خوبم که در حقم لطف کردن و با حرفهاشون خوشحالم کردن
از غم جدا مشو که غنا می دهد به دل *** اما چه غم غمی که خدا می دهد به دل
گریان فرشته ایست که در سینه های تنگ *** از اشک چشم نشو و نما می دهد به دل
تا عهد دوست خواست فراموش دل شدن *** غم می رسد به وقت و وفا می دهد به دل
((((((
![[تصویر: 2hpj6v9.png]](http://i59.tinypic.com/2hpj6v9.png)
