(۰۵ مرداد ۱۳۹۸ ۱۰:۴۴ ب.ظ)Riemann نوشته شده توسط: به این نتیجه رسیدم که باید با آدمایی دوست بشم و ارتباط داشته باشم، که با هم دغدغههای فکری مشترک داریم!
“Where all think alike, no one thinks very much.”
― Walter Lippmann
دلیلی نداره آدم خودشو در معرض چالشهای آزار دهنده قرار بده ولی این یه تله فکریه که دنبال تایید کننده تفکر خودمون باشیم. میشه مدیریت کرد تا میزانی که تنش آزار دهنده وارد نشه افکار خودمونو در معرض نقد قرار بدیم. خیلی از بزرگان علم، در سنین بالاتر تفکرات قبلی خودشونو رد کردن یعنی حتی خودشون ناقد خودشون بودن.
(۰۵ مرداد ۱۳۹۸ ۱۱:۵۵ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط: من تصمیم گرفتم اینجا دیگه درباره ازدواج حرف نزنم دلیلش هم اینکه اخرش به دعوا ختم می شه
مساله کلانتر از ازدواجه. تقریبا در تمام آمارهای شکاف جنسیتی، ایران رتبه یک رقمی از انتهای جدول داره. موسسات مختلف با معیارها و روش های متفاوت سنجش، این مساله رو تایید کردن. حتی تو کشورهایی که رتبه زیر ۱۰ از نظر رفاه و کیفیت زندگی دارن هم میزانی از شکاف جنسیتی وجود داره.
"بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد بیشترین شکاف جنسیتی در سراسر جهان در دو حوزه اقتصاد و سلامت است؛ بطوریکه با روند فعلی در نابرابری جنسیتی در اقتصاد، ۲۱۷ سال طول میکشد تا در این حوزه برابری حاصل شود. در حوزه سلامت وضعیت نابرابریها در سطح جهان از سال ۲۰۰۶ بدتر شده و در مجموع چهار بعد فقط وضعیت شاخص آموزش در سراسر جهان امیدوارنه است و پیش بینی میشود تا ۱۳ سال آینده نابرابری در حوزه آموزش در سطح جهانی رفع شود. در حوزه سیاست نیز با روند فعلی در سطح جهان ۹۹ سال طول میکشد تا نابرابریها رفع شود."
اختلاف دیدگاه هم یه مساله طبیعیه، ارجاع میدم به پاسخ چند خط بالاتر. مهم اینه که بتونیم حرف بزنیم و حلش کنیم.
(۰۵ مرداد ۱۳۹۸ ۱۱:۵۵ ب.ظ)khayyam نوشته شده توسط: من فقط خیلی منطقی هستم و واقعیت ها رو می بینم !
این تاکید زیاد رو منطقی بودن خودش نقض کننده پیامیه که میخواین به مخاطب بدین.
(۰۶ مرداد ۱۳۹۸ ۱۲:۳۶ ق.ظ)codin نوشته شده توسط: من یه ویژگی دارم اونم اینه نمیتونم دروغ بگم تا بقیه ناراحت نشن. اگر یک حقیقتی وجود داشته باشه یا حداقل من بهش معتقد باشم سانسورش نمیکنم از ترس این که به احساسات بقیه صدمه وارد بشه. شاید از دید شما این یک ویژگی بد باشه ولی به نظر من اگر صرفا بخوایم به هم دروغ بگیم تا یه وقتی احساسات همو جریحه دار نکنیم تهش به کجا میرسیم؟ من قبول دارم که یه دختر ۳۰ ساله "گناه داره" و قوانین دنیا بی رحم هستن ولی خب این یعنی واقعیت ها را نگیم یا برعکسش کنیم. نمیدونم والا... کاش میشد یه امضا برای خودم میزاشتم "لطفا" روی پست های من ریپلای نزنید. من اگر چیزی میگم یه نظری رو میگم قصدم ناراحت کردن بقیه یا شروع کردن بحث نیست ...
-این که شما به مطلبی باور دارین اون رو به حقیقت تبدیل نمی کنه، همین الان گروهی هستن که معتقدن حقیقت اینه که زمین مسطحه نه کروی.
-به عنوان دختری در مرز ۳۰ سالگی، نیاز ندارم کسی به فکر این باشه که من "گناه دارم". بخشی از شرایطو جامعه به من تحمیل کرده. بخش دیگری هم انتخاب بوده و دلایلی داشتم براش و هزینه شم خودم متحمل میشم.
-می تونید این امضا رو بذارید ولی به عنوان نشانه ای از این نیست که شما با دلیل متقن این باور رو دارید، نشانه ای از این دیده میشه که توان تحمل نقد افکارتون رو ندارین.
-فرمایش شما درباره سن باوری و دلیلشو هم خوندم. درسته که محدوده سنی برای باروری سالم تعریف شده ولی در حال تغییره. سالها پیش از ۱۸ شروع میشد و الان به ۲۰ تغییر کرده. اخیرا دانشگاه USC تحقیقی کرده و مشاهده کردن زنانی که قبل ۲۴ سالگی مادر شدن از ۵۰ سالگی به بعد مهارت کلامی و تحلیلیشون افت بیشتری داره. هدف سلامت جامعه است، پس همه اقشار رو باید در نظر گرفت و البته سلامت روان و سلامت اجتماعی هم بخشی از مفهوم سلامته.
کسی منکر این مساله نیست ولی هزاران مساله دیگه هم هست. مثلا تاثیر منفی سیگاری بودن پدر بر سلامت فرزند هم مساله تایید شده است. آیا انسانیه بگیم افراد سیگاری باید از تجربه والد بودن محروم شن؟ و هزاران مثال دیگه.
آیا هیچ کشوری وجود داره که ممنوعیت فرزندآوری برای بیماری های مثل آکندروپلازی داشته باشه؟
اخلاق پزشکی با مسائل خیلی پیچیده ای مواجه میشه که به این سادگی نمیشه حکم داد براشون.
- از شخصی کردن مسائل حتی الامکان دوری می کنم ولی بر فرض این که روزی شما خانم ۲۰ سال مورد نظر رو یافتین؛ آیا در صورت وجود مشکل باروری کل علاقه و ارتباط رو کنسل میکنین؟ تعداد زیادی از مادران سن بالا، کسانی هستند که از سن پایین قصد بارداری داشتن و سالهاست تحت درمان هستن.
------------------------
خوندن این مطلب هم می تونه مفید باشه
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمیباشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.
Optimists argue that a child born into a family afflicted with Huntington's chorea has a reasonable chance of living a satisfactory life.... Even if it does have the illness, it will probably enjoy thirty years of healthy life before symptoms appear... Optimists can list diseased or handicapped persons who have lived fruitful lives. They can also find individuals who seem genuinely glad to be alive
(۰۶ مرداد ۱۳۹۸ ۱۲:۴۶ ق.ظ)khayyam نوشته شده توسط: کاربرهای خانم بهشون برمی خوره وقتی از واقعیت حرف می زنی که ازدواج و بارداری تو سن بالا خطرناکه و مقابل این حرف جبهه می گیرند و میان می گن نمی دونم دخترخاله من تو فلان سن ازدواج کرد و بچه دار شد مشکلی نداره ما نمی تونیم بر اساس شنیده ها حرف بزنیم یا چیزی رو قبول کنیم ( موردی که در ایران همه صاحب نظر هستند ) از اونور باردار شدن مثلا تو سن ۱۶ سالگی هم می تونه خطراتی در پی داشته باشد ...
کسی مسائل علمی اثبات شده رو رد نمی کنه ( اگر هم رد کنه، واقعیت تغییر نمی کنه) ولی به هر حال موارد استثنا وجود دارن و از طرفی پیشرفت علم هم داره مرزها رو جابجا می کنه.
مساله فرصت های نابرابره؛ که البته همه جهان درگیر این مساله هست ولی شدتش تو ایران بیشتره. در حالی که ما برای انتخاب یک وزیر زن چالش غیر قابل حل داریم تو کشورهای دیگه با حمایتی که از مادران وجود داره، زنهایی توی سمت های شغلی بالا در اوج دوران فعالیتشون مادر میشن، مثل نخست وزیر فعلی نیوزلند. تو این کشور حمایت دولتی و سازمانی وجود نداره ولی اعضای جامعه میتونن به جای این که جبهه مقابل باشن، حامی هم باشن.
------------------------------
در نهایت این انتخاب شخصیه هر فرده که در چه سنی، با چه کسی ازدواج کنه و یا حتی هرگز ازدواج نکنه. ولی نمی تونیم ارتباط اجتماعی رو قطع کنیم، به هر حال در موقعیت های مختلف در حال تعامل با افراد جنس مخالف هستیم.
دیدگاه های منصفانه و انسانی تر در بلند مدت به بهبود زندگی همه کمک خواهد کرد.
و این که
منتقد من، دشمن نیست. دوستیه که سعی می کنه دید منو ارتقا بده. با این دیدگاه هم منصفانه تر نقد می کنیم هم با دید مثبت تری با انتقاد مواجه میشیم.
(۰۵ مرداد ۱۳۹۸ ۱۱:۵۳ ب.ظ)MarkLand نوشته شده توسط: کسی سایت سراغ داره عکس نوشته هایی با طراحی قشنگ داشته باشه؟
معمولا تو هر موضوعی، پینترست حرفی برای گفتن داره