انجمنصفحه اولجستجوی انجمن

[diligent]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۹:۲۷ ب.ظ)pioneer01 نوشته شده توسط:  جمله قصاری که امروز پشت یه نیسان آبی خوندم: شاسی قوی، اعصاب ضعیف

اینم پشت یه کامیون نوشته بود: "دنبالم نیا اسیرم میشی"
---------------------------------------------
خیلی استرس دارم -_-

[blackhalo1989]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۱۰:۲۲ ب.ظ)diligent نوشته شده توسط:  خیلی استرس دارم -_-

گل گاو زبون خوبه برای اعصاب. تست کنید. لااقل ضرر نداره (اگه سودی نداشته باشه).

[sss]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۷:۴۷ ب.ظ)salam5 نوشته شده توسط:  

(19 آذر ۱۳۹۶ ۱۱:۴۳ ق.ظ)sss نوشته شده توسط:  
مهمان عزیز شما قادر به مشاهده پیوندهای انجمن مانشت نمی‌باشید. جهت مشاهده پیوندها ثبت نام کنید.


هر دم از این باغ بری میرسد

مگه آخر خبر، تکذیب نشده؟

تکذیبیه رو توییت فرمودن که اصولا ما نباید بتونیم ببینیمش!

[αɾια]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۹:۵۲ ب.ظ)pioneer01 نوشته شده توسط:  وزرات علوم یه طرحی داده پایش سلامت جسم دانشجویان

اینو من جای خودمو دوستامو داداشمو کسبه محل پر کردم

---

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۵:۵۶ ب.ظ)blackhalo1989 نوشته شده توسط:  آیا مانشت برای بحث اقتصادی و اشتغال مناسب است؟ اصلا آیا کاربرانش اطلاعات کافی دارن یا صرفا بر حسب شنیده ها حرف میزنن.

پاسخ وزارت علوم ،کار و توسعه جوانان در برنامه خبری ساعت ۲۲ امشب..

---

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۶:۰۲ ب.ظ)moslem73421 نوشته شده توسط:  با خنده و سرخوشی میگه : پس چندتا ؟ ، بدون زن و بچه که نمیشه زندگی کرد ، شما بدون زن و بچه چیکار می کنید؟

یکی مثل این آقا ،یکی هم مثل ... که کلا به ازدواج اعتقاد نداره

[salam5]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۰۹:۵۲ ب.ظ)pioneer01 نوشته شده توسط:  وزرات علوم یه طرحی داده پایش سلامت جسم دانشجویان. زمان کارشناسی که به این صورتی نبود که الان انجام شد. این طرح اجباریه اگر انجام نشه ترم بعد دانشجو نمیتونه انتخاب واحد کنه. به نظر من که خیلی مفیده اما خیلی بهتر بود که در سنین پایینتر اجرا میشد مثلا زمان راهنمایی یا دبیرستان.

---

Creep up on somebody : If a feeling or state creeps up on someone, they start to experience it so gradually that they do not realise it

من که تو دو تا دانشگاه تجربه ش کردم،به طرز مسخره ای فرمالیته س
طرح خوبه ولی اجراش جدی گرفته نمیشه :/

[pioneer01]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۱۰:۵۵ ب.ظ)kimya_r نوشته شده توسط:  

(19 آذر ۱۳۹۶ ۰۹:۵۲ ب.ظ)pioneer01 نوشته شده توسط:  وزرات علوم یه طرحی داده پایش سلامت جسم دانشجویان

اینو من جای خودمو دوستامو داداشمو کسبه محل پر کردم

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۱۱:۰۲ ب.ظ)salam5 نوشته شده توسط:  من که تو دو تا دانشگاه تجربه ش کردم،به طرز مسخره ای فرمالیته س
طرح خوبه ولی اجراش جدی گرفته نمیشه :/

نه یک فرم انلاینی بود که موقع ثبت نام باید حتما تکمیل میشد، یه تست عملی هم هست که من امروز انجامش دادم. جزئیاتشو نمیشه گفت
فکر میکنم اینی که معرفی شده جدیده. برای ما که جدی انجام شد به نظرم مفیده اگر زودتر انجام بشه خیلی بهتره. اگر مشکلی جسمی ای باشه زودتر میفهمه طرف و پیگیری میکنه.

[αɾια]

من تو را نیمه جان دوست نخواهم داشت
نیمه جان رهایت نمیڪنم!
نیمه جان و خشڪ و خالی صدایت نمےکنم!
من ‌تو را آنقدر دوست‌ خواهم داشت‌
مثلِ نفس ڪشیدن
ڪه برای زندگی ڪردنِ هردویمان ڪافی باشد...
من آنقدر دوست داشتنت را
زیبا خواهم ڪشید با نگاهم
ڪه تو هم‌رنگِ نگاهِ من شوی!
آنقدر ڪه هیچ رنگ پلیدی ما را به هم نریزد!
من عشقِ تو را آنقدر تڪرار میڪنم
تا لڪنتی بینِ دل هایمان نباشد!
و تو را در خودم غرق میڪنم جانم
تا نیمی از من نه! ‌
‌تمامِ من شوی...!

[Milestone]

یعنی من اون طراح مُدی که به پسرا گفته اگه شلوارشون رو تا ساق پا بکشن بالا خیلی جذاب، خوش تیپ و خفن می‌شن رو پیدا کنم، خفش می‌کنم! |: /:

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۱۱:۳۲ ب.ظ)kimya_r نوشته شده توسط:  - به نظر من مهم غذاعه! اگه اون خوب باشه دیگه بقیه چیزارو میشه باش کنار اومد!

بعله! به نکته بسیار ظریفی اشاره کردید. داشتن سلف و غذاعه خوب بسیار موضوع مهمیه!
من خاطرات خیلی خوبی از سلف، کافه و موارد مشابه دارم، بخش گسترده‌ای از اکتشافات علمی اینجانب اونجا به منصه ظهور رسیده! هرچند که خاطرات بد هم دارم، مثلا یک بار که سینی رو گذاشتم روی میز تا برم نوشیدنی بگیرم، یک دانشجوی پلید سیب‌زمینی‌های قیمه منو به سرقت برد!

[αɾια]

(۱۹ آذر ۱۳۹۶ ۱۱:۵۸ ب.ظ)Milestone نوشته شده توسط:  مثلا یک بار که سینی رو گذاشتم روی میز تا برم نوشیدنی بگیرم، یک دانشجوی پلید سیب‌زمینی‌های قیمه منو به سرقت برد!

ننگ بر سیب زمینی دزده مزدور

[Riemann]

Erlkönig

[MarkLand]

ورای طاعت دیوانگان ز ما مطلب
که شیخ مذهب ما عاقلی گنه دانست

[reticent]

نمی‌دونم چرا امشب حس شبای امتحان گرفتدم!

[αɾια]

اختلاف زمانی ۲ساعتُ نیم خیلی خـــــــــــر است :|

[Milestone]

یکی از نخستین بارهایی که به خارج از کشور رفته بودم، در وین، پیرمردی از من پرسید: بزرگ‌ترین رویای تو چیست؟ گفتم: «معلمی و نویسندگی» اما به دلیل شرایط اقتصادی کشورم، شغل بازرگانی را برگزیده‌ام. پرسید: رویاهایت را چند فروختی؟ گفتم: مگر رویا فروختنی است؟ گفت: تو رویاهایت را به سازمانی که تو را استخدام کرده فروخته‌ای. اگر ماهی ٣٠٠ دلار حقوق بگیری، طی ٣٠ سال حدود ١١٠ هزار دلار. تو بزرگ‌ترین رویای زندگیت را ١١٠ هزار دلار فروختی!

و من شرمسار از خودم، ساعت‌ها به آن حرف می‌اندیشیدم ...
محمدرضا شعبانعلی

[Saman]

. . . .